در درون هر نظام سیاسی شاهد همگرایی و واگرایی هستیم که در قالب رقابت‌ها و ائتلافات سیاسی ظهور و بروز می‌یابد. پذیرش این اصل که جامعه مبتنی بر منافع متکثر، نظرات مختلف و سلیقه‌های گوناگون شکل گرفته است و تعدد و تفاوت‌هاست که می‌تواند زمینه کارآمدی و حق انتخاب و گزینش را فراهم آورد، همواره زمینه پذیرش و به رسمیت شمردن تکثر سیاسی و فعالیت‌ها بوده است. از سویی دیگر، جلوگیری از تنش و مخاصمه، استفاده بهینه از همه توان و نیروها، افزایش توانمندی، حفظ امنیت و کسب اقتدار ملی و مواردی از این قبیل زمینه ساز تقویت نظریات ائتلاف و وحدت می‌باشد.
با در نظر گرفتن موارد مذکور به خوبی آشکار می‌شود که هم وحدت و ائتلاف گروههای سیاسی و هم تکثر و رقابت سیاسی در شرایط متفاوت می‌تواند مفید برای جامعه و نظام سیاسی باشد و این شرایط سیاسی - اجتماعی در آستانه هر انتخاباتی است که مفید بودن یا نبودن آن را مشخص می‌سازد.
با نزدیک شدن به انتخابات خردادماه 1392 و نمایان شدن تدریجی آرایش جریان‌های سیاسی بنظر می‌رسد که حداقل سه جریان اصولگرایان، اصلاح طلبان و جریان دولت نامزد یا نامزدهایی برای حضور در صحنه رقابت انتخاباتی معرفی نمایند. از درون هر یک از این اردوگاه‌ها نیز نام افراد و شخصیتهای مختلفی به گوش می‌رسد که خود را آماده حضور در صحنه رقابت انتخاباتی می‌کنند. لذا حداقل سه قطبی بودن رقابت انتخاباتی برآورد اولیه‌ای است که می‌توان از فضای انتخاباتی خرداد 92 ارئه کرد.
با توجه به جدی بودن اصلاح طلبان و جریان انحرافی برای حضور در انتخابات، جریان اصولگرا نیازمند اتخاذ راهبردی است که نتیجه آن حضور پرقدرت در انتخابات با بهره گیری از همه توان اردوگاه اصولگرایی است. به یاد داریم که در انتخابات مجلس نهم، منطقی ظهور یافت که به جای تاکید بر وجوه مشترک و گفتمان وحدت، بر غیریت سازی و تکثر و مرزبندی در درون اردوگاه اصولگرایان تاکید داشت. آن نگرش معتقد بود که جریان‌های رقیب در انتخابات اسفند 90 خط تحریم و عدم حضور را اتخاذ کرده و بخشی دیگر نیز توان ارائه فهرستی مناسب برای جذب آراء ملت را ندارند، لذا توجه به نقاط افتراق، و ارائه فهرستی مختلف و متکثر خطری را برای انقلاب و اردوگاه اصولگرایی ایجاد نخواهد کرد. ضمن آنکه تکثر، موجب رونق فضای انتخاباتی شده و شادابی و شور را به همراه خواهد آورد.
فارغ از صحت و سقم استدلال ایشان، آنچه مشخص است آن است که در انتخاباتی آتی دیگر مساله تحریم و عدم حضور در انتخابات به سناریویی سوخته بدل شده و هم جریان اصلاح طلب و هم جریان انحرافی دولت عزم خود را برای حضور در انتخابات جزم کرده‌اند. در این بین هرگونه نظریه‌پردازی در باب تکثر درون اردوگاهی و صف‌بندی به بهانه‌های مختلف و با الفاظ پررنگ و لعاب ارزشی! می‌تواند عواقب جبران ناپذیری داشته باشد که باید از آن پرهیز نمود.
هرچند تلاش برای وحدت نیز چارچوب و اصولی دارد که پرداخت به آن از حوصله این نوشتار بیرون است و بدیهی است که نباید از آن اصول عدول کرد، اما بدون شک ضرورت همگرایی و ائتلاف و کاستن از معرفی نامزدهای متعدد، موضوعی است که باید با پذیرش آن توسط همه فعالین اردوگاه اصولگرایی، مبنای عمل قرار گیرد.
بدترین عمل انتخاباتی طرح و برجسته‌نمایی راهکارهایی است که در قالب به هم ریختگی صف‌بندی‌های موجود و تلاش برای همگرایی بیرون اردوگاهی مطرح می‌گردد! چه این ائتلاف و همگرایی با میل به اردوگاه اصلاح‌طلبان صورت گیرد و چه با نزدیکی به اردوگاه دولت صورت پذیرد، خطایی راهبردی است که به شکست محتوم اصولگرایی ختم خواهد شد! لذا بزرگان و صاحبان تدبیر و اندیشه جریان اصولگرایی در برابر طرح چنین ایده‌هایی باید با جدیت مخالفت نمایند و آن را ایده‌ای تفرقه‌افکن بدانند که توسط اردوگاه رقیب برای بهم زدن بازی اصولگرایی طرحریزی شده است.
بحمدالله جدیدا اخباری انتشار یافته که از تلاش سه گزینه اصولگرا برای ائتلاف و وحدت رویه حکایت دارد که نویدبخش افقی مناسب برای اردوگاه اصولگرایی است. نشست‌های برگزار شده بین این سه گزینه و تعامل با گروه مرجعی چون جامعه روحانیت و جامعه مدرسین می‌تواند مسیر صحیح همگرایی جریان اصولگرا را تضمین سازد. انتظار آن است که دیگر گزینه‌های احتمالی نامزدی در انتخابات در اردوگاه اصولگرایان نیز به این جمع پیوسته و برای همگرایی و وحدت رویه اقدام نمایند. ضمن آنکه چنین همگرایی و ائتلافی برای مدیریت صحنه انتخابات شوراها نیز ضروری است که باید برای آن نیز چاره‌ای اندیشید.
سر آخر آنکه تدوین عبور از کثرت به وحدت نیز نیازمند تدبیری صحیح و عقلانی و ارائه تضمین‌هایی است که باید عقلا قوم برای آن نیز چاره‌ای بیاندیشند چرا که سیر وحدت و انتخاب گزینه نهایی این‌بار نباید به ماجرای تلخ تکثر اصولگرایان در انتخابات سال 84 بینجامد!
نوشته شده توسط :مهدی سعیدی::نظرات دیگران [ نظر]