حماسه روزهای پایانی سال 1390، بزرگتر از آن است که بازتابهای آن را تنها در اسفندماه سال گذشته دنبال نمود. به واقع این حرکت عظیم ملت در خلق انتخاباتی با مشارکت 65 درصدی درانتخابات دور نهم مجلس شورای اسلامی، تحت بیشترین فشارهای دشمنان انقلاب اسلامی اعم از کشورهای سلطه‌گر غربی و ایادی داخلی آنان، شبیه به زمین لرزه ای است که پس لرزهای آن را باید در سال 1391 دنبال نمود.
اولین پس لرزه‌های این حماسه بزرگ اعترافاتی است که توسط برخی از تحلیلگران منسوب به اردوگاه فتنه در ایام تعطیلات نوروزی ارائه شده است. به عنوان نمونه "عباس عبدی" که در انتخابات خرداد 88 از مشاورین ستاد انتخاباتی مهدی کروبی بود و از فعالین مطبوعاتی دوران دوم خرداد به حساب می‌آید، درگفتگویی تفضیلی با سایت "عصر ایران" به بررسی ابعاد مختلف انتخابات 12 اسفند پرداخت و در واکنش به تاثیر خط تحریم توسط اپوزیسیون گفت: «اگر انتخابات از سوی عده‌ای از گروههای سیاسی تحریم هم نمی شد، باز هم درصد مشارکت مردم همین درصد فعلی بود. یعنی کسی هم که در این انتخابات رای نداده است، نه به دلیل ترویج ایده تحریم از سوی گروههای مخالف حکومت، بلکه به دلیل عدم تمایل خودش به شرکت در انتخابات، در آن شرکت نکرده است.»
عباس عبدی فتنه سبز را حرکتی تمامت خواهانه دانست که در تلاش است تا همه افراد را در زیر مجموعه خود تعریف کرده به نحوی که اجباراً باید خواسته‌های این افراد را پذیرفت! به گفته عبدی این انحصارطلبی تا بدانجاست که این جریان حتی حاضر است تا بیانیه‌ای جعلی به نام زندانیان سیاسی صادر کرده و از نام آنها سوء استفاده کند! اکبر گنجی نیز در مقاله‌ای با عنوان «بازنگری تجربه 88 - 90»، به بازنگری عملکرد سه سال گذشته فتنه سبز پرداخته و با صراحت اعتراف می‌کند: «جنبش سبز که محصول مشارکت همگانی مخالفان بود، شکست خورد»
در مورد این اظهارات می‌توان به ملاحظات زیر توجه داشت:
1- این اظهارات هرچند با مخالفتهای شدید اللحن ضدانقلابیون خارج کشور و گردانندگان سایتهای فتنه سبز همراه بود، اما حکایت از تحولات جدیدی است که پس از انتخابات 12 اسفندماه در حال شکل گیری است. اولین تحول در این بین، جدایی کامل اردوگاه اصلاح طلبانی است که مشی سران فتنه را در تلاش برای براندازی نظام اسلامی قبول ندارند. این افراد تا پیش از این در فضای جوسازی شده فتنه گران ناتوان از جدایی علنی از مسیر براندازانه بودند! لذا در رفتار ایشان همراهی با فتنه گران برانداز مشاهده می‌شد. شکست "خط تحریم" به عنوان استراتژی انتخاباتی ضدانقلاب، فرصتی است تا این افراد خرج خود را بطور کامل از این اردوگاه جدا کرده و حرکتی مستقل و متفاوتی را در سیاست دنبال نمایند. این جدایی با حضور سیدمحمدخاتمی در پای صندوق رای در 12 اسفند آشکارا کلید خورده و با تحلیل‌هایی از قبیل اظهارات عباس عبدی در حال تقویت است. سال 1391 بی شک, سال جدایی کامل این دو تفکر خواهد بود!
2- در مورد جریانی که با رهبری خاتمی در حال جداسازی خود از اردوگاه فتنه گران است، باید گفت که نباید فراموش کرد که این جریان بعد از گذشت نزدیک به سه سال همراهی با فتنه گران، به تازگی دم از جدایی زده است! به واقع در نگاه ملت این افراد در بخش عمده‌ای از دشمنی‌ها و خطاهای گذشته این افراد با مشایعت و همراهی و سکوت خود مشارکت داشته است و به همین اندازه مجرم و سهیم! لذا این اظهارات هرچند کور سوی امیدی برای توبه از رفتار خیانت آمیز گذشته را تداعی می‌کند، اما بدان معنا نیست که این جریان بخواهد طلبکارانه خواستار فراموشی گذشته‌ها شده، بدون آنکه بخواهد سرمایه‌های به هدر رفته را جبران نماید! به واقع جریان تواب برای کسب وجاهت از دست رفته خود و بازگشت به شرایط قبل از فتنه 88، راه طولانی را در پیش دارد که حضور در پای صندوق رای تنها اولین گام آن بود.
3- این اظهارات همچنین حکایت از تلاش مجدد اردوگاه ضدانقلاب برای بازنگری در روشها و اصلاح ترفندها دارد. بدین معنا که شکست‌های مکرر موجب کوتاه آمدن این افراد از دشمنی با جمهوری اسلامی نشده است، بلکه این افراد در تلاش برای احیاء مجدد خود در قالب شیوه‌های جدید هستند، که البته از چهره‌های سوخته‌ای که فلسفه وجودی خود را در ضدیت با انقلاب اسلامی تعریف کرده اند، نباید توقع دیگری داشت. این مساله در نوشته اکبر گنجی به خوبی قابل مشاهده است. وی در ادامه یادداشت مذکور با صراحت از پافشاری بر تداوم شیوه‌های کودتای مخملین یاد می‌کند و به همفکرانش توصیه می‌کند: «راهکار روشن بود: قدرتمندسازی مردم از طریق سازمانی یابی، بسیج اجتماعی، نافرمانی مدنی، فلج کردن کار رژیم از طریق اعتصابات و اعتراضات، تشکیل میز مخالفان، مذاکره ، برگزاری انتخابات آزاد منتهی به "انتقال قدرت" از زمامداران حاکم به مخالفان(در صورت پیروزی در انتخابات)، تغییر قانون اساسی»
نوشته شده توسط :مهدی سعیدی::نظرات دیگران [ نظر]