حره به سرزمین‌های پر از سنگ‌های سیاه و سوخته باشد گفته می‌شود، در اطراف مدینه از این سرزمین‌ها وجود داشته و برای هر کدام از آنها به تناسب ساکنین، نام مخصوص گذاشته بودند یکی از آنها معروف به حر? واقم است.
واقعه حره یا قیام حره، قیامی است در سال 63 هجری بعد از واقعه عاشورا مردم مدینه به رهبری عبدالله بن حنظله غسیل الملائکه علیه یزید بن معاویه صورت دادند و حاکم یزید را از شهر بیرون کردند و آل سعود در راستای تخریب و سانسور وقایع تاریخی جنایتی دیگر انجام داد.
شهرداری مدینه منوره برای اجرای یک طرح مهندسی در خیابانی در این شهر ، گورستان تاریخی شهدای حره را تخریب کرد.
روزهای پایانی سال 89 لودرها و بولدوزرهای زیادی در این گورستان در خیابان ملک عبدالله مدینه منوره دیده شد که سرگرم تخریب قبرستان و آماده سازی محوطه آن برای وسیع سازی یک دور برگردان! درخیابان بود.
پایگاه اطلاع رسانی حج نوشت: بخش هایی از این قبرستان در سالهای گذشته به بهانه های مختلف مانند خیابان کشی و تعریض آن از بین رفته بود و عملیات جاری برای تخریب بقیه قبرستان گفته می شود که برای آزاد سازی زمین آن جهت تعریض دور برگردان ، اما در واقع بمنظور آزاد سازی زمین جهت هتل سازی! احتمالی در آن با توجه به بهای بسیار بالای زمین در مدینه منوره می باشد.
تصاویر ذیل در ایام حج تمتع امسال از قبرستان شهدای حره در مدینه منوره گرفته شده است.
گفتنی است بعد از شهادت امام حسین حاکم مدینه (عثمان بن محمدبن ابوسفیان) عده‌ای از صحابی پیامبر و بزرگان مدینه را به دمشق و دربار یزید فرستاد. آنان در این سفر به فسق فجور وظلم فراگیر یزید و دستگاه فاسد وی آگاهی یافته و در بازگشت به مدینه مردم را نیز از وضع فاسد دارالخلاف? یزید و اعمال وی آگاه کرده و علیه امویان شوریده حاکم مدینه و مروان و دیگر امویان و حامیان یزید را از شهر بیرون راندند و با عبدالله حنظله بیعت نمودند.
وقتی خبر این قیام به دمشق رسید یزید سپاهی 12 هزار نفری به فرماندهی مسلم بن عقبه، فرستاد. سپاه شام در حر? واقم توقف کرده مدتی شهر را در محاصره گرفتند و سپس به شهر تاخته به مدت سه روز به قتل و غارت پرداخته و نوامیس مسلمانان را هتک حرمت کردند حتی عده‌ای را که به حرم رسول الله (ص) پناه برده بودند در داخل حرم قتل عام کردند.
گفته شده در این واقعه هزاران نفر از مردم شهر و تعداد زیادی از صحابه پیامبر که تا این زمان در قید حیات بودند کشته شدند. این قیام را می‌توان از آثار حادثه عاشورا قلمداد کرد چرا که حضرت زینب و امام سجاد بعد از برگشت از اسارت پیوسته مردم را از فجایع و مفاسد یزید و امویان آگاه می‌نمودند.
اما امام سجاد(ع) با بررسی و ارزیابی اوضاع و ملاحظ? خفقان شدیدی که پس از شهادت پدر بزرگوارشان به وجود آمده بود شکست قیام حره را پیش‌بینی می‌کرد. لذا می‌دید که اگر در آن شرکت کند، نه تنها پیروز نمی‌شود بلکه خود و پیروانش کشته می‌شوند و باقی ماند? تشیع از بین می‌رود.
از سوی دیگر با نفوذی که عبدالله بن زبیر در میان شورشیان یافته بود این نهضت یک نهضت شیعی به تمام معنی نمی‌توانست باشد و امام هم نمی‌خواست امثال عبدالله بن زبیر قدرت بگیرند.
این درحالی است که آل سعود نقش ویژه ای در نابودی و تخریب آثار برجای مانده از اهل بیت پیامبر(ص) در سالهای اخیر داشته است.
نوشته شده توسط :سادات علوی::نظرات دیگران [ نظر]