ضمن عرض تسلیت به مناسبت این ایام  امیدوارم عزاداری هاتون مورد قبول خداوند متعال قرار بگیره و همگی شامل شفاعت آقا امام حسین علیه السلام بشیم.

رنگ مشکیِ عزاداری در عالم پخش شد ///  سوخت دل‌ها  دود اسپند محرم پخش شد
تا ابد باز این چه شورت را بنازم محتشم /// این چه شعری بود که در خلق عالم پخش شد

زیارتنامه حضرت رقیه (سلام الله علیها)                                        
                                         بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا سَیِّدَتَنـا رُقَیَّةَ، عَلَیْکِ التَّحِیَّةُ وَاَلسَّلامُ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ اَبی طالِبِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِسـاءِ الْعالَمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ خَدیجَةَ الْکُبْرى اُمِّ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ وَلِىِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلِىِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ الْحُسَیْنِ الشَّهیدِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الصِّدّیقَةُ الشَّهیدَةِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الرَّضِیَّةُ الْمَرْضِیَّةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا التَّقیّةُ النَّقیَّةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الزَّکِیَّةُ الْفاضِلَةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْبَهِیَّةُ، صَلَّى اللهُ عَلَیْکِ وَعَلى رُوحِکِ وَبَدَنِکِ، فَجَعَلَ اللهُ مَنْزِلَکِ وَمَاْواکِ فِى الْجَنَّةِ مَعَ آبائِکِ وَاَجْدادِکِ، الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ الْمَعْصُومینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ، وَعَلَى الْمَلائِکَةِ الْحـافّینَ حَوْلَ حَرَمِکِ الشَّریفِ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، وَصَلَّى اللهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّد وَآلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ وَسَلَّمَ تَسْلیماً بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

گفتم ای دختر شامی برو وطعنه نزن

                                                            سایه رحمت بابا به سرم هست هنوز

شاعر تمام دفتر خود را مرور کرد
                                              بعدش  نشست و قافیه را جفت و جور کرد
              اذنی گرفته است دوباره برای شعر
                                              خوشحال از این عنایت و حس غرور کرد
             
                اول  نوشت  "مادرم اما..." و بعد از آن
                                              از  روضه های  سخت  مدینه عبور کرد:
              "قدش هلال و دست بر کمر گرفته بود..."
                                              قلبش شکست و عمه به ذهنش خطور کرد
              "اومی دوید و..."روضه ی مقتل که می نوشت
                                              "او می کشید و..." یاد  نگاه  صبور کرد
              خواهر به  شوق  عشق به روی تل آمد و
                                              سر را به روی نیزه...نگاهی به نورکرد
                باشد اگرچه صحنه ی محشربه پا شده ست
                                              باشد اگر چه روح امین  نفخِ  صور کرد
              "چیزی بجز جمال  و قشنگی ندیده بود..."
                                              ما  فوق  صبر عالم  و آدم  ظهور  کرد

با احتیاط لاله ما را پیاده کن
عباس جان سه ساله ما را پیاده کن
با احتیاط که نیفتد ستاره ای
می ترسم آنکه گیر کند گوشواره ای
چشم مخدرات به سمت نگاه تو
دوشیزگان محترمه در پناه تو
این دختر علی ست که بالش شکستنی ست
ناموس اعظم است و وقارش شکستنی ست
این دختران من که بیابان ندیده اند
در عمر خویش خار مغیلان ندسده اند
تو هستی و به روز حرم شب نمی رسد
چشم کسی به قامت زینب نمی رسد