بسم الله/ هوالمصوّر
عکس.ن: بغض امانم نمیدهد از دیروز، وقتی که به این عکس مینگرم… گویی تمام دردش را به من نشان داد.
… وقتی اسمی از جانبازِ “اعصاب و روان” و “موجی” به میان میاد، ناخودآگاه یاد شعر “الو الو کربلای“ مرحوم ابوالفضل سپهر میافتم… یاد “موجی”های جنگجو، یاد کسانی که بدنبال صلح بودند، اما ایستادند تا بمانیم و حالا زخم تحمل روی دوش تک تک اونها خونه کرده، طبق قرارِ دوستان حزب الله سایبر، چهارشنبه عصر، میهمانِ شهیدان زنده و مظلوم امروز، عزیزانِ جانبازِ اعصاب و روان بودیم… دلهای پُردردی دارند و قلبهایی از جنسِ طلا…
پ.ن: با خودم خیلی کلنجار رفتم که بخاطر حال و آبروی جانبازان عزیز اعصاب و روان و خانوادههاشون، عکس چهرههاشون رو شطرنجی یا محو کنم، اما به خودم گفتم مگر اینها جزء فتنه گران و یا مفسدین اقتصادی هستند که صورتشان نباید به نمایش دربیاید؟! دلم را به دریا زدم تا کمی از حال و هوای آسایشگاه و زندگی پُردرد آنها که برای ما مردانه ایستادند و جنگیدند، به نمایش بگذارم…
Canon EOS 1D mk IIN EF 70-200@70mm 1/160s f3.5 ISO 1000
در ضمن عکسهای دیدار فعالین سایبری در این میهمانی به یادماندنی هم به پیوست میآید… برای بهتر دیدن، راست کلیک کنید و در پنجره ای جدید ببینید…
.
این نوشته در عکس ارسال و اعصاب و روان, جانباز, شهید زنده, موجی برچسب شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.
نوشته شده توسط :::نظرات دیگران [ نظر]