شهادت می دهم که بر اقامه حق و عدالت قیام کردی و دین را زنده کردی ای و از هیچ فریضه ای فروگذار نکردی و به کمال رساندی اصول و فروع را.

ای که نمازت را در پس تیرها خواندی و روزه گلوی عطشانت را با خنجر افطار نمودی.

ای که احرام بستی به خون حج ات مقبول. تا به قیامت چون تو مجاهدی کجا بیابیم؟ ای که زکات اموالت نه آن پیراهن کهنه و نه آن گوشواره دخترت که تک تک قطعات بدنت بود.

ای که خمس انگشتانت را با انگشتر عطا می کنی. محبتی اگر در دل های مرده جهانیان باقی است از خون گلوی شش ماهه ای است که به آسمان پاشیدی و بغضی اگر از دشمن داریم از حماسه ای است که تو آفریدی. قطرات خونی که از گلوی بریده ات می چکد امر می کند به معروف و باز می دارد از منکر.

انی رایت احد عشر کوکباً و الشمس و القمر رایتهم لی ساجدین. یوسف که رویا دید یازده ستاره و شمس و قمر بر او سجده کنانند تعبیرش تو بودی. که راهنمایان رسالت با سجده بر تو قبله جان را نشان دادند.

تکلیف ما را تو معلوم کردی نه! از آن فراتر که سرنوشت ما را تو رقم زدی و یادمان دادی که از بالای نی جهان زیباتر است. پس مپسند که در لحظه وصال خجلت زده از سری باشیم که بر بدن داریم. سلام بر تو ای خون خدا