عاشورا؛ روز رسوایی جریان دروغ و فریب
داستان عاشورا همواره یادآور پیروزی مظلومیت بر شقاوت و بیرحمی، غلبه حق بر باطل و سفیدی بر چند رنگی و نفاق بوده است! تجلیگاه عریان شدن چهره واقعی خط نفاق و عیان شدن مظلومیت جبهه حق! بیش از سیزده قرن پیش آنگاه که جبهه نفاق و نیرنگ با نمادهای مقدسی به جنگ با امام حق و حقیقت به پا خواست، شاید کسی گمان می‌کرد که چنان رسوا شود که تا به امروز همچنان مورد لعن و نفرین آزادگان جهان قرار گیرد، ولیکن چنین شد و اسلام ناب علوی توانست کوس رسوایی اسلام اموی را برای همیشه تاریخ به ثبت برساند.
سیزده قرن بعد بار دیگر تاریخ تکرار شد و اینبار روز عاشورا به روز رسوایی جریان فتنه گری بدل گردید که علم سبز بر دوش، آرمانهای یزیدیان زمان را در دل می‌پروراند! مهمترین شاخصه این جریان که به ظاهر در پس اعتراض به نتایج انتخابات 22 خرداد به راه افتاد، "نفاق و دورویی" بود که در عرصه‌های مختلفی خود را متجلی ساخت. جریانی که خود با دروغ و فریب توانست در عرصه انتخابات وارد شده و فرصت رقابت بیابد، اما از همان ابتدا رقیب را به دروغ و فریب متهم می‌کرد!؟
این جریان با انتخاب رنگ سبز به عنوان نماد انتخاباتی خود، مردم متدین و معتقد به نظام اسلامی را فریب داد تا اینگونه جلوه‌گر شود که در خط مستقیم ولایت اهل بیت(ع) حرکت خواهد کرد، در حالی که تئوریسینهای این جریان سکولارهایی بودند که به حکومت اسلامی اعتقادی نداشتند. این جریان با سرقت عناوین و بزرگنمایی انتساباتی که روزگاری به رهبر بزرگوار این ملت - حضرت امام خمینی(ره) – داشت، خود را خط امامی و از نزدیکان فکری امام(ره) معرفی کرد در حالی که سالها بود از اندیشه‌ها و آرمانهای حقیقی ایشان فاصله گرفته و ایادی آنها حضرت امام(ره) را در موزه‌های تاریخ می‌جستند!
جریان فتنه از همان ابتدای ورود به صحنه چنان به سیاه نمایی و تیره و تار نشان دادن وضعیت کشور به عنوان حربه‌ای انتخاباتی متمسک شد که فراموش کرد تا چهار سال پیش، قریب به دو دهه مسئولیتهای اجرایی کشور را برعهده داشته است! و چنان از قانون و اقدامات قانونی سخن گفت که کسی گمان نمی‌برد بزرگترین بی‌قانونی و تمرد از قانون را در دستور کار دارد.
این جریان با جوسازی و جنگ روانی، چندماه مانده به انتخابات ادعای امکان تقلب در انتخابات را مطرح ساخت و به ظاهر برای مقابله با آن "کمیته صیانت از آراء" را طرح ریزی نمود و این در حالی بود که مشخص شد این کمیته نه تنها برای صیانت از آراء ملت راه اندازی نشده، بلکه بلعکس مجموعه‌ای است که برای ایجاد اغتشاش و با قصد زیرپا گذاشتن آراء ملت در صورت شکست در انتخابات پیش‌بینی شده است!
سران این جریان آنگاه که متوجه شدند این شعبده بازی و سیاه کاریها نتوانسته اکثریت آراء ملت را به سمت خود متمایل سازد، بر دروغ بزرگ "تقلب در انتخابات" تاکید ورزیدند بدون آنکه حاضر باشند مستندات قابل قبولی ارائه دهند.
پس از آن بود که سناریوی براندازی نظام اسلامی با اصرار بر ابطال انتخابات 40 میلیونی ملت در دستور کار فتنه گران قرار گرفت، به نحوی که با فریب هواداران و به خیابان کشاندن آنها قصد داشتند تا نظام اسلامی را وادار به تسلیم در برابر این بدعت و مطالبه غیرقانونی نمایند. طرح مسایلی چون تجاوز به زندانیان سیاسی، بدرفتاری با زندانیان در بند و مواردی از این قبیل توسط جریانی دنبال می‌شد که هنوز پرده تزویر به صورت داشته و خود را خادم و دلسوز ملت و جمهوری اسلامی معرفی می‌کرد.
نکته اساسی در این میان این بود که هر چند اهل بصیرت و آگاهی از همان ابتدای کار با دقت و تامل توانستند بر ماهیت این جریان نفاق پی ببرند، اما باز هم کسانی بودند که در پس پرده تظاهر و ریای این جریان، از تشخیص حقیقت امر ناتوان بوده و مناقشات پس از انتخابات را در قالب درگیری دو جناح تحلیل می‌کردند که در رقابت سیاسی با یکدیگر قرار دارند و به همین دلیل بود که حکیم فرزانه انقلاب اسلامی به ضرورت افزایش بصیرت ملت تاکید می‌ورزید.
اما آنچه در روز عاشورای سال 88 به وقوع پیوست کوس رسوایی فتنه گران را فراگیر کرد و پرده تزویر و فریب را از چهره این منافقین برداشت. ملت به یکباره دیدند در حالی که همگان در عزای سید و سالار شهیدان به سوگ نشسته اند، جمعی اوباش سبزرنگ و سیاه دل، به پایکوبی و اغتشاش پرداخته و با حمله به عزاداران حسینی در دفاع از سران فتنه شعار می‌دهند. هیبت آنها نیز نشانی از عزادارن حسینی نداشت و چهره‌های بدور از شعائر اسلامی به خوبی نشان می‌داد که این اوباش به استخدام درآمده! تعلق خاطری به حماسه سازان کربلا ندارند، بلکه فرصت طلبانی هستند که از تعطیلی این روز فرصتی برای آشوب و بلوا یافته و همچون یزیدیان به پایکوبی و هلهله پرداخته و آرمانهای امام حسین(ع) و نظام اسلامی را نشانه رفته اند!
نکته قابل تامل آنکه این افراد با تحریک رسانه‌های بیگانه به میدان آمده و هنگامی که جمعی از آنها دستگیر و بازداشت شدند مشخص گردید که اغلب آنها از هواداران و اعضای گروهک منافقین، سلطنت طلبان، بهائیان و ضدانقلاب به حساب می‌آمدند! نکته جالب توجه در برابر چشمان نظاره گر ملت آنکه سران فتنه به جای برائت از این هتاکان به حمایت از آنها وارد صحنه شده و موسوی با صدور بیانیه‌ای این اوباش ضدانقلاب را "ملت خداجوی" خواند که به قصد عزاداری به خیابانها آمده بودند!؟
همه این حوادث کافی بود تا آخرین پرده تزویر نیز از چهره جریان نفاق و فتنه برافتد و ملت با حضور میلیونی خود در راهپیمایی خودجوش "برائت از منافقین" در 9 دی ماه انزجار خود را از این جریان فریاد زنند.
تفاوت اصلی عاشورای سال 88 با عاشورای 61 هجری در آن بود که این بار بصیرت و آگاهی و ایمان ملت مسلمان ایران فرصت را از دشمنان حقیقت گرفت و اجازه نداد که بهای رسوایی باطل و جریان نفاق، ذبح فرزند رسول خدا(ص) و عزیز فاطمه(س) و خاندان مطهرش باشد! و این در حقیقت تجلی همان توصیف حکیمانه حضرت امام(ره) از ملت مسلمان ایران است که در وصیتنامه سیاسی - الهی خود فرمودند: «من با جرأت مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول اللَّه(ص) و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حسین بن علی- صلوات اللَّه و سلامه علیهما- میباشند.«
نوشته شده توسط :مهدی سعیدی::نظرات دیگران [ نظر]