زبير با يک نصيحت امام علي عليه السلام برگشت و توبه کرد و ديگر هيزم به آتش دشمن امام نريخت.
اما هاشمي چه؟؟
او که هنوز هم بعد ماهها سخنراني خطبه ي عجيب و دشمن شاد کن خود را قبول دارد و در همان راستا کلام مي راند و قلم ميزند.
به نظرم رهبري عزيز اتفاقا بارها اين عمل هاشمي و سکوتش را محکوم کرده اند و اين گونه سکوت را گناه دانسته اند. ما از مواضع ايشان نه تنها تاييد هاشمي را برداشت نمي کنيم بلکه موضعگيري ايشان را در برابر اعمال هاشمي مي بينيم.
و اما مردم که کمر به تضعيف هاشمي نبسته اند بلکه خود هاشمي است که اين جايگاه را بي ارزش مي کند.
