شهید علیه شهید!
لاشخورها، وطن پرست می شوند.
شهیدی که از مرزهای جغرافیایی مان دفاع کرده علیه شهیدی که از مرزهای فرهنگی مان دفاع کرده؛ این کل ماجراست. چهره ها و رسانه های معلوم الحال از شهادت شهید خلیلی چیزی نمی نویسند. و حالا ضریب دادن غرض ورزانه به ماجرای شهادت یکی از مرزبانان شریف ایرانی که در بند جیش العدل فاسق گرفتارند، جز برای به حاشیه راندن خبر شهادت طلبه ناهی منکر است؟ این بار کتمان حق از طریق گریه بر جنازه ی مرزبان مظلوم ایرانی اتفاق می افتد. 
لاشخورها اعتقادی به مرزهای فرهنگی ندارند. فرهنگ سرزمین بی صاحب و مشاعی است که باید برای چریدن آنها فراخ باشد. بنابراین خونی که ریخته شده برای آنها هدر است و ناهی منکر رفتاری غیر متمدنانه انجام داده است!
احتمالا زمانی که ارتش صدام مرزهای ما را در روزهای ابتدایی جنگ در می نوردید باید به مرزنشینان غیورمان که با دستهای خالی از سرزمین شان دفاع میکردند میگفتیم به شما ربطی ندارد، مالیات می دهیم که ارتش بجنگد!
مرزهای فرهنگی بیخ گوش ماست؛ متولیان رسمی مرزهای فرهنگی هم اگر خود مرزشکن نباشند، نوبت شان بعد از مرزبانان و مرزنشینان می رسد. به همین خاطر گفته اند: "اصل، تقویت جناح فرهنگی مومن است."