فرا رسیدن ایام شهادت امام جواد علیه السلام بر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و مقام معظم رهبری و شما عاشق اهل بیت تسلیت و تعزیت عرض مینمایم

عظم الله اجورنا واجورکم باستشهاد الامام الجواد

حضرت امام محمدتقی(ع) در آخر ذیقعده ی سال 220هجری درسن بیست و پنج سالگی بر اثر زهری که به دستور معتصم عباسی، توسط ام الفضل همسر آن حضرت (دختر مأمون) به او خورانده شد در بغداد به شهادت رسید و در کنار مرقد منور جد گرامیش، حضرت امام موسی کاظم(ع) مدفون گردید. آن حضرت در سن هشت سالگی به امامت رسید و هفده سال امامت نمودو به هنگام شهادت در 25 سالگی، جوان ترین امام بود. امامت حضرت با حکومت دو طاغوت زمان، مأمون ومعتصم عباسی همزمان بوده است. شهادت زود هنگام آن حضرت، گویای این نکته است که فعالیت های امام جواد در پاسداری از فرهنگ و ارزش های اسلامی تا چه اندازه برای حکومت های جور و ستم، خطر آفرین بوده است.
امام رضاعلیه السلام: [هو] الصادق و الصابر و الفاضل و قرة أعین المؤمنین و غیظ الملحدین
او راستگو، شکیبا، دارای فضیلت، نورچشم مؤمنان و مایه خشم ملحدان است

عیون اخبار الرضاعلیه السلام، ج 1، ص 250.
امام رضاعلیه السلام: یقتل [الامام الجوادعلیه السلام] غصبا فیبکی له و علیه أهل السماء و یغضب الله علی عدوه و ظالمه فلا یلبث إلا یسیرا حتی یعجل الله به إلی عذابه الألیم و عقابه الشدید
امام جوادعلیه السلام مظلومانه کشته می شود، و ساکنان آسمان بر او می گریند و مرثیه می سرایند. خداوند بر دشمن و ستم کننده بر او خشم می گیرد، و [پس از کشتن او] زمانی کوتاه در دنیا نمی ماند، تا آن که خداوند به زودی دشمن او را به عذابی دردناک و کیفری سخت گرفتار می کند
بحار الأنوار، ج 5، ص 14.
امام جوادعلیه السلام: الثقة بالله ثمن لکل غال و سلم إلی کل عال
اعتماد به خدا بهای هر چیز گران بها است، و نردبانی به سوی هر بلندایی
همان، ج 78، ص 364.
امام جوادعلیه السلام: القصد إلی الله تعالی بالقلوب، أبلغ من إتعاب الجوارح بالأعمال

به دل آهنگ خدا داشتن برتر است تا خسته کردن جوارح به عبادت
بحار الأنوار، ج 78، ص 364.
امام جوادعلیه السلام: إظهار الشی ء قبل أن یستحکم مفسدة له
آشکار کردن چیزی پیش از استوار شدن، مایه تباهی آن است
تحف العقول

*******************************
افتاده بین حجره و آبش نمیدهند
میگوید آب، آبِ جوابش نمیدهد
حاجت به آب روی زمین ریختن نبود
یک رو به قبله را، که عذابش نمیدهند...
--------------------------------------
این قوم جاهلی که به دست امام خویش
آب از برای کس به ثوابش نمیدهند...
حاجت به آب روی زمین ریختن نبود
یک رو به قبله را، که عذابش نمیدهند
از بس که کف زدند و شده هلهله به پا
ماندم درون خانه عروسی ست یا عزا
در کودکی، ای آن که زدی مشت بر زمین
حالا به جاش آمده زهرا، بیا ببین
تو از شنیده های غمش قد خمیده ای
اکنون ببین هر آن چه که قبلاً شنیده ای
در پشت درب بسته ی حجره نشسته است
یک مادری که خسته و پهلو شکسته است
خیلی مادر تلاش کرد ولی درب بسته را
دست شکسته اش نتوانست وا کند
این پشت در نشسته ی افتاده از نفس
دستش بلند شد پسرش را دعا کند
میگفت ای خدا نکند مثل کربلا
این بار هم کسی، سَری از تن جدا کند
آمین فوج فوج کبوتر بلند شد
تا سایه ای برای تنت دست و پا کند
لب تشنه، دست و پا زده ای مانده بی پناه
این حجره جلوه ای است ز گودال قتله گاه