امام علی (ع) متعلق به تمام بشریت است

600 سال بعد از میلاد حضرت مسیح (ع) امانتی که دست قدرت، آن را هستی بخشید در رحمِ فاطمه بنت اسد قرار داد که همسر ابوطالب عموی پیامبر بود، فاطمه بنت اسد به کنار کعبه آمد تا با خدای خود راز و نیاز کند و از خدا بخواهد که درد زایمان را برایش آسان کند که به یک باره دیوار کعبه شکافته شد و فاطمه بنت اسد (س) به درون خانه خدا داخل کعبه وارد شد و پس از گذشت چند روز انتظار به پایان رسید و صاحب راز بزرگ به دنیا آمد.

مولود با کرامتی که در دامان حضرت محمد (صلوات اله علیه) پرورش یافت و نخستین کسی بود که در ده سالگی مسلمان شد و دین حضرت محمد (ص) را قبول کرد.

در ده سالگی خلق و خوی این مولود با برکت و ارزشمند، او را از مردم همه دورانها متمایز می ساخت، در سیاهی شب با کوله باری بر دوش به دستگیری و کمک به فقرا و یتیمان می رفت، مردم را دوست می داشت و خدمت به آنها را وظیفه و تکلیف خود می دانست.

در میدان کارزار بی بدیل بود، تنها نامش کافی بود تا لرزه به اندام قوی ترین مردان جنگی آن دوران بیندازد، در جنگ خیبر دروازه دژ خیبر را از جا کند، دروازه ای که برای برداشتن آن حداقل به پنجاه مرد قوی هیکل نیاز بود.

نام این انسان کامل و تربیت یافته در دامان حضرت محمد (ص) علی (ع) بود، او پسر عموی پیامبر بود و پیامبر در وصف او گفته است: هر کس می خواهد علم حضرت آدم، فهم حضرت نوح، رحمان بودن ابراهیم خلیل، مناجات موسی، زهد و عبادت عیسی و صبر و ابتلای ایوب را مشاهده کند به علی بنگرد و علی برای من در مقام منزلت هارون است برای موسی جز اینکه بعد از من پیامبری نخواهد بود و حضرت محمد (ص) در آخرین سفر حج خود علی را به جانشینی بعد از خود برگزید.

امام علی (ع) برای همه اعصار و دورانها یک الگوی جاودانه است چون او مُختصِ یک ملت یا دین خاصی نیست او متعلق به تمام بشریت است.

.