به نام خدا

هیچ چیزی انگار قرار نیست جلوی شهوت رانی و دنیاطلبی عده ای را بگیرد،فرهنگ غرب زده شمال شهر تهران حتی از امام صادق علیه السلام هم حیاء ندارد. چه شب شهادت رئیس مکتب باشد و یا شب های دیگر،ساعت از 9 و 10 شب که می گذرد هرزه هایی که هدف از زندگی را خوردن و آمیزش می دانند خانه های خویش را به مکان نامعلومی ترک می کنند.هیچ دقیقاً هدف آنان در گشت زنی شبانه شان است،حتی اگر شب عزای رئیس مکتب جعفری باشد

صدای آهنگ های شیطانی شان کم که نمی شود زیادتر هم می گردد،حتی اگر شب شهادت رئیس مکتب باشد

راستی چند روزی است شهر ما میزبان شهدا شده است،من که از بی حیایی اینها خجالت کشیده ام،عرق شرم را باید مسئولینی بریزند که به فرهنگ صحیح مردم و تربیت در مدارس فکر نکردند،امروز هم بروند جواب شهدای گمنامی که قرار است در شهر تشییع شوند را بدهند،ولی این قوم و آن قوم اگر غیرتی داشتند وضع به اینجا نمی رسید ،پس به خجالت کشیدن شان هم امیدی نداریم

بگذارید ما خجالت بکشیم و عرق شرم بریزیم که شهدا بعد از بیست و اندی سال که به شهر باز گشته اند،نه مدینه فاضله ای که برای آن جنگیدن را می بینند و نه ام القرایی که به آن می اندیشیدند
شمال شهر تهران ام القرای نیویورک و پاریس و همه ی مدینه فاضله های دنیای مدرنیته شده است،و نه ام القرای اسلام

دیگر از بنرهایی که بزرگ آرم شهرداری را دارد و از آرمان و هدف از جنگ و وحدت در آن صحبت شده است کاری ساخته نیست،زندگی کثیف هرزه ها قرار نیست به شب شهادت رحم کند،حتی اگر شب شهادت رئیس مکتب باشد

فقط همین را می بایست در تشییع شهدا زمزمه کنیم،شهدا شرمنده ایم...
خدایا مارا شرمنده خون شهدا مگردان
یامهدی عج