هر میوه‌ای آفاتی دارد و یکی از آفات میوه محبت، "غلو" است. عشق و علاقه بر هر چیز و هر شخص ناخودآگاه می‌توان عاشق و محب را به وادی اغراق و انحراف بکشاند و این انحراف زمینه انحرافات دیگر را فراهم آورد. این آفت وقتی بیش از پیش دردسرساز خواهد شد که این محبت با آموزه های دینی در آمیزد و در ارادت و محبت به شخصیتهای مذهبی - سیاسی تجلی یابد! به همین خاطر است که بزرگان دینی ما همواره در این باب حساس بوده و از خطر افتادن در وادی تملق و چاپلوسی و غلو انذار داده‌اند.

این حساسیت را می‌توان در سیره حضرت امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز به خوبی مشاهده نمود، بالاخص آنگاه که این بزرگان خود مصداق اغراق و ستایش اطرافیان و مسئولین قرار گرفته اند.

آخرین نمونه این هوشیاری و هشدار در دیدار حضرت آیت اله خامنه‌ای با نیروهای مسلح منطقه‌ شمال کشور و خانواده‌های مشاهده شد. در این برنامه که سه شنبه شب گذشته در دانشگاه نیروی دریایی امام خمینی(ره) نوشهر برگزار گردید، همچون برخی دیگر از برنامه‌های دیدار با رهبری، در ورودی علاوه بر سربند و پرچم ایران، به حاضران برگه‌ای داده شد که روی آن شعری در وصف آیت الله خامنه‌ای نوشته شده بود تا به محض ورود رهبر انقلاب، حاضران آن را دسته جمعی بخوانند. شعری که توسط حاضران در این برنامه تمرین و با ورود رهبری همخوانی شد، این بود:

کشتی ولایت را / ناخدای دورانی

ماه آسمان عشق/ نور چشم ایرانی

بیم موج و طوفان نیست/ تا تو نوح ما هستی

زنده ایم و وقتی تو/ جان و روح ما هستی ...

این اشعار با انتقاد رهبر معظم انقلاب مواجه شد و ایشان در ابتدای سخنرانی خود فرمودند:

«من به شما عرض می‌کنم، به همه هم این را می‌گویم و گفته‌ام و تکرار می‌کنم؛ مبادا آن صفاتی، خصالی، مناقبی که متناسب با وجود ولی‌عصر (ارواحنا فداه) هست، اینها را تنزل بدهیم در سطح انسانهای کوچک و ناقصی مثل این حقیر و امثال این حقیر. اینی که گفته می‌شود کسانی که در این سفینه سوارند، غم طوفان ندارند:

چه غم دیوار امت را که دارد چون تو پشتیبان

چه باک از موج بحر آن را که باشد نوح کشتیبان

این نوح امام زمان است، اما با یک نگاه عمومی به طول تاریخ اسلام وقتی نگاه کنیم - که سعدی هم با همان نگاه این شعر را گفته است - وجود مقدس خاتم‌الانبیاء (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نوحِ کشتیبان این امت است. بله، این امت در طول تاریخ خود فراز و نشیبهائی داشته؛ گاهی به گل نشسته، گاهی دچار ذلت شده، گاهی با مشکلات غیرقابل توصیفی مواجه شده، دست به گریبان شده؛ این ناشی از این است که سوار کشتی نشده. اگر واقعاً متمسک بشویم، متوسل بشویم بر کشتی نجات اسلام، همراه پیغمبر باشیم، مسلماً پیروزی نصیب ماست. البته دربا طوفان دارد، سختی دارد، مشکلات دارد، گاهی هراسهای بزرگ دارد، اما وقتی کشتیبان بنده‌ی برگزیده‌ی خداست، معصوم است، آن وقت دیگر بیمی وجود ندارد. این آن نکته‌ی کوتاهی بود که خواستم عرض بکنم؛ این صفات را مخصوص بدانید به آن بزرگواران. نوحِ این کشتی اوست، پشتیبان این امت اوست، واسطه‌ی فیض الهی به یکایک آحاد ما، به دلهای ما، به جانهای ما، به ذهنهای ما، به جسمهای ما، به حیات فردی و اجتماعی، وجود مقدس خاتم‌الاوصیاء و در رتبه‌ی قبل از او، وجود مقدس خاتم‌الانبیاء (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است.»

هرچند شکی نمی‌تواند کرد که مسئولین برگزاری آن نشست و توده‌های حاضر در برنامه، عاشقان واقعی و محبان ولایت و رهبری بودند که از دیدار نائب بر حق امام زمان(عج) اینچنین به وجد آمده بودند و خواندن چنین اشعاری با چشمان اشکبار برخواسته از همین احساسات پاک آنان بود، اما همانطور که گفته شد، مساله غلو، آفتی است که در میان عاشقان و شیفتگان می‌تواند سرایت یابد و محبت ایشان را دچار انحراف نماید، نه معاندان و سنگ دلان!

لذا بر همه عاشقان اسلام و انقلاب واجب است که با افزایش و تقویت معارف دینی و انقلابی به هشدارهای رهبر معظم انقلاب اسلامی با تمام وجود گوش فرا دهند تا عشق و ارادت و محبت اصیل آنها به انحرافات ناخواسته آلوده نگردد و از دیگر سوی راه هرگونه فرصت طلبی دشمنان ولایت و ولایتمداران بسته شود.

دشمنان ولایت نیز خوب است کمی تامل کرده و به کمالات اخلاقی و انسانی حکیم فرزانه انقلاب اسلامی توجه نمایند که چگونه در دنیایی سراسر تملق و چاپلوسی که نمونه‌های آن را در میان مدعیان تمدن غربی به کرار می‌توان مشاهده نمود، در کمال تواضع و فروتنی، در قبال چنین انحرافاتی در محفل دوستان و عاشقان ولایت واکنش نشان داده و خود را از چنین توصیفاتی بری می‌خوانند!