آدم هایی از جنس غلام حسین الهام نه نیاز به تعریف کسی دارند و نه محتاج
تقدیر نامه اند حیف است که آدم هایی از این جنس را وارد عرصه رقابت کنیم
همه می دانیم که اگر جسارت الهام در اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری در
دور اول انتخابات دولت نهم نبود شاید اصلا دولت عدالتی تشکیل نمی شد که
حالا عده ای به دنبال میراث خواری ایلی و تباری از آن باشند !
امروز که
غلام حسین الهام ها را در حاشیه می بینیم حق داریم که از سر غیرت  و درد
بگوییم ای کاش الهام در آن لحظه تاریخی سکوت کرده بود !!!
این تحلیلی
است که خیلی از عدالت خواهان به آن رسیده اند والبته دلیل این عده این است
که حال که قرار بود سیستم مدیریت اجرایی کشور بر همان پاشنه اصلاحات
وسازندگی بچرخد و تغییری ساختاری و بنیادین در روش ها و سازوکار ها به وجود
نیاید و امثال غلامحسین الهام ها و تفکر مدیریتی آنها در حاشیه باشد پس
این همه هزینه برای چه بود ؟
یک وقت هست که یک دولتی می آید تا سیستم
گردانی کند و طفیلی دولت قبل از خود بشود که البته ایرادی هم ندارد کما این
که در پوستر های انتخاباتی جناب خاتمی نوشته بودند :تداوم سازندگی !
یعنی
این که مدیریت اجرایی ما همان روش کارگزاران است و انصافا هم که خاتمی به
این قول خود تا آخر پایبند بود و در امور اجرایی دخالتی نکرد و به دغدغه
های مطبو عاتی خود پرداخت
اما یک وقت هست که یک گفتمانی که در لایه های
اجتماعی شکل غالب پیدا کرده و به این نتیجه رسیده که روش گذشته موجب ایجاد
دره های فقر و قله ثروت و شکاف اقتصادی و رانت خواری و فساد سیاسی گردیده و
این گفتمان در مقطعی از روزنه انتخاباتی از حلقوم یک شخص به نام محمود
احمدی نژاد خارج میشود و در آن لحظه تردید و دو دلی ها این غلام حسین الهام
ها هستند که سرنوشت یک کشور را تغییر می دهند

کم نیستند آدم های هر هری مسلک که تعظیم در برابر قدرت برتر را مشی
مدیریتی خود می دانند و البته در هر دورانی با سلاح چابلوسی های چندش آور
عرصه مدیریت اعتقادی را به لجن زار خیانت و دو دلی و فضای گناه آلود رانت و
رابطه تبدیل می کنند و هم اینانند که با نفوذ در ارکان دولت اسلامی بر
آنند تا از رییس جمهور شخصیتی چون سردار سازندگی بسازند و بندهای مدیریت
قوم گرایانه خود را به آن دخیل ببندند
ایراد چنین افرادی که  در ظاهر
درد شاخص های سازندگی را دارند و ضریب چسبندگی آنها به میز ریاست تا بدان
حد است که امداد غیبی و حضرت عزراییل باعث مفارقت آنها از میز ریاست می
گردداین است که در لحظات سرنوشت ساز فاقد قدرت تصمیم گیری اند و با فرو
افتادن حجاب قدرت های متوهم آنها چون گربه ای رام و مطیع دست آموز قدرت
بعدی می شوند !
ارایه چنین الگوهایی به عنوان نماد مدیریت عدالت خواهانه
و اسلامی جفای به غیرت عدالت خواهانه و نفس مدیریت ناب اسلامی است
غلام
حسین الهام نسخه اصل گفتمان عدالت است و دلیل آن این است که شخص او امروز
همان تحلیلی را دارد که در موقع اعلام نتایج اولین دوره انتخابات ریاست
جمهوری احمدی نژاد با همان تحلیل حقیقت را فدای مصلحت نکرد
اگر شخص
احمدی نژاد چند نسخه برابر با اصل به لحاظ منش مدیریت اسلامی که پایه های
آن مبتنی بر حذف بروکراسی و ساده زیستی و اعتماد به نفس داشته باشد قطعا یک
نسخه آن غلام حسین الهام است
امروز ساختمان پاستور بیش از هر زمان
دیگر به حضور غلام حسین الهام نیاز دارد تا حضور او آرامش بخش کسانی باشد
که با سم پاشی های رسانه ای یکسال اخیر در ماهیت عدالت خواهانه مدیریت
اجرایی کشور تردید کرده اند و یقینا ریاست جمهور محبوب در راستای سیستم
سازی ارکان مدیریت دولت اسلامی مقدمات بازگشت تاثیر گذار غلام حسین الهام
به بدنه دولت را فراهم خواهد کرد

تا او چه خواهد ...
والسلام