«رسول خدا(ص) مدام می فرمود همانا بهشت در ناگواری ها و مکاره پیچیده شده، و آتش دوزخ با شهوت ها و خواسته ها و تمناها پیچیده و پوشیده است. و بدانید که هیچ چیزی از طاعت خدا نیست مگر اینکه با زحمت و ناگواری انجام می شود و هیچ نافرمانی و معصیت الهی نیست مگر اینکه لذت بخش و دلخواه است. پس خداوند رحمت کند کسی را که خود را از شهوت جدا کرده و هوای نفس را از ریشه کنده باشد که این ریشه کنی نفس، دشوارترین کار است و نفس به مقتضای هواطلبی، همواره میل معصیت دارد. و بدانید بندگان خدا که مؤمن صبح نمی کند و به شام نمی رساند مگر اینکه نفس نزد او مورد بدگمانی باشد و همواره بر او عیب بجوید و بر این خرده گیری بر خویش بیفزاید. »

(خطبه 176 نهج البلاغه)