به مبارکی و میمنت یخ روابط میان جمهوری اسلامی ایران و شیطان بزرگ در حال آب شدن است. دم تکان دادن برای غرب از اقتضائات اعتدال است چرا که انقلاب اسلامی و تسخیر سفارت شیطان کارهایی افراطی بوده است.  البته برقراری رابطه با شیطان بزرگ کاری نبود که از عهده اصلاح طلب ها برآید. خیلی پیش تر از اینکه جواد ظریف با جان کری مذاکره نیم ساعته کند جواد لاریجانی گفته بود که می توان با شیطان در قعر جهنم نیز مذاکره کرد.

به هر حال باب مذاکره گشوده شده و صدای اعتراضی هم از جایی بلند نمی شود. اینکه چرا در این برهه از زمان و در شرایطی که به نظر می رسد شیطان بزرگ سر مسأله سوریه به بن بست رسیده و جمهوری اسلامی لااقل در منطقه دست بالاتر را دارد باید باب مذاکره گشوده شود احتمالاً پشت پرده هایی دارد که ما مردم کوچه و بازار نباید از آن اطلاع داشته باشیم. اما سوالی که جای طرح دارد این است که وقتی با شیطان بزرگ می توانیم سر یک میز بنشینیم و لبخند بزنیم چرا با شیطان های کوچک تر مذاکره نکنیم؟

اگر دلایلی برای مذاکره با شیطان بزرگ وجود دارد به طریق اولی باید این دلایل در مورد اسرائیل هم صادق باشد. اصلاً از نظر عقلی و با ارجاع به مبانی اعتدال! مذاکره با اسرائیل از اولویت بیشتری نسبت به مذاکره با شیطان بزرگ برخوردار است. شاید بگویید که جمهوری اسلامی اصلاً موجودیت اسرائیل را به رسمیت نمی شناسد. خوب آیا این به رسمیت نشناختن خودش یک اقدام افراطی و دور از اعتدال نیست؟ وقتی ما امریکا را که تنها سیصد سال است تآسیس شده و موجودیتش را مرهون استعمار و قتل و غارت دنیا و قتل عام و کشتار بومیان قاره امریکاست به رسمیت می شناسیم چرا اسرائیلی را که شصت سال است تأسیس شده و به یک قوم آواره تحت ظلم و ستم اسکان داده به رسمیت نشناسیم؟ چرا ما مدام افراط می کنیم و اسرائیل را یک رژیم جعلی می دانیم؟! خوب با اسرائیل هم از دریچه اعتدال رفتار کنیم چطور می شود؟ این کلیدی که همه قفل ها را وا می کند چرا قفل مسأله رابطه با رژیم صهیونیستی را باز نکند؟

چرا با افراط گرایی اسرائیل بیچاره را متهم به نژاد پرستی می کنیم؟ مگر این امریکایی ها نبوده اند که کاپیتولاسیون راه انداخته بودند و مستشاران شان حق توحش می گرفتند؟ امریکایی هایی که برده داری می کردند و استعمار نژاد پرست نیستند و فقط این اسرائیلی های مفلوک نژاد پرستند؟

از همه مهم تر اینکه اسرائیل در منطقه ماست و حق همسایگی و هم منطقگی بر گردن ما دارد و برقراری رابطه و رفاقت با همسایه اولویت بیشتری دارد تا شیطان بزرگی که آن سوی کره زمین است. فلذا از دولت کلید و اعتدال استدعا می کنیم هرچه سریع تر با اسرائیل مذاکره کنند.