متـــــــــــــ انقلاب ، شهدا ــــــــــــرو

سلام علیکم

متروی انقلاب ، شهدا

وقتی متروی انقلاب رو سوار میشم و نگاه میکنم به نقشه می بینم که ایستگاه آخرش شهداست...همه منتظر ایستاده اند تا سوار قطار انقلاب  شهدا بشن ، همه سوار میشم با هر تیپی و قیافه ای و هر کسی مقصد و هدفی داره برای سوار شدن ، همه از ایستگاه انقلاب حرکت می کنند و ایستگاه های هست که هر کسی نخواهد به شهدا برسد ، پیاده شود و مسیر خود را عوض کند حتی تابلوهای هست که راهنمایی می کنند تا مسیر درست را انتخاب کنند.

اما واقعاً هر کسی از انقلاب راه افتاده باشد و بخواهد به مقصد حقیقی برسد باید به شهدا بپیوند... باید ایستگاه آخر رو انتخاب کند و منتظر باشد تا برسد . ما به ظاهر درست سوار شدیم و هدف را درست انتخاب کرده ایم و اصلا نیت تغییر نداریم ، ما باید پا کاره انقلاب و ولایت باشیم . هر کسی که در راه انقلاب باشد مقصد نهایی آن شهادت است ، خیلی ها در مسیر بودن ولی ایستگاه بعد پیاده شدن و مسیر خود را عوض کردن و عده ای بودن که وسط راه سوار قطار انقلاب شدن و تا آخرش ماندن و به شهدا رسیدن. ملاک ما چیست ؟ فقط حضور داشتن است یا حاضر بودن در پایه کار است ؟ همه حضور دارن در خط انقلاب ولی کسی هست پایه کار شهدا ایستاده باشد و بماند تا ایستگاه آخر ،خیلی ها غفلت کردن و نرسیدن تا سوار قطار بشن و به شهدا برسند  ماندن تا قطار بعدی بیاید و هنوز منتظرن ، عده ای بزنگاه رسیدن و فهمیدن . خیلی ها در این انقلاب یک سیلی نخورده اند و الان ادعا های دارن و خیلی ها یک دقیقه حضور در جبهه ندارن ولی اندازه 10 سال خاطره دارن از جنگ ، برای من جالبه همه طیفی هستن در ایستگاه انقلاب تا سوار بشن ولی هر کسی نیتی داره و هدفی تا به این قطار ضربه ای بزنند و خیلی ها کمک می کنند تا قطار بدون هیچ مشکلی راه خود را ادامه دهد. این خط مال همه هست و همه باید پایه کار این خط باشند تا چشم دشمنان و بد خواهان این انقلاب کور شود و ببینند که یک بسیجی چطور پیشرفت کرده. و بسیجی راهبر انقلاب است...

واقعا چرا کسی به تابلو های راهنما دقت نمی کند تا درست مسیر خود را انتخاب کند؟

حرکت این قطار هنوز ادامه دارد...

ایستگاه بعد...

.

.

.

یافاطمه اشفعی لی فی الجنه