نمایشنامه اهداء جوائز به فتنه گران سبزپوش

در سناریوی کودتای مخملین طراحی شده به قصد براندازی نظام اسلامی توسط کودتاگران، برای رسانه‌ها و موسسات فرهنگی - هنری غربی نیز نقش قابل توجهی دیده شده بود. این مراکز به ظاهر هنری که سالهاست شعار جدایی هنر از سیاست سر می دهد, در عمل سردمدار ورود سیاست به عرصه هنر بوده و مکانیزم انتخاب آثار برتر آن به شدن متاثر از فضای سیاسی پشت پرده این جشنواره ها می باشد. این مراکز هنری وظیفه داشتند تا با بزرگنمایی و توجه ویژه به هنرمندان وابسته به فتنه سبز و آثار خلق شده که به نوعی مبلغ و مروج نظرات فتنه گران است, کمک روحی - روانی برای جریان فتنه گران بوده و از سویی افکار عمومی جهانیان را نیز با این جریان همراه نمایند...

* * *

انتخاب آثار مرتبط با حوادث ایران و اقدامات مخالفین نظام اسلامی و اهدای جوایز به آنها، در حقیقت بخشی از تلاش استکبار جهانی برای حمایت معنوی از فتنه‌گران و معرفی آنها به افکار عمومی جهانیان است تا بتوانند فشارهای بین المللی را بر جمهوری اسلامی افزایش داده و چهره ناپسندی از نظام اسلامی برای مردم دنیا ترسیم نمایند...

 * * *

حمایت از قلم بدستان، فیلم سازان و عکاسان حامی فتنه سبز، همچنین حمایت از برخی آثار مرتبط با فتنه گران از جمله این اقدامات است که در این روزها افزایش یافته است. این سناریو  بلافاصله با اظهارات منتخبین تکمیل می‌گردد آنجا که این افراد در برابر دوربین خبرنگاران ضمن حمایت از سناریوی کودتای سبز، در رفتاری تکراری و مشابه جوائز خود را به یکی از فتنه گران سبزپوش اهدا می‌کنند! به عنوان نمونه موارد زیر را در ذیل این سناریوی طراحی شده می‌توان مورد ارزیابی قرار داد...

 * * *

معرفی عکسی با عنوان "معترضان بر بام‌های تهران" به عنوان برنده بهترین عکس خبری سال توسط موسسه "ورلد پرس فوتو". این عکس که توسط عکاس ایتالیایی پیترو ماستورزو (Pietro Masturzo) گرفته شده، زنی را نشان می‌دهد که در پی حوادث انتخابات ایران روی پشت بام فریاد می‌ِزند. این اثر نکته قابل توجهی از لحاظ فنی و هنری ندارد و یک عکس معمولی است و تنها به دلایل سیاسی انتخاب گردیده است. داوران مدعی اند عکس پیترو ماستورزو "تنش و هیجان در لحظه را به خوبی ثبت کرده است" اما توجه به عکس نشان می‌دهد که عکس کاملا بی روح و غیرشفاف گرفته شده است...

 * * *

محسن مخملباف، کارگردان ضدانقلاب فعال شده در آمریکا نیز برنده جایزه «آزادی برای خلق هنری» شد. وی در اقدامی کاملا سیاسی که از حقایق پشت پرده اهداء چنین جوایزی حکایت دارد در این مراسم اعلام داشت: «هر جایزه‌ای که دریافت می‌کنم، برایم فرصتی فراهم می‌کند تا طنین صدای آنها [فتنه گران سبزپوش]  را به گوش جهانیان برسانم؛ صدائی که دموکراسی برای ایران و صلح برای دنیا را طلب می‌کند.»

 * * *

تازه‌ترین پرده از نمایشنامه‌ی اهداء جوائز به فتنه گران سبزپوش، نیز اعطای جایزه روزنامه نگاری "جورج پولک" برای بهترین فیلمهای خبری در سال 1388 بود که به تصویربردار ناشناسی اختصاص یافت که از صحنه ساختگی قتل ندا آقا سلطان فیلمبرداری نموده بود.

این اخبار بلافاصله با آب و تاب فراوان توسط سایتهای خبری و وبلاگهای وابسته به فتنه گران بازتاب داده شده و از آن به عنوان سندی بر محکومیت نظام اسلامی و حقانیت و مظلومیت! فتنه سبز یاد گردید. این در حالی است که شواهد متعددی بر ساختگی بودن صحنه قتل ندا آقاسلطان دلالت دارد و بررسی های به عمل آمده حضور از پیش برنامه ریزی شده دوربین فیلمبرداری در آن صحنه را کاملا تائید می‌نماید...

 * * *

اما نکته مغفولی که کودتاگران به آن توجه نکرده اند آن است که ملت ایران همواره نسبت به حمایت بیگانگان از رجال سیاسی خود بدبین بوده و آن را به عنوان نقطه ضعف و محل ابهام در نظر می‌گیرند. چنین افراد و جریاناتی از نگاه آنها نمی‌توانند مورد اعتماد بوده و همنشینی و حمایت بیگانگان موجب جدایی و افتراق از ملت خواهد شد. معضلی که امروز سران فتنه با آن مواجه بوده و هواداری را دیگر در اطراف خود مشاهده نمی‌کنند...