امشب حاج آقای مومنی در مسجد ارک لابلای روضه ی شب چهارم نکته ای را گفتند که بدجوری خجالت زده مان کرد: یکی از خصوصیات اهل ولایت این است که بیشتر از طاقتشان تحمل می کنند. آثار این تحمل بیش از حد توان را هم می توان در سلوکشان و حتی در ظاهرشان دید... قامت عقیله ی بنی هاشم را بیاد بیاور... و قامت خمیده ی بانوی دو عالم حضرت زهرا سلام الله علیها را.
ارتباط این نکته با روضه ی شب چهارم(روضه ی فدا شدن دو فرزند زینب سلام الله علیها برای حضرت اباعبدالله) بسیار ظریف و دقیق است. البته گریز این سید خوش نفس به درد دل آقا با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در نماز جمعه ی معروف بعد از انتخابات هم بدجوری به مجلس چسبید. تعبیر دقیق این است که آقا هم در راه ولایت فوق طاقتشان اهل تحمل اند تا جاییکه بالاخره سر درد دلشان جایی باز شود و آتش بزند به...
شرمندمان کرد که اهل تحمل نیستیم. شانه هامان زود خسته می شوند و زنو هامان می شکنند بی حوصله می شویم و نهایتا در کنج عزلت و عافیت می شویم منتقد! بدون خرج و هزینه. بدون اینکه مویمان سفید شود... یا پشتمان خمیده شود... یا پهلویمان ... یا زهرا
به همبن دلیل منتظر نباشید تا درباره ی اتفاق امشب (دلایل عدم حضورم در برنامه ی دیروز امروز فردا) چیزی بگویم. بگذارید در پرونده ی حرفهای مگو که قبلا مفصل با حسین قدیانی درباره اش حرف زدم! کرکره را داده ایم پایین و هیأتمان را می رویم. با آرزوی توفیق برای همه ی بازماندگان!
مخلص همه ی رفقا و غیره
التماس دعای شدید در این ایام
نوشته شده توسط :وحید یامین پور::نظرات دیگران [ نظر]