اول: بقره اولی ها… آری! «بقره اولی ها» قرآن هم که باز می کنند، همچین باز می کنند؛ یکی دو صفحه رد می کنند و عدل می رسند به این آیه از طولانی ترین سوره قرآن عزیز؛

«و اذ قال ربک للملئکه انی جاعل فی الارض خلیفه قالوا اتجعل فیها من یفسد فیها و یسفک الدماء و نحن نسبح بحمدک و نقدس لک قال انی اعلم ما لا تعلمون». (به خاطر بیاور) هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: «من روی زمین جانشینی (نماینده ای) قرار خواهم داد». (فرشتگان) گفتند: «(پروردگارا!) آیا کسی را در آن قرار می دهی که فساد و خون ریزی کند؟! (زیرا موجودات زمینی دیگر، که قبل از این آدم وجود داشتند نیز، به فساد و خون ریزی آلوده شدند. اگر هدف از آفرینش این انسان عبادت است،) ما تسبیح و حمد تو را به جا می آوریم و تو را تقدیس می کنیم.» پروردگار فرمود: «من حقایقی را می دانم که شما نمی دانید». آیه 30 سوره بقره

یکی دو آیه اما رد می کنند و این بار بیشتر خوش خوشان شان می شود؛

«و اذ قلنا للملئکه اسجدوا لآدم فسجدوا الا ابلیس ابی واستکبر و کان من الکفرین». و (یاد کن) هنگامی را که به فرشتگان گفتیم: «برای آدم سجده و خضوع کنید». همگی سجده کردند، جز ابلیس که سر باز زد و تکبر ورزید و (به خاطر نافرمانی و تکبرش) از کافران شد. آیه 34 سوره بقره

آنگاه بشکنی می زنند و از فتح خود شادمان می شوند که حتی از دل کلام الله نیز همچین کشفی نصیب شیطان شده! سپس زمزمه می کنند؛ این همه جنایت و قتل و خون ریزی در جهان، آیا نشان نمی دهد که عالیجناب ابلیس از قبل می دانست؟! و آیا بصیرت ابلیس؛ گیرم کافر و فتنه گر باشد، ستودنی نیست؟!

دوم: سال ها پیش از این، جناب هاشمی گفته بود؛ «این غربی ها مثل گاو تحلیل می کنند» اما ظاهرا غرب زده ها و آقازاده ها و اهل فتنه و مغرضین نیز همین است حکایت شان.

- مگر ما از قبل نگفته بودیم فلانی نژاد بهمان است؟ پس دم بصیرت مان گرم! ما می دانستیم و شما نه!

شیطان انگار تولید مثل کرده و شیطانک های اهل بصر آفریده!

سوم: در مثل خوش گفته اند که مناقشه نیست. ما نه خود را خدا می دانیم و نه نظام مقدس جمهوری اسلامی را. نیز معتقد نیستیم هر فتنه گری لزوما ابلیس است، لیکن چه کنیم بعضی ها بدتر از شیطان شده اند که شیطان اگر این روزها همچنان مشغول فتنه است، اما هرگز به پروردگار بزرگ «دیدید گفتیم» نمی گوید و نمی گوید؛ دیدی از قبل گفته بودم این آدم چه جانور منحرفی است؟!

چهارم: شیطان با همه فتنه گری اش خود واقف است به چیزهایی. در گیر و دار جنایت و قتل و خون ریزی های مستمر آدم، ابلیس اینقدرش را می داند که آنچه قابل اثبات است بی صفتی و نافرمانی بعضی از اولاد آدم است، نه بصیرت خودش، چرا که اصولا استاد آدمی در نافرمانی خدا خود ابلیس فتنه گر است. کجا قابل جمع است فتنه و بصیرت؟!

پنجم: طرفه حکایت اینجاست؛ بعضی ها از پشت دست شیطان را بسته اند و معلم او شده اند! اگر آنان که در برابر رای اکثریت، قانون، انتخابات باشکوه 40 میلیونی و نظام استوار به برکت خون 300هزار شهید، نافرمانی می کنند و دست به اغتشاش و شورش می زنند، صاحب بصیرت اند، چرا سر ابلیس این وسط بی کلاه بماند؟! اگر ابلیسک ها در این دنیا، با آن همه تمرد هشتاد و هشتی مستحق «دیدید گفتیم» اند، ابلیس که از آن دنیا فردای آدمیزاد را پیش بینی کرده بود!

ششم: از جمله مهم ترین چیزها که به شیطان نمی چسبد، اما همین بصیرت است. اصولا و اساسا شیطان و شیطانک ها اگر بصیرت داشتند، آیا تمرد می کردند؛ اولی خدا را و دومی رای توده ها را؟! اهل فتنه اگر عیال بصیرت بودند، چه کارشان بود با جیب ملک عبدالله؟! آیا اهل بصیرت نرد عشق می بازد با علی عبدالله صالح؟! آیا سر از ویلای جرج سوروس هم می تواند دربیاورد؟! آیا می توان هم بصیرت داشت و هم همصدا با BBC و VOA زندانبان مظلوم جمهوری اسلامی را متهم به تجاوز کرد؟! نخیر عزیز! زیاده از حد اگر گزاف بگویی، خداوند منان این گند بزرگ دوستان بی بی سی در زمینه امور خلاف عفت را می گذارد در کاسه همه غرب زده هایی که… صد رحمت به گاو، مثل گوساله تحلیل می کنند سیاست را. مگر نه این است جناب عالیجناب؟!

هفتم: آنکه اهل بصیرت است، اول باید حال امروز خودش را درست کند، پیش بینی آینده افراد پیشکش! حزب الله سرافراز خود اهل آینده نگری بود که حتی هنگام رای دادن در سال 88 به نامزد خود، تذکرها می داد فلانی را در باب حلقه انحراف، آن زمان که هنوز فتنه 88نشده بود. اگر امام راحل (ره) همواره می گفت؛ «ما در جنگ برای ذره ای هم پشیمان نیستیم»، ما نیز لحظه ای پشیمان نیستیم از رای مان در انتخابات 88و عملکردمان در فتنه هشتاد و اشک. ما اصول گرا هستیم و همیشه به انقلابی گری، ساده زیستی، خدمت، مردم داری، دشمن ستیزی، سازش ناپذیری، مقاومت و کار بی مزد و منت رای داده و می دهیم. الف و ب برای ما مهم نیست؛ اصول برای ما مهم است. الف و ب اگر در چرخش روزگار، دچار انحراف می شوند، لیکن رای ما به اصول و ارزش ها رای مداوم است.

هشتم: آنچه رهبر حکیم انقلاب اسلامی از قبل می دانستند، و جدای از اهل فتنه، حتی بعضی افراد سلیم النفس نیز بدان واقف نبودند، رای ملت بود. لطفا دقت شود؛ همان عزیز رای احمدی نژاد را تنفیذ کرد که پیش از این رای هاشمی و خاتمی را تنفیذ کرده بود. آیا وقتی آقازاده های عالیجناب فتنه گری می کنند یا آیا وقتی جیب آقای خاتمی با حمایت مادی و معنوی آل سعود پر از پول می شود، بصیرت «آقا» مقصر است یا بی صفتی بعضی ها؟! در انقلاب اسلامی، رای مردم؛ اعم از کلیت آرا و رای اکثریت، در حکم آن حقیقت است که اولین مدافعش شخص رهبر انقلاب است. مسئله الف و ب نیست، بلکه رای ملت است. ملاک اگر فقط بعضی جملات حضرت آقا باشد، ایشان هم از رئیس دولت سازندگی دفاع کرده و هم از رئیس دولت اصلاحات. اصلا آیا جز این حمایت حکومتی، دولتی یارای مشروعیت و کار دارد؟!

نهم: اگر اهل فتنه، آنچه از قبل گفته بودند، ابطال انتخابات بود، غلط گفته بودند! اگر اهل فتنه، آنچه از قبل گفته بودند، مرگ بر اصل ولایت فقیه بود، غلط کرده بودند! اگر اهل فتنه، آنچه از قبل گفته بودند، شعار «نه غزه، نه لبنان» بود، حرف مفت زده بودند! و اگر اهل فتنه، آنچه از قبل می دانستند، آتش زدن بیرق عزای سیدالشهدا بود، براندازی خون 300 هزار شهید بود، مسجد ضرار و هم دستی با آمریکا و دوستی با اسرائیل بود، همه اینها نامش بی صفتی است، نه بصیرت! اما اگر اهل فتنه از قبل گفته بودند که فلانی فردا چطور می شود، قبل تر از ایشان، بصیرت قدیمی حزب الله بود که رای خود را بشرطها و شروطها داد به این و آن. آری! ما وقتی همان سال 88 رای به بعضی ها دادیم، از جمله شعارهای مان ساده زیستی و خدمت و کار بی حد و مرز بود. یعنی آقای احمدی نژاد! مبادا به جای مدیران خدوم، استفاده کنی از خاوری مدیر خاتمی که… چون می شود که دانی!

حساب افراد سلیم النفس حتی با تک و توک اشتباهات بزرگ، از حساب ابلیس و ابلیسک ها جداست. از حال و روز فرعون و نمرود بگیر تا یزیدیان امروز، معلوم است که حضرت حق، آدم را به شرط بندگی می خواهد. این را همه فرشتگان فهمیده اند، الا ابلیس. تکبر و فتنه، نامش تمرد است، نه بصیرت. کارگزار انحراف، تازه شده مثل کارگزار فتنه! آدمی که جنایت می کند، تازه شده مثل شیطان! و این وسط آنچه مذموم و قابل سرزنش است، همچنان ابلیس است. در منظومه آفرینش، خدا حقایقی می داند که فرشتگان نمی دانند، اما در منظومه انقلاب اسلامی، همان جایگاه که رای اولین رئیس جمهور را تنفیذ کرد، همان جایگاه است که در انتخابات88 باز هم پای رای ملت ایستاد. گله ای اگر هست -که هست- از آن آدمی است که به جای آدمیت، فرو رفته در منجلاب منیت. گمانم هست آنکه با رهبر خون شهیدان بد تا می کند، یک جای محاسباتش با خدا می لنگد. لابد شکر خدا نمی کنند، که شکر تنفیذ، شکر ملت به این خوبی و صبوری یادشان رفته. سخنی هست اینجا با ابنای آدم. اگر گناه من و تو، باز کند زبان ابلیس را نزد خدا، وای بر ما… وای بر ناسپاسی ما. بسی اضافه کند خداوند بر درجات شهید لاجوردی. همیشه می گفت: کاری کنیم که مایه سرافرازی انقلاب اسلامی باشیم. کم خون نرفته بالای این بنا.

وطن امروز/ 10 آبان 1391