هنوز در عرفات چشمانت به انتظارم به ياد غربت جدم هميشه نوحه خوانم دوسه کلام بيش زبان حال زارم نيست بيا که تاب دوريت در توانم نيست سر از افق هر صبح و شام ميکشم به آن اميد که شايد بيابم نشان يارم به لبيک تو يک روز جان خواهم داد نگارا هر چه گويي آن خواهم داد چه سخت شد تحمل اين انتظار فرياد ببين که چگونه به انتظارميکنم فرياد دلم عرفات شده و جانم چو سايبانت بيا و بخوان دعاي فرج ميان يارانت ================== اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَيْسَ لِقَضآئِهِ دافِعٌ وَلا لِعَطائِهِ مانِعٌ وَلا آَصُنْعِهِ ستايش خاص خدايى است آه نيست براى قضا و حكمش جلوگيرى و نه براى عطا و بخششش مانعى و نه مانند ساخته اش صُنْعُ صانِعٍ وَهُوَ الْجَوادُ الْواسِعُ فَطَرَ اَجْناسَ الْبَدائِعِ واَتْقَنَ ساخته هيچ سازنده اى و او است بخشنده وسعت ده آه آفريد انواع گوناگون پديده ها را و بِحِكْمَتِهِ الصَّنائِعَ لا تَخْفى عَلَيْهِ الطَّلايِعُ وَلا تَضيعُ عِنْدَهُ الْوَدائِعُ به حكمت خويش محكم ساخت مصنوعات را طلايه ها (ى عالم وجود) بر او مخفى نيست و امانتها در نزد - سادات علوي