مست خرابات توام سائل در گاه توام

بر در كوي منزلت ريزه خور خوان توام

عارف و زاهد همه هيچ مفلس و بيمار توام

عذر بنه اي صنما چون كه پريشان توام

گر چه نه در خور توام منتطر و ياد تو ام

ريز تر از ذره كم خاك در كوي توام

چشم و چراغ و،جان من فرش و بر كوي تو ام

يك نفس از عمر خراب مانده، هوا خواه توام