تقدیم به ملت نستوه و شهیدپرور ایران اسلامی
مثل همین سه شنبه خوب خدا، نوزدهم دی ماه هر سال، معطوف به دیدار مردم قم با رهبر انقلاب، همواره پر از خیر و برکت است. هر مفهومی، بهاری دارد؛ وقتی کلام «آقا» از بالکن حسینیه ساده و باصفای امام خمینی، شکوفه می زند، «بهار بصیرت» است. دیدار 19 دی 91 تقریبا بخش دوم سخنان رهبر انقلاب درباره انتخابات پیش رو بود و بالطبع اغلب رسانه ها، از جراید دوست گرفته تا سایت های دشمن، بیشترین تمرکزشان روی این قسمت از اظهارات ولی امر مسلمین بود. هر چند از «منظر حرفه ای»، نمی توان ایرادی بر این روند گرفت، اما متاسفانه «تیتر یک»، «تیتر» یا «سوتیتر»، گاهی سبب می شود بخش های دیگر سخنان نائب امام زمان (عج) کمتر دیده شود. معطوف به این نقص، که خیلی هم غیر طبیعی نیست، فرازی از سخنان «حضرت آقا» را که ابتدای سخنان شان بیان شد، بازنشر می دهم؛
«ملت‌های مؤمن، هوشیار و با استقامت در زمان متناسب، قطعا و یقینا از یاری پروردگار برخوردار می‌شوند و این حقیقت، سنت تغییرناپذیر الهی است و بر اساس همین سنت الهی، ملت ایران در این مرحله و همه مراحل دیگر بر دشمنان خود پیروز خواهد شد… اگر ملت عزیز و جوانان خوش روحیه و پرتوان ایران، مسیر خود را با پایداری ادامه دهند، بدون شک و بر اساس سنت صادق الهی در زمان مناسب، همه آمال، آرزوها و شعارهای «ملی، اسلامی و جهانی» آنان تحقق پیدا می کند، مسیر تاریخ عوض می شود و زمینه‌های ظهور حضرت ولی‌عصر (عج) فراهم خواهد شد».
به یمن همین بند مقدس و فراز امام زمانی، دوست دارم بنوسیم؛ از بای بسم الله تا آخر، خامنه ای وقتی سخنرانی می کند، همه اش «تیتر یک» است… تا طلوع آفتاب، «ملت ایران، زمینه های ظهور حضرت ولی عصر (عج) را فراهم خواهد کرد»، در سینه ما شد «تیتر یک». این روزها دل ما، خود یک پا «رسانه» است. چه می شود کرد؟! «آقا»یی داریم که از جمله، جمال می باراند و از کلمه، کمال. در «مکتب علی (ع)»، عطر نهج البلاغه دارد «سیدعلی». زیبا، باشکوه، بلیغ، استوار، دقیق، محکم، عمیق، دشمن شکن، مظلوم، مقتدر، قدیمی، جدید… روزی «عقیق» و روزی «حدید».
«آقا» جان! انتخابات های جمهوری اسلامی که جای خود دارد؛ یوم الله 9 دی نیز «آزادانه» بود. ملت آن روز، «آزادانه» اما حیدری و ولایی، سیلی زد به گوش آنان که باید! و «آزادانه» سرخ کرد، صورت استکبار را! نیز شعارهایی داد علیه اصحاب تبعیض! آزادانه و تمیز!
«آقا» جان! از پیله هر فتنه ای، ریز و درشت، داخلی و خارجی، کوچک و بزرگ، «آزادانه» پروانه بصیرت خواهیم ساخت. «انتخابات آزادانه»، ما با رای مان هستیم، اما «امتحانات آزادانه»، جان بر کف به صحنه می آییم. «رای» را «آزادانه» می دهیم و می گیریم، لیکن «جان» را «آزادانه تر»، می دهیم و پس نمی گیریم! «شهادت آزادانه» را خوب آموخته ایم از پدران شهیدمان. فقط 26 سال گذشته از شلمچه کربلای پنج! چیزی نیست! دیروز سالگردش بود! هنوز بوی سیب می دهد لبخند حاج حسین خرازی در شرق ابوالخصیب!
«آقا» جان! اگر دل تان برای «بچه های جزیره بوارین» تنگ شده، بگویید «اسماعیل دقایقی» را صدا کنم. هنوز تا شهادتش، دقایقی مانده! هنوز آتش نگرفته لندکروز حاج بخشی در «سه راه شهادت»! و هنوز احسان رجبی، از لحظه شهادت «امیر حاج امینی»، آن عکس زیبا را نگرفته. ما از شهدا، «خون سرخ» به ارث برده ایم؛ آزادانه! کربلا، «امام حسن (ع)» نبود، «احلی من العسل» که بود!
«آقا» جان! هزار و اندی سال پس از «کربلای 61»، «لبیک یا حسین» شعار آزادانه همه احرار است. در آستانه ظهور، نونوآر کرده ایم ضریح ارباب را. «اربعین آزادانه» را ندیدی؟! «راهپیمایی آزادانه» را ندیدی؟! بین الحرمین، فقط میان حرم 2 برادر نیست. از اربعین تا ظهور را پر می کند. راز «ما رایت الا جمیلا» نهفته در چشم منتقم عاشوراست.
*** *** ***
«آقا» جان! «خوش روحیه و پرتوان» راه خود را با «پایداری» ادامه می دهیم… تا «مسیر تاریخ» عوض شود… تا «آزادانه» ببینیم آن لحظه را که دست کف العباسی شما، دست یوسف زهرا (س) را بفشارد. آن روز، آزادانه تر از اشک ما، بغض باز شده انتظار است…
نوشته شده توسط :::نظرات دیگران [ نظر]