در روزهای اخیر نیز فشارها به محمدرضا عارف برای کناره گیری به نفع روحانی افزایش یافت ولی او که بارها اعلام کرده بود حسن روحانی را اصلاح طلب نمی داند.

 ولی آن چه شد این است که معاون اسبق خاتمی علی رغم همه قسم هایی که خورده بود، مبنی بر این که تا آخر می مانم، در سایه یک توافق پنهان کنار کشید و کفاره این قسم را بیشتر از خودش متوجه اصلاح طلبان کرد.
عارف همواره در روزهای اخیر یک اصلاحاتی را شخصیتی عنوان کرد که هیچ گاه عقب نشینی نمی کند، ولی به نفع یک کاندیدای متعلق به راست سنتی کنار کشید تا یک اصلاح طلب را کسی معرفی کند، که اتفاقا عقب نشینی هم می کند.

 نکته جالب در پیام انصراف عارف این است که هیچ نامی از روحانی نبرد و بسیاری دیگر از بخش های اصلاح طلبی هم نمی خواهند این را بپذیرند که روحانی را کاندیدای خود بدانند. برای همین است که ستادهای شهرستانی به سمت کاندیداهای دیگر  از جمله قالیباف رفته اند.

عارف در این بیانه اعلام کرده است که با مرقومه ای از سوی خاتمی کنار رفته است ولی ظاهرا خاتمی بر سر عارف معامله کرده است!

آیا این پایان کار عارف در انتخابات خواهد بود؟ کسی که همواره سعی می کرد این طور وانمود کند که پرچم اصلاحات را در این انتخابات به دوش کشیده است، ولی امروز باید سایه یک نامزد از جبهه راست سنتی را تحمل کند.

اما سوال جدی به وجود آمده این است که چرا سران اصلاح طلبی بعد از سالها جدایی از جریان راست سنتی (جامعه روحانیت مبارز) دوباره به سمت یک "راستی" بازگشتند؟

باید پاسخ این سوال را امثال خاتمی بدهند که چرا اصلاح طلبان بعد از دوم خرداد 76 تاکنون نتوانستند به یک اصلاح طلب در قواره ریاست جمهوری برسند؟

این بازگشت پیام های زیادی برای سران اصلاح طلب به ویژه کسانی نظیر محمد خاتمی خاتمی که قبلا گفته ما نمی توانیم بعد از ان انشعاب به سمت فردی بازگردیم که حتی یکبار هم اظهار اصلاح طلبی نکرده است.

اما هر چه بود و خواهد شد این است که باید بعد از این اتفاق عجیب، منتظر بود و دید که این اتفاق پایان یک شخصیت اصلاح طلب است یا پایان یک جریان سیاسی به نام اصلاح طلبی.