با تصویب قانون مجلس بود که طرح تجمیع انتخابات در دستورکار برگزار کنندگان قرار گرفت و مبداء آن تجمیع انتخابات ریاست جمهوری دور یازدهم و دور چهارم انتخابات شوراها قرار گرفت و بر این شد که این دو بطور همزمان در 24 خرداد 91 برگزار گردند. این مساله هرچند دارای محاسن فراوانی است اما تا با امروز موجب شده تا در افواه عمومی انتخابات شوراها تحت الشعاع انتخابات رئیس قوه مجریه قرار گیرد. و در این در حالی است که انتخابات شوراها نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است.
1- اولین نکته که اهمیت شوراها را برجسته می کند، توجه به اختیاراتی است که شوراها در اداره عمومی کشور بر عهده دارند. با آغاز به کار فعالیت شوراهای کشور از سال 1377، و سازماندهی تدریجی و روزافزون این نهاد اجتماعی، بر میزان تاثیرگذاری آن افزوده شده است، چنانکه مدیریت شهری و روستایی بطور کامل در اختیار این شوراها قرار دارد. اهمیت این مدیریت، بالاخص در کلان شهرهای کشور و مراکز استانها از اهمیت دوچندانی برخوردار است و اختیار انتخاب شهردار و نظارت بر عملکرد آن تنها بخشی از اختیارات شوراهاست که می‌تواند میزان اهمیت و تاثیرگذاری آن بر سامان امور کشور را نشان دهد.
کارکردهای اجتماعی و فرهنگی شوراها با توجه به در اختیار داشتن شهرداریها نیز موضوع حائز اهمیتی است که نباید از کنار آن به سادگی گذشت، چرا که سیاستگذاری، برنامه ریزی و تصمیم گیری شوراها می‌تواند رنگ و بوی شهر را تغییر داده و تاثیر فراوانی در وضعیت فرهنگی کشور داشته باشد.
2- ساختار و ترکیب اعضا و گستردگی شوراها به نحوی است که این انتخابات را از دیگر نمونه‌های مشابه در حوزه مجلس و ریاست جمهوری متفاوت و متمایز کرده است. در حال حاضر تعداد اعضای شورای اسلامی روستاهای تا 1500 نفر جمعیت 3 نفر عضو اصلی و روستاهای بیش از 1500 نفر جمعیت و بخش‌ها، 5 نفر عضو اصلی باشد و طبق قوانین جدید تعداد اعضای شوراها تا 31 نفر در کلانشهر تهران افزایش خواهد یافت، به نحوی که در مجموع تعداد منتخبین مردم در انتخاباتی آتی به حدود 170 هزار نفر خواهد رسید.
3- انتخابات شوراها هرچند انتخابات تمام عیار سیاسی نیست، و شاید جنبه های اجتماعی و فرهنگی آن برجسته باشد، اما در فراز و نشیب‌های تحولات سیاسی می‌تواند کاملا رویکردی سیاسی یافته و حتی به نقطه عطفی در تحولات سیاسی بدل گردد. نمونه این ماجرا را می‌توان در انتخابات دور دوم شوراهای در اسفند 81 مشاهده نمود که در اوج دوران حاکمیت اصلاح طلبان، شاهد به قدرت رسیدن جریان نوپدیدی با عنوان آبادگران بودیم که توانست علی‌رغم تفوق گفتمانی اصلاح طلبان در آن روزگار، پیروز رقابت انتخاباتی باشد و زمینه پیروزی‌های زنجیره وار بعدی اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی را نیز فراهم آورد.
این وضعیت در انتخابات پیش رو نیز دور از امکان نیست و جریان اصلاح طلب که مدتهاست در انتخابات مختلف با عدم اقبال اکثریت ملت روبرو بوده است، امیدوار است تا بازی اصولگرایان در سال 81 را اینبار به نفع خود در خرداد 92 تکرار کند. این اراده و تصمیم جریانی، وقتی جدی تر گشته که شرایط برای فعالیت در میدان رقابت انتخابات ریاست جمهوری را مناسب ندیده و امید به پیروزی در آن آوردگاه کم رنگ شده است. این وضعیت موجب شده تا انگیزه برای تمرکز بر انتخابات شوراها بیشتر شود. به نحوی که روزنامه آرمان روابط عمومی متعلق به اصلاح طلبان در آخرین اخبار خود در باب انتخابات مدعی شده که «هم اکنون فعالیتهای جدی در استانها و شهرستانهای مختلف ایران برای حضور اصلاح طلبان در عرصه انتخابات شوراها شروع شده و تلاشهای جدی برای هماهنگ کردن این فعالیتها با یکدیگر، توسط شورای هماهنگی جبهه اصلاحات در جریان است.»
4- برگزاری همزمان دو انتخابات با شرایط ساختاری و ماهیتی متفاوت برای اولین بار، نیز موضوعی است که بر اهمیت و حساسیت انتخابات شوراها افزوده است. واقعیت آن است که انتخابات شوراها و ریاست جمهوری از الگو رقابت سیاسی متفاوتی تبعیت می‌کند. یکی با محوریت تک گزینه و تاکید بر فرد شکل می‌گیرد و دیگری با تعداد متکثر و با تاکید بر فهرست، یکی در سطح ملی است و دیگری محلی و منطقه ای، بر یکی شورای نگهبان نظارت دارد و بر دیگری شورای منتخب مجلس شورای اسلامی، و ... همچنین شیوه متفاوتی از تبلیغات را برای هر دو انتخابات می‌توان تصور نمود.
تجمیع انتخابات می‌تواند هر دو انتخاب را متاثر از دیگری کرده و روند طبیعی و از پیش تعیین شده و مسبوق به سابقه را دستخوش تغییر کرده و بر پیچیدگی و غیرقابل پیش بینی بودن آن بیفزاید! لذا باید برای مدیریت صحنه انتخابات تجمع شده باید چاره ای اندیشید و با پیش‌بینی وضعیتهای محتمل وارد میدان رقابت انتخاباتی شد. این مساله امروز به دغدغه جریانهای سیاسی و متولیان برگزاری انتخابات تبدیل شده، ضمن آنکه بر اهمیت ویژه انتخابات شوراها از آنجا که می‌تواند تاثیری حیاتی بر انتخابات ریاست جمهوری بگذارد، افزوده است.
توجه به موارد مذکور و برخی ملاحظات دیگر، کافی است تا به انتخابات 24 خردادماه سال 92 تنها به عنوان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم ننگریم و فراموش نکنیم که "انتخابات دیگری هم در پیش است!..."
نوشته شده توسط :مهدی سعیدی::نظرات دیگران [ نظر]