سال گذشته در چنین ایامی بود که هیجان انتخابات به اوج خود رسیده بود و اکثر مردم تصمیم خود را گرفته بودند،آن عده هم که هنوز مردد بودند با دقت، مناظره کاندیداها را رصد می کردند.
لازم به گفتن نیست که چهار کاندیدا به یک گروه سه نفره برعلیه یک گروه یک نفره! تقسیم بندی شده بودند و آن گروه سه نفره، مدام سوابق خود را به رخ کشیده و از امام مایه میگذاشتند و البته عملکرد دولت را به نقد میکشیدند و از خود و سوابق خود تعریف می کردند.
یکی از نقدهائی که به دولت وارد می کردند،حمایت دولت از مردم بی دفاع فلسطین و البته غزه بود و دیگر ایراد دولت را در حمایت از حزب اله لبنان می دانستند.
این انتقاد و اشکال تراشیها که البته دیگر جنبه تخریب هم پیدا کرده بود ،باعث ریزش بسیاری از کسانی شد که تا آن لحظه، هنوز متوجه برنامه های این جریان نشده بودند.
این جریان (سبزها) غافل از این مهم بود و البته هنوز هم غافل است که دیگر مسئله فلسطین تبدیل به آرمان مردم آزاده جهان شده است و افکار عمومی ملل دنیا، با تبلیغات و ژست حقوق بشری دروغین، فریب دولتمردان وابسته به صهیونیست ها را نمی خورند.
اما رسوائی بزرگ سبزها زمانی بیشتر خود را عیان کرد که در روز قدس که همه ملتهای آزاده جهان با هر دین و مذهبی که داشتند یکصدا برعلیه رژیم صهیونیستی فریاد برآوردند و خواستار نابودی آن رژیم جعلی شدند،لیکن جماعتی جیره خور و احمق با ظواهر آنچنانی و البته با نماد سبز، شعار نه غزه نه لبنان سر دادند و لیدرهای این جریان، یعنی همان سران فتنه هرگز حاضر به محکوم کردن این عمل نشدند.
یکی از افتخارات این جماعت خودباخته از ابتدا تا امروز این است که می خواهند با این ادا و اطوارها خود را روشنفکر معرفی کنند و رگه ای از غربزدگی یا مدرن بودن خود را به رخ دیگران بکشانند،که البته جز خودباختگی نام دیگری نمی توان بر این حرکات گذاشت.
روز گذشته و همزمان با ورود کاروان آزادی به سواحل غزه و حرکت ضدانسانی صهیونیستها در کشتار وحشیانه این کاروان،خشم و نفرت عمومی، دامان صهیونیستها را گرفت و البته شدت این نفرت عمومی را می توان در تظاهرات و راهپیمائی های خود جوش مردمی در تمام جهان مشاهده کرد.
امروز آمریکا ،انگلستان، فرانسه، آلمان، ایتالیا،آرژانتین،یونان،ترکیه و .....بسیاری از ملل آزاده جهان در حرکتهای خودجوش فریاد مرگ بر اسرائیل و درود برغزه سر دادند و هر روز موجی جدید ایجاد خواهد شد.
امروز اما جلبکهای سبز و خود فروخته به همراه سران فتنه شرمنده شدند و از شدت شرمساری سرخ شدند و لبو شدند و هر روز به رنگی در خواهند آمد.
دیروز سبز لجنی و امروز قرمز لبوئی و فردا به رنگی دیگر درخواهند آمد.
انقلاب رنگی همین است دیگر،آقای ملون هم پیش این جماعت کم خواهد آورد،رنگ به رنگ شدن خاصیت این جماعت است.
برای این جماعت رنگها معنائی متفاوت دارد،
نقاشند ناسلامتی از گونه موسوی!!!
البته همه فن حریفند این جماعت،
آیت اله دارند این جماعت از گونه صانعی!!!
آیت اله زاده دارند این جماعت از گونه خاتمی!!!
چریک پیر دارند این جماعت از گونه بهزاد نبوی!!!
حق امام بگیر دارند این جماعت از گونه کروبی!!!
مهدی جونیورز دارند این جماعت از گونه هاشمی!!!
واقف اموال مردمند این جماعت از گونه جاسپی!!!
گریه کن بر مستضعفان دارند این جماعت از گونه کرباسچی!!!
مغز متغکر لیبرال دمکرات مسلمان دارند این جماعت از گونه مرعشی!!!
زنانی متفکر و غیبگو دارند این جماعت از گونه های مختلف،
متفکر بزرگ قرن دارند از گونه رهنورد!!!
توی شلوغی ساندویچ میخورند از گونه فائزه!!!
حافظ حقوق بشر دارند این جماعت از گونه شیرین!!!
خاتمی را حسین زمان میخوانند از گونه فخرالسادات!!!
اگر موسوی رئیس جمهور نشد بریزید در خیابان از گونه عفت!!!
هنرمند و بازیگر و خواننده دارند این جماعت ،
از گونه گوگوش و داریوش!!!
از گونه شجریان!!!
از گونه بهاره رهنما!!!
از گونه باران کوثری!!!
از گونه فاطمه معتمد آریا!!!
بیراهه میرویم انگار،بازیگرند همه این جماعت،هر کدام هنری دارند،یکی فتوا می دهد،دیگری آن کار دیگر می کند.
ولی امروز شرمسارند، جلبکند اما نه سبز،امروز لبو شده اند،رنگش مهم نیست چونکه نقاشند این جماعت.
نوشته شده توسط :::نظرات دیگران [ نظر]