پس از خوابیدن هیجانات پس از انتخابات 88 و آغاز اجرای طرح تحول اقتصادی نیاز بود که میزان توان مانور جریان نفاق سنجیده شود و موسوی عملآ با اجرای نمایشنامه 25 بهمن رفراندوم کم خرجی را با هزینه چند سطل آشغال ناقابل رقم زد. البته پس از انتخاباتی با مشارکت 85 درصدی و فتنه هایی که تمام مخالفین خارجی و داخلی با اتحاد با هم به آن دامن زدند نیز این سنجش انجام گرفت ولی لازم بود تا زمان بگذرد تا غبارها بخوابد.

نظام، همواره میزان مشارکت در انتخابات ها و حضور در راه پیمایی ها را نوعی سنجش و رفراندوم تلقی می کند خوب برای اینکه این سنجش کمی دقیق تر شود می توان توان نیرو های مخالف نظام را هم سنجید. در زمان قبل از انقلاب که اینقدر ماهواره و موبایل وسایل ارتباط جمعی و رسانه های دیجیتالی وجود نداشت امام توانست با اعلامیه کاغذی ملت را بسیج کند اینکه فتنه گران نمی توانند چنین بسیجی صورت دهند نشان دهنده چیست؟

وزن مقبولیت فتنه گران مخالف نظام را می توان نوعی رفراندوم معکوس تلقی کرد. موسوی با ایجاد یک جبهه متحد از سلطنت طلبان و کمونیست ها و اصلاح طلبان خارج نشین و منافقین اشرف تمام مخالفین داخلی را نیز بسیج کرد و وزن آنها را برای نظام و مردم عیان کرد. آنهایی که پس از گذشت یک سال و هشت ماه از انتخابات هنوز بر لجاجت و عناد خود پای فشاری می کنند و در 25 بهمن 89 به خیابان آمدند تمام توانی هستند که نیروی مخالف نظام توانست بسیج کند و این یعنی سنجش میزان مقبولیت مخالفین نظام. این رفراندوم تنها از این جهت مهم نیست که حامیان انقلاب اسلامی را دلگرم کند بلکه بیشتر می تواند مورد توجه قوه قضاییه قرار گیرد.