حکایت دولت نهم و دهم و خدمات برجسته دولت احمدی نژاد ، در یک صفحه و یک مقاله و یک تحلیل و یک سخنرانی نمی گنجد.
نه این نوشته قصد تحلیل خدمات برجسته این دولت را دارد و نه توان این کار را در خود می بینم.
ابتدا بگویم که من هم از مشائی خوشم نمی آید،نه بگذارید اصلاحش کنم من از مشائی بدم می آید،البته درستش این است که مشائی در حد این نظام نیست.
اما،بزرگترین خدمت دولت نهم ،تشکیل همان دولت بود، کیست که نداند اگردر رأس دولت نهم احمدی نژاد نبود،قطعا هاشمی رئیس جمهور شده بود و باز هم کیست که نداند اگر هاشمی در سال هشتاد و چهار رئیس جمهور شده بود همین امروز انقلاب به تاریخ پیوسته بود.
در ذهن خود هاشمی را دوباره مرور کنید،کردید؟
اینک یاران هاشمی را مرور کنید،به چه نامهائی رسیدید؟
محمد هاشمی،حسین مرعشی،حسن روحانی،حسین موسویان،غلامحسین کرباسچی،فائزه هاشمی،مهندس هاشمی طبا،محسن هاشمی،مهدی هاشمی،فاطمه هاشمی،بهزاد نبوی،صفائی فراهانی،علی فلاحیان،نوبخت و....
آری این نامها اصلی ترین افراد تیم هاشمی را تشکیل میدادند و دوباره مقدرات و سرنوشت این مملکت و این نظام در دست همین جماعت بود،البته به این اسامی میتوان دوباره اضافه کرد،اما تغییری در ماهیت آنها به وجود نمی آمد،حتی بهترین نامها را اگر در این لیست اگر بتوان جای داد و اگر حاضر به همکاری می شدند،میدانیم و میدانید که ابتدا باید تغییر ماهیت می دادند و به قول معروف در این منش حل می شدند.
تشکیل دولت نهم به خودی خود همه این جماعت را پس زد و به کناری انداخت و این به تنهائی بزرگترین خدمت دولت نهم بود،حتی اگر همه خدمات بزرگ دیگر دولت نهم را فراموش کنیم.
دولت نهم یک پالایش بزرگ در نظام اسلامی بود و توانست با تشکیل خود،یک روح تازه به انقلاب ببخشد و در یک کلام، دولت نهم مصداق "جاءالحق و زهق الباطل "بود.
یکی دیگر از بزرگترین خدمات دولت نهم که کمتر به آن پرداخته شده است،هم پیمانی همه مخالفان نظام و انقلاب بود که در انتخابات دهم و حوادث پس از آن خود را نشان داد و مشاهده کردیم.
حالا به دولت دهم رسیدیم و به دولت دوم دکتر احمدی نژاد.
تصور کنید که اگر احمدی نژاد رئیس جمهور نبود و موسوی رئیس جمهور شده بود،آیا فردای انتخابات دیگر اثری از نظام اسلامی مانده بود؟
صحیح تر این است که بگوئیم اصولا اثری از نظم باقی بود که نظامی باقی بماند.
حالا یاران میر حسین را در ذهن خود مرور کنید.
تمامی اسامی بالا را هم حساب کنید به اضافه محمد خاتمی،موسوی خوئینی،محتشمی پور،تاجزاده،محمدرضا خاتمی،زهرا رهنورد،معصومه ابتکار،سعید حجاریان،عبداله نوری،یوسف صانعی،مجید انصاری،موسوی بجنوردی،موسوی تبریزی و...
البته تیم خارجی این طیف هم چون مهاجرانی ،کدیور،گنجی،سروش،بازرگان و بسیاری دیگر که میشناسیم هم هستند،که تازه باید به این جماعت سلطنت طلبان و فدائیان خلق و منافقین و نهضت آزادی و جبهه ملی و کومله و دمکرات و بسیار گروههای چند نفره دیگر را هم اضافه کرد.
چه آشی می شد دولت موسوی،آیا چیزی از نظام و ولایت فقیه و ایران و ایرانی باقی می ماند؟
اگر امروز می بینیم که رهبر معظم انقلاب این همه تأکید بر نقاط مثبت دولت دارند و دیگران را نیز به دیدن نقاط قوت دولت و پرهیز از اختلافات فرمان می دهند نه به این خاطر است که دولت هیچگونه ضعفی ندارد،بلکه برای جهت گیری و فلسفه وجودی این دولت است که با روی کار آمدن خود،جبهه مخالفان و معاندان نظام را ناکارآمد کرد و در بسیاری از موارد نابودی معاندان نظام را رقم زد.
براستی در این همه خدمتی که این دولت به نظام و انقلاب انجام داد،رد پای همکاری آقایان لاریجانی و قالیباف و محسن رضائی و علی مطهری و احمد توکلی و...کجاست؟
آیا همکاری با دولت کردند و یا فقط نقاط ضعف را با زشت ترین ادبیات فریاد زدند؟
آن هم تازه نقاط ضعفی که فقط از دید این آقایان ضعف بود و در صحت گفتارشان بسیار شک باید کرد.
سیاست خارجی کشور و شأن نظام اسلامی امروز و تأثیر آن بر سیاست های بین الملل و احساس غرور ما ایرانیان در امروز رامیتوان نادیده گرفت؟
این همه خدمت رسانی در داخل کشور و پروژه های عمرانی و صنعتی و خودباوری ملی امروز آیا دروغ است؟
مشائی همچون زخم کوچکی در این دولت است قبول،آیا غیر از این است که مگس فقط بر روی زخم می نشیند؟
آیا بحث را فقط باید با نقاط ضعف دولت پر رنگ کرد؟
آیا سایتهائی که فقط برای جلب خواننده بر نقاط ضعف دولت تمرکز میکنند و تیترهای آنچنانی میزنند،دانسته یا نادانسته خیانت کار نیستند؟
آیا برگشت انقلاب به مسیر اصلی جز با روی کار آمدن دولتهای نهم و دهم امکان پذیر بود؟
خدا را شاکریم که رهبری بصیر داریم که هر زمان که احساس کنند که نیاز به تذکر و یا حتی اقدامی از جانب ایشان وجود دارد،قبل از همه پیشگام هستند و نیازی به این همه سیاه نمائی وجود ندارد.
نوشته شده توسط :::نظرات دیگران [ نظر]