دعا و زیارت، پر و بال گشودن از گوشه ی تنهایــی، تا اوج با خدا بودن است.

دعا و زیارت، جامــی است زلال از معنویــت ناب درکام عطشــناک زندگــی؛

و زیارت حـــرم معصــومه (س)، بارقه امیدی در فضای غبارآلود زمــانه، فریاد

روح مهجــور در هنگامه غفلت و بی خبری، و نسیــمی فرحناک و برخاسته

از باغســتان های بهشــت است. زیارت مرقــد فاطمه معصـــومه (س)، به

انسان اعتماد به نفس می دهد، و او را از غـــرق شدن در گرداب نو میــدی

باز می دارد و به تلاش بیــشتر دعوت می کند. زیارت مـزار با صفای کریـــمه

اهل بیــت (س)، سبب می شود که زائر حرم، خود را نیازمند پــروردگار ببیند،

در برابر او خضوع کند ، از مرکب غرور و تکبـر ، که سرچشمه تمامی بدبختیها

و سیه روزی هاست-فرو آید و حضرت معصومه (س) را واسطه درگاه پروردگار

عالمیــان قرار دهد. بر همین اساس است که برای زیــارت آن حضرت، پاداش

بسیار بزرگی وعده داده شده و آن، ورود به بهشـت است. در این باره از امام

جــواد (ع) نقل شده که فرمود:

«هر کس عمه ام را در قم زیارت کند، بهشت از آن اوست»

...:.:.: در مدح حضرت معصومه سلام‌الله علیها :.:.:...


اى دختر عقل و خواهر دین

وى گوهر دُرج عزّ و تمکین


عصمت شده پاى بند مویت

اى علم و عمل مقیم کویت


اى میوه‌ی شاخسار توحید

همشیره‌ی ماه و دخت خورشید


وى گوهر تاج آدمیّت

فرخنده نگین خاتمیّت


شیطان به خطاب قم براندند

پس تخت تو را به قم نشاندند


کاین خانه بهشت و جاى حوّاست

ناموس خداى جایش اینجاست


اندر حرم تو عقل مات است

زین خاک که چشمه‌ی حیات است


جسمى که دراین زمین نهان است

جانى است که در تن جهان است


این ماه منیر و مهر تابان

عکسى بود از قم و خراسان


ایران شده نور بخش ارواح

مشکات صفت عرش و کرسى


هر کس به درت به یک امیدى است

محتاج تر از همه «وحیدى» است

آیت الله وحید خراسانی