مطلب ذیل گرفته شده از وبلاگ شخصی برادر مهدی خوشنویس یکی از نویسندگان سابق پایگاه میباشد

آقای پور محمدی مدیر شبکه سه سیما دست مریزاد!!!

آقای ضرغامی خسته نباشید!!!

مگر رهبر انقلاب نفرمودند که با دستمال کثیف نمی شود شیشه را پاک کرد،آیا جیرانی تمیز است و باعث پاک شدن سینما خواهد شد؟

این یک نقد نیست،نوشته ای از روی بغض و دلشکستگی هم نیست که در سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و در آستانه سی و چهارمین سال آن،جماعتی معاند در برنامه ای به نام «هفت» تریبون، با همه امکانات نظام را در دست بگیرند و عقده گشائی کنند.

این یک هشدار هم نیست،این یک التیماتوم است که اگر امروز بابت آن از مردم عذرخواهی نکنید، بدون شک تبعات بسیار بدی را برای خود رقم زده اید.

چرا؟

فریدون جیرانی با همه سوابق منفی گذشته پیش از انقلاب،حین انقلاب و پس از آن،مجری برنامه ای شده است که تمام همّ و غم خود را برای ترویج فرهنگ سکولار و اعتبار بخشیدن به یک مشت آدم نمای بی اعتبار به کار بسته است و در لابی های پنهان پیش از برنامه،با همه عناصری که در برنامه صحبت میکند،قرار و مدارهای خود را گذاشته است و همه آنها می دانند که نقشه چیست و نفر بعدی که باید با الفاظ آنها کوبیده شود کیست و مسیر برنامه به کدام جهت در حرکت است.

این وسط می ماند آن فرد نگون بختی که قرار است کوبیده شود و خود از همه این ماجرا بی خبر است که همیشه هم یکی از همین بچه مذهبی های سینماست.

بازتاب بیرونی این نقشه هم این است که ما هم به مخالفین و هم به موافقین فرصت داده ایم که به روی آنتن بروند و از عقاید خود دفاع کنند.

با این نقشه هم دهان مسئولان سیما را ببندند و هم برنامه های خود را پیش می برند و هر آن چه که می توانند عقده گشائی می کنند،این البته به شرطی است که مسئولین سیما خودشان نیز در این طراحی مضحک دخیل نباشند.

به این موارد توجه کنید:

اصغر فرهادی«جدائی نادر از سیمین»را می سازد،اگر خیلی خوشبین باشیم میگوئیم به عنوان یک فیلمساز دغدغه های خود را بیان کرده است،در ابتدا به دو گروه تقسیم بندی می کنند و می گویند بچه مسلمانها مخالف این فیلم هستند و ضدانقلاب موافق این فیلم.

تمام این اتفاقات هم در اتاق فکر همین آقایان طراحی می شود و القا می کنند که رِژیم مخالف این فیلم است و تبلیغات گسترده ای هم در این مورد انجام می دهند،تمام شبکه های ماهواره ای و سایتهای معاند و سایتهائی که همیشه ساز مخالف با نظام می زنند(فرارو،عصر ایران و...) و آزادانه به فعالیت مشغولند نیز وارد این بازی می شوند و این تبدیل به باور می شود و ضربه نهائی را هم در برنامه هفت وارد می کنند و همین مسئله را دامن می زنند.

باید پذیرفت که فیلم مذکور نه یک شگفتی در عالم سینماست و نه یک فیلم شایسته  تقدیر در جشنواره های بین المللی،بلکه آنچه که برای جشنواره های غربی حائز اهمیت است شخص اصغر فرهادی است که برای او یک برنامه ریزی شده بود و در آن دمیدند تا محصول خود را از آن درو کنند.

توجه کنید:

رژیم از این فیلم بیزار است.

مذهبی ها مخالف این فیلم هستند.

سبزها و ضد انقلاب طرفدار این فیلم هستند.

تمام جشنواره های معتبر خارجی به این فیلم جایزه دادند.

این فیلم در انتظار دریافت جایزه اسکار سینمائی است.

تبلیغات پرحجم و وسیعی هم در این زمینه به راه می افتد و هر انسان ساده لوحی فریب خواهد خورد که مذهبی ها و رژیم با فرهنگ و سینما ،بیگانه اند و اینها هستند که می فهمند.

این را همه می دانند که جایزه های آنچنانی در جشنواره های آنچنانی بدون اراده صهیونیستها امکان پذیر نخواهد بود،هر چند که دریافت این جایزه ها هم هیچ گاه گواه برتری جایزه بگیرها نیست.

مگر شیمون پرز و اوباما و شیرین عبادی جایزه صلح نوبل را دریافت نکرده اند؟

واقعا کدام آدم خوش خیالی باور دارد که این جماعت شایسته دریافت این جوایز هستند؟

جوایز اصغر فرهادی هم ما را یاد شیرین عبادی می اندازد و البته سرنوشت فرهادی هم قابل پیش بینی است.

این صحبت فرهادی را مرور کنید که هنگام دریافت جایزه گلدن گلوب در آمریکا پس از دست دادن با زنان،افاضه می فرماید که «مردم من در ایران صلح طلب هستند» و این جملات زمانی به زبان این آقا دیکته می شود که شهید احمدی روشن در حال تشییع بر روی دستان مردم مظلوم این مملکت است،هیچ اشاره ای و اعتراضی هم از طرف فرهادی به این ترور کور نمی شود و زمانی که ایشان باید از دنیای غرب طلبکار باشد،زبونانه صلح طلب بودن مردم ایران را که برایش دیکته شده بود به زبان می آورد و البته منظور از این حرف هم این است که مردم ایران صلح طلب هستند و حساب رژیم ایران از مردم ایران جداست!!!هرچند که مردم به خوبی پاسخ این اراجیف را در روز 22 بهمن با حضور پرشکوه در راهپیمائی دادند.  

حالا در این گیرو دار آقای جیرانی هر شب در این شیپور می دمد و برای برنامه ریزی قبلی به هر دستاویزی متوسل می شود،قصه زمانی جالب می شود که هیچ گاه هم از طریق مدیران سیما نه تذکری دریافت می کند و نه نشانه ای از نارضایتی مسئولین سیما دیده می شود.

یکی از نکات قابل ذکر در مورد این برنامه عدم موضع گیری در رابطه با افتضاحات هم صنفی های خودشان از قبیل معتمد آریا و خودشیفته فراهانی و..... حتی محلی از بحث و یا اشاره در این برنامه ندارند اما صحبتهای فرج اله سلحشور به نقد گذاشته می شود و با بدترین ادبیات با آن برخورد می شود و البته هیچکدام از افرادی که با سلحشور مقابله کردند حتی حاضر به پاسخگوئی در مورد رفتار زننده خودشیفته نشدند.

از دیگر نکات قابل توجه در این برنامه طلبکار بودن کارگردانان و تهیه کنندگان و هنرپیشگانی است که البته بسیار هم توهین آمیز صحبت می کنند و هر زمانی هم که کم می آورند دید سیاسی و غیر سیاسی را مطرح می کنند و البته نکته اینجاست که در تمامی این مراحل صحنه گردان اصلی خود جیرانی است.

شمقدری را در برنامه دعوت می کند ودر پاسخ به پرسش شمقدری که چرا فیلمسازان برای انقلاب فیلم نمیسازند جیرانی پاسخ می دهد که فیلمساز باید به چیزی که می سازد اعتقاد داشته باشد و شمقدری می گوید که پس ما هم فیلمسازانی را وارد عرصه خواهیم کرد که اعتقاد داشته باشند ،بلافاصله جیرانی از موضع طلبکار وارد می شود که شما چرا اتهام می زنید به فیلمسازان و باید پاسخگو باشید و به آنی منوچهر محمدی که در زمان مهاجرانی مسئولیت امروز شمقدری را بر عهده داشته به روی خط می آورد و از او می خواهد که شما پاسخ شمقدری را بدهید و این دقیقا نشان از برنامه ریزی و نقشه قبلی و هماهنگی با هم پالکی های جیرانی را دارد و البته چون محمدی هم حرفی برای گفتن ندارد دوباره جیرانی خود صحنه گردانی میکند و به شمقدری میگوید که وقت نداریم.

کسی هم نیست بگوید اگر وقت نداری چرا بحث را شروع میکنی و چون کم می آوری دیگر بهانه وقت را میگیری؟

آقای ضرغامی باید توضیح دهید که آیا هدف از این برنامه رشد و تعالی سینماست یا عقده گشائی عده ای معاند و آیا با اجرای امثال جیرانی و دوستانش،به هدف نزدیک خواهید شد؟

آیا نظام و مردم به این جماعت بدهکارند یا این جماعت به نظام و مردم؟

آیا افراد خوشنام با سوابق بهتر از جیرانی در این مملکت پیدا نمی شود؟

مگر رهبر انقلاب نفرمودند که با دستمال کثیف نمی شود شیشه را پاک کرد،آیا جیرانی تمیز است و باعث پاک شدن سینما خواهد شد؟