سلام

یکی از عوامل انکار ناشدنی سونامی چهار سال پیش احمدی نژاد نداشتن ستاد تبلیغاتی به معنای معمول و رایج بود .
تماشای جوانانی که بعد از بارها برگزاری انتخابات در ایران ، برای اولین بار با نام احمدی نژاد وارد عرصه‌ی انتخابات شده بودند و حالا ته جیبشان را برای تامین هزینه‌های چاپ پوستر ستاد خود جوش و مردمی دکتر احمدی نژاد جستجو می‌کردند ، برای من بسیار تکان دهنده بود .
و این تکان وقتی شدیدتر شد که دیدم هواداری بدون منفعت طلبی و توقع آن‌ها در تمام مدت چهار ساله‌ی ریاست جمهوری دکتر هرگز قطع نشد .
نمی‌خواهم مسئولیت احمدی نژاد را در مقابل این چنین حامیانی کم‌رنگ کنم ، اما در میان هواداران دکتر بارها شنیدم که دوستانی می‌گفتند “رای دادن به احمدی نژاد برای ما هدفی جز نهی‌ از منکر سیاسیون گذشته‌ی مملکت ندارد” .
این مثال‌ها و هزاران مثال از این قبیل من را شیفته‌ی هفده میلیون رای احمدی نژاد کرد و حقیقتا هرگز برای دکتر حسرت رای آن‌چنانی را نخورده و نمی‌خورم .
با همه‌ی احترامی که برای آراء رؤسای جمهور قبلی قائلم اما توجیه من از این احساس این است که فکر می‌کنم آراء دکتر احمدی نژاد بی‌نهایت پاک و بی‌آلایش بوده .
رای دادن به مردی که شهره به هیچ چیز جز سادگی و خدمتگزاری نیست نمی‌تواند از جنس بازی و یارکشی‌های سیاسی و بودار باشد .
اصلا میزان و اندازه‌ی رای برایم در آن مقطع اهمیتی نداشت . امروز هم هر چقدر نگاه می‌کنم می‌بینم تنها چیزی که برایم مهم است رای آوردن احمدی نژاد است و اینکه میزان آراء چقدر باشد اصلا برایم فرقی نمی‌کند .
اما در این مسیر …
تماشای جانبداری کسانی که هیچ نقطه‌ی مشترکی میان زندگی آن‌ها و دکتر وجود ندارد من را به شدت نگران کرده
وقتی جلسات بی نظم و خالی از برنامه‌ی ستادهای نه از جنس چهار سال پیش را در شهرستان و مراکز استان‌ها پیگیری می‌کنم
وقتی بعضا دخالت غیرقانونی نیروهای نظامی را در ستاد تبلیغاتی متفاوت با چهار سال پیش دکتر می‌بینم
وقتی روش‌های دفاع از دولت را توسط ظاهرا حامیان دکتر می‌بینم
وقتی گاهی تیترهای خالی از صداقت را در رسانه‌های حامی دولت می‌بینم
و وقتی خیلی چیزهای دیگر را می‌بینم احساس دلزدگی و غم فرا می‌گیردم
دکتر ، همان دکتر چهار سال پیش است
اگر چه ستادش همان ستاد چهار سال پیش نباشد
راستش را بخواهید این روزها خیلی از فعالان دوره‌ی گذشته را در لباس اخراجی‌های ستاد تبلیغات احمدی نژاد می‌بینیم
امسال جای خیلی از چهره‌های عادی که صورتشان البته از انبوه ریش خالی است اما دل‌های مومن و متعهدی دارند در جلسات ستادها خالی بوده
راستش را بخواهید اصلا از شنیدن خبرهایی مثل خبر عجیب خبرگزاری ایلنا با عنوان “اصولگرایان می‌گویند احمدی‌نژاد، می‌نویسند موسوی” ناراحت نمی‌شوم
به هر حال برای کسی مثل من که چهار سال در متن مردم ، جریانات احمدی نژادیسم را دنبال کرده قابل درک است که باید به هر بهانه‌ای آراء دکتر از هرگونه نفاق و دورویی پاک شود و البته بسیار خوشحال می‌شوم رای خیلی از اهالی ستاد دکتر احمدی نژاد و به ظاهر طرفدارانش در میان آراء شمارشی نباشد.
اما واقعیتش از این روند می‌ترسم .
می‌ترسم از این که تعداد افرادی که از غربال خلوص رد می‌شوند از حد مجاز بگذرد …
به هر حال ما دعا کرده‌ایم ” خدا دامن اصول‌گرایی را از نفاق و منافقان و منافق دوستان و دوستان منافقان و کسانی که دوست دارند منافق باشند و کسانی که دوست دارند در اصول‌گرایان منافق باشد و … پاک کند”
زود است برای این قبیل اعلامات
نمی‌گویم من حامی خوب و خالی از اشکالی هستم
شاید عده‌ای هم با تماشای هواداری من از دکتر ، دلزده و مغموم شوند
اما آنچه مهم است ؛ من نه از این‌چنین ستاد تبلیغاتی
که از ستاد اخراجی‌ها
هم می‌گویم دکتر احمدی نژاد
و هم می‌نویسم دکتر احمدی نژاد

 همین! مال هیچکس نیست!