چرا برائت از مشرکین دهه 60 با اون شور و غوغا تبدیل به یک مراسم ساده و محدود شد

شاید یکی از دردهای  این حقیر در بحث  برائت از مشرکین در طی سالهای دهه هفتاد به بعد این بود چرا اون شوروشوق برائت از مشرکین دهه 60 تبدیل به یک مراسم محدود و درون حصاری شد که دیگر مسلمانان برآن ورودی ندارند و بود و نبودش تقریبا یکی شده است در طی این سالها همیشه نگران این بودم که مثلا بعد از انتخاب جناب روحانی و سیاستهای مختلفی که ایشان داشتند و دارند یک روز بیاید که بگویند دیگر نباید مرگ بر امریکا بگویید دیگر نباید در راهپیمایی های روز قدس و 22 بهمن و .... شعارهای تند ضد استکباری بدهید و طوری مدیریت کنند که همین حداقل ها در امر مبارزه را هم از مردم ایران دریغ کنند ذقیقا همان خواسته هاشمی در بحث خاطره نویسی و زیر سوال بردن شعار مرگ بر امریکا تا اینکه این سخنان جناب ری شهری در خصوص  محدود شدن تظاهرات برائت از مشرکین در مکه را دیدم و دیدم بله جناب هاشمی از همان زمان و شاید خیلی قبل تر برای بدست آوردن دل آل سعود و این رفاقت صمیمی فریاد برائت از مشرکین مردم ایران را به قربانگاه برد و ما را محدود در یک فضای بسته کرد بطوری که به مرور اون تاثیر شگرفی که برائت از مشرکینی که در زمان حضرت امام و اوایل رهبری امام انقلاب وجود داشت را از بین برد

باید این درد را به کجا ببریم که هنوز کسی با نهایت جهالت اگر تفکر انقلابی داشته باشد دل در گروی محبت هاشمی داشته باشد خدایا به کی بگوئیم این رسم و اعتقاد انقلاب ما نبود که اگر می خواستیم اینقدر واداده زر باشیم و تابع زور کدخدا و اسیر مکر رسانه های صهیونیستی چرا باید انقلاب می کردیم.

امروز خیلی ها در ایران شریک همه ظلمهای آل سعود هستند شریک جنایتهاش شریک بودنش شریک مشروعیتش شریک نامردیهایش در حق ملت ایران خدا ریشه دوستان آل سغود را بخشکاند .

فقط از خدا می خواهم انقلاب ما را از شر بنده های زر و زور و ترویر نجات دهد و انقلاب ما را به انقلاب مهدی (عج) متصل گرداند

متن زیر یادداشت حجت الاسلام ری شهری در خصوص علت چرایی تبدیل برائت از مشرکین به این شکل فعلی و باجی که هاشمی به امیر عبدالله ولیعهد آل سعود داد و مصیبتی که با بودن این فرد در کشور هر روز بر سر انقلاب ما می آید و هر روز خود و خانواده اش بیشتر از روز پیش طلبکارتر می شوند و زیاده خواه تر از روز قبل

ادامه مطلب