به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛ پروپاگاندای رسانه‌ای از هیچ اقدامی برای بدنام کردن مسلمانان و القای رعب و وحشت از این دین آسمانی فروگذار نکرده است. در دو سه سال‌ اخیر که گروه تروریستی "داعش" به عامل وحشت در سراسر دنیا شناخته می‌شود، با وجود اینکه تمام فِرق اسلامی افراطیون را تکفیر کرده‌اند، باز هم با سوءاستفاده از نفرت و وحشت عمومی، شاهدیم که حتی در برخی رسانه‌ها نام "دولت اسلامی" بدون گیومه استفاده می‌شود.

 

 

اکنون در ایام سوگواری سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) به سر می‌بریم و قرن‌هاست که در این ایام پیروان آن حضرت در اقسی‌نقاط جهان به ماتم و سوگواری می‌پردازند. هر سال در همین ایام، موج شدید ضدّ تبلیغاتی علیه تشیع، بازتاب مراسم عزاداری عاشورا در فضای مجازی را تحت‌تأثیر خود قرار می‌دهد.

 

این موج ضدّ تبلیغاتی و به طور کلی نحوه اطلاع‌رسانی در یاهو، موتور جستجوی گوگل، خبرگزاری‌ها و مطبوعات غربی که امر تازه‌ای مختص به امسال هم نیست، دو دلیل اصلی ممکن است داشته باشد:

 

 

اگر خبرنگاران و اصحاب رسانه‌های غربی، دلیلشان برای نمایش این همه خشونت را شغل خود عنوان کنند، خودشان بی‌طرفی و صداقت در انعکاس خبر در این انجام وظیفه‌شان را به سخره گرفته‌اند؛ چراکه مراسم عظیم دهه اول محرم، حتی عکاسی از قمه‌زنی کودکان در دورافتاده‌ترین محلات پاکستان را شامل می‌شود، ولی به طور مثال اجتماع پرشور عزاداران حسینی در بزرگ‌ترین شهرهای ایران را در بر نمی‌گیرد.

 

اندیشمندان و محققان بسیاری هر ساله در مدح قیام عاشورا و ستایش ظلم‌ناپذیری فرزند آخرین پیامبر الهی صلوات الله علیه و آله، قلم‌فرسایی کرده‌اند که هیچ کدام، نه در این ایام و نه در سایر مواقع، آن طور که باید و شاید مورد توجه خبرنگاران قرار نمی‌گیرد.

 

 

امسال از آغازین ساعات روز عاشورا صفحه نخست سایت یاهو مملوء از تصاویر دلخراشی مربوط به قمه‌زنی و زنجیر تیغ‌زنی در عراق بود.

 

 

خبرگزاری‌های رویترز، بی‌بی‌سی، دویچه وله و روزنامه نیویورک‌تایمز هم لنز دوربین‌هایشان را جهت دادند و از مراسم عظیم سوگواری عاشورا در جای جای کره زمین، فقط خنجرهای خون‌آلود را گزینش کردند.

 

علاوه بر این ایام خاص، در هر زمان دیگری که واژه لاتین "Ashura" به موتور جستجو گوگل داده می‌شود، تا 897.000 صفحه اینترنتی فقط و فقط تصاویر دلخراش و مشمئزکننده‌ای از مراسم قمه‌زنی در دسترس کاربر قرار می‌گیرد!

 

 

مغرضانه بودن اخبار غرب از مراسم سوگواری مذهبی در اسلام، زمانی آشکارتر می‌شود که بدانیم این قبیل مراسم و آیین‌های مذهبی هرگز اختصاص به مذهب تشیع ندارد.

 

"نمایش مصائب" (Passion)، یکی از آئین‌های سنتی و مذهبی کاتولیک‌هاست که طی آن مصائب حضرت مسیح (ع) اعم از محاکمه، رنج، شکنجه، (به اعتقاد مسیحیان) مرگ و سرانجام مصلوب شدن ایشان به تصویر کشیده می‌شود.

 

این مراسم مسیحی یکی از آیین‌های همراه روزه‌داری در "هفت? مقدس" (29 مارس: هفت? آخر زندگانی مسیح) به شمار می‌رود و در تمام اروپا و بخش‌هایی از آسیای شرقی از لهستان و رومانی و اسپانیا گرفته تا فیلیپین رواج دارد.

 

 

در این مراسم، پیروان و عزاداران مسیح به اصطلاح مصلوب، نه تنها به طور کلی چهره و تن برهن? خود را با ابزارآلات گوناگون می‌خراشند و شلاق می‌زنند، بلکه اصرار دارند که خودشان را درست به سبک و سیاق همان مصائبی که این پیامبر الهی متحمل شده، زخمی کنند و شکنجه دهند.

 

عزاداران در این مراسم، ابزارهای دست‌سازی را که به همین منظور از یک دستگیره و میخ و خرده‌شیشه ساخته شده، با فشار بارها و بارها روی سینه، پاها و بازوهای برهنه خود می‌کشند و بدین ترتیب با جاری شدن خون از زخم‌های بدنشان  این آداب و رسوم را زنده می‌دارند. برپاکنندگان این مراسم معتقدند فوران خون روی بدن در هفت? مقدس، گناهانشان را پاک می‌کند.

 

با این حال می‌بینیم که با جستجوی واژه "Passion" در گوگل، تنها تصاویری از نقاشی‌های کلیسای کهن و عکس‌هایی از سکانس‌های فیلم‌های ساخته شده در این باره در دسترس مخاطب قرار می‌گیرد!

 

 

برخی صاحبنظران و تاریخ‌پژوهان معتقدند مراسم عزاداری و آئین‌های سوگواری از مسیحیت وارد فرهنگ شیعیان شده است.

 

چنانچه گفته شد نه تنها چنین مراسمی باعث انتقاد به کلیسای کاتولیک و متهم کردن این مذهب به خشونت و توحش نمی‌شود، بلکه عدم بازتاب رسانه‌ای‌اش نیز، آن گونه که تلاش می‌کنند عاشورای حسینی را با قمه‌زنی معرفی کنند، قابل تأمل است.

 

این دست آئین‌های عزاداری، در میان مرتاضان هندی و کشورهای شرق آسیا هم رواج دارد؛ منتها بازتاب رسانه‌ای بسیار خفیف آن و از همه مهم‌تر شناساندن این آئین‌ها به عنوان آداب و رسوم جاافتاد? فرهنگی، نشان می‌دهد که فقط در مورد تشیع و مکتب عاشوراست که چنین هجم? تبلیغاتی عظیمی صورت می‌گیرد.

 

در غیر این صورت چرا راه رفتن روی میخ، قورت دادن آتش، درآوردن چشم از حدقه یا... هیچگاه به انتقاد از دین بودائیان و تخریب چهر? این دین در چشم افکارعمومی منجر نمی‌شود؟

 

 

 

 

 

در طی تاریخ قمه‌زنی در ایران اغلب فقهای تشیع امر به حرمت این عمل داده‌اند. حکم حرام بودن این قبیل اعمال هم بر این اصل اجتهادی استوار است که هرگونه سخن، رفتار، گفتار یا اقدامی که بستر سوءاستفاده دشمنان اسلام یا تخریب جایگاه مذهب در میان غیرمسلمانان را سبب شود، حرام است.