ای امام غریب، ای امامی که نقطه عطف و عزت شیعیان هستی، ای حرم گل هشتم بوستان محمدی (ص)، ای امام رضای غریب(ع)، این روزها در بارگاهت میان حاجت و اجابت فاصله ای نیست، کرامتت کرامت همایونیست، و عطایت فراتر از قابلیت زائرانت، دیر بازیست که دلهای عاشق را پناهگاهی، و این روزها، خدا در مرقــد مطهر حضرت امام رضا (ع) خیلی نزدیک است، مشهد این روزها قبله گاه دل هاى مشتاق و عاشقان دلدادهِ آقا امام رضا (ع) است، این روزها مشهد از کران تا بی کران عالم عشق است.
یا امام رضای غریب، این روزها مشهد مقدس، هر کوی و برزنی در عزای توست، هنگامی که زائر تو پا به حَرَمَت می گذارد، و دیدگانش به گنبد طلا و گلدسته های حرم وبارگاه با شکوهت می افتد، ناخوادآگاه با چشمانی اشکبار، دست ادب بر سینه گذاشته زیر لب سلام می دهد، یا ابن رسول الله، ای آقای ما، می دانی که همه ایرانیان و شیعیان مخلصت در تمام جهان علاقه دارند، این روزها در کنار تو، و دست در روی ضریح مقدست بگذارند، تا دل های پر درد و شکسته خود را بی واسطه با آقایشان تسلی بدهند.
مولا و صاحب ما، هر وقت خواستیم چیزی بگوییم خجالت کشیدیم، ابهت حرم ات، زیبایی بارگاهت، تقدس نگاهت، ما را از گفتن حرفمان عاجز کرده است، چقدر زیباست گنبد زرد طلایی ات، که از دور حکایت می کند که در این شهر عزیزی از دردانه های زهرا (سلام اله علیها) مهمان است.
ادامه مطلب...
نوشته شده توسط :بهمن یار::نظرات دیگران [ نظر]