ای امام غریب، ای امامی که نقطه عطف و عزت شیعیان هستی، ای حرم گل هشتم بوستان محمدی (ص)، ای امام رضای غریب(ع)، این روزها در بارگاهت میان حاجت و اجابت فاصله ای نیست، کرامتت کرامت همایونیست، و عطایت فراتر از قابلیت زائرانت، دیر بازیست که دلهای عاشق را پناهگاهی، و این روزها، خدا در مرقــد مطهر حضرت امام رضا (ع) خیلی نزدیک است، مشهد این روزها قبله گاه دل هاى مشتاق و عاشقان دلدادهِ آقا امام رضا (ع) است، این روزها مشهد از کران تا بی کران عالم عشق است.

یا امام رضای غریب، این روزها مشهد مقدس، هر کوی و برزنی در عزای توست، هنگامی ‌که زائر تو پا به حَرَمَت می ‌گذارد، و دیدگانش به گنبد طلا و گلدسته‌ های حرم وبارگاه با شکوهت می افتد، ناخوادآگاه با چشمانی اشکبار، دست ادب بر سینه گذاشته زیر لب سلام می ‌دهد، یا ابن رسول الله، ای آقای ما، می دانی که همه ایرانیان و شیعیان مخلصت در تمام جهان علاقه دارند، این روزها در کنار تو، و دست در روی ضریح مقدست بگذارند، تا دل‌ های پر درد و شکسته خود را بی ‌واسطه با آقایشان تسلی بدهند.

مولا و صاحب ما، هر وقت خواستیم چیزی بگوییم خجالت کشیدیم، ابهت حرم ات، زیبایی بارگاهت، تقدس نگاهت، ما را از گفتن حرفمان عاجز کرده است، چقدر زیباست گنبد زرد طلایی ات، که از دور حکایت می کند که در این شهر عزیزی از دردانه های زهرا (سلام اله علیها) مهمان است.

ای مولای ما ای امام غریب، زائر تو در این روز وقتی به اطراف خود می ‌نگرد، سراسر عطوفت و بخشش می ‌بیند، زائرت می‌ خواهد از این خوان گسترده بهره ‌ای برگیرد، تا شاید مرهمی بر دل زخمی و قلب شکسته اش باشد، زیرا اگر گناه‌ کارترین هم باشد، در این مکان راهی برایش تا ابدیت باز است، آقا جان تو خود میزبان میلیون ‌ها زائری هستی که به سوی تو می ‌شتابند، ما را نیز شفاعت کن، زائرانت می خواهند با زیارتت و نوای نقاره‌ خانه حرمت آرام گیرند، و با آب سقاخانه ات، سلام و صلواتی بر امام حسین (ع) و یارانش فرستاده، از تو طلب شفاعت کنند.

اى ضامن هر چه نیاز و حاجتی، و اى امام رئوف، ما را از سقاخانه لطفت سیراب کن، زائرانت خود را به پنجره نگاه تو آویخته اند، و چشم هاى آغشته به رازشان را، به ضریح تو دوخته اند، ای هشتمین دردانه زهرا (س)، امروز عمارت بلند آوازه توس غربت است، و بر بالاى این بناى شهیر، کبوترى نیست که نالان نباشد، بر بالاى این بناى غریب، آسمان نیز به اشک ریزى ابرها تن داده است.

یا علی بن موسی الرضا (ع)، آنگاه که نگاهم به بارگاه ملکوتی ات متبرک می شود، و عاشقان حضرتت را در حرم مطهر می بینم، که ( السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا غَرِیبَ الْغُرَبَاءِ ) را زمزمه می کنند، و در غربتت نوحه سر می دهند، به یاد ائمه بقیع و غربت قبور مبارکشان می افتم، ای جان عزیز دل زهرا (سلام اله علیها)، ضامن ما شو، ای ضامن آهو دستمان را بگیر.

یا غریب ‌الغربا، در ایام شهادت تو همه شهرهای ایران، و شهر مشهد مقدس، یکپارچه سیاه پوش و غرق در ماتم و عزا است، در این روزها مشهد الرضا حال و هوای دیگری دارد، و هنوز عطر ولایت تو ای امام غریب، کوچه پس کوچه ‌های شهر مقدس مشهد را مدهوش کرده است و عشق به تو، با رگ و پوست مردم ایران عجین شده است.

سلام بر تو ای عصمت هشتم، کوچه پس کوچه های مشهد الرضا، بوی عطرآگین تو را می دهد، و آوای غریب ملائکه، هنوز در طواف حریم کبریایی ات به گوش می رسند، سلام بر تو ای خورشید تابان خراسان، سلام بر تو که مهربانی هایت، از شمار زائران انبوهت، بیشتر است.

یا امام رضا (ع) حنجره نورانى ات، جرعه نوش سمِ ، ستم سیه دلان شد، و طنین هق هق زائرانت تا قیامت، گلوى سوخته ات را یاد مى کند، یا امام رضای غریب امروز خراسان بوی مدینه می  ‎دهد، خراسان غمی بزرگ در سینه دارد، و ما همراه با کبوتران حرمت، محزون و گریان، دل را به دور بارگاه تو پر مى دهیم، تا با زمزمه ملائک همراه شویم، یا امام رضا امروز، نه تنها خیابان هاى خراسان که تمام رگ هاى عاشقانت، به گلدسته و رواقت ختم مى شود.

امروز که ما در آخرین روز ماه صفر در حزن و اندوه شهادت مظلومانه و غریبانه امام رضا (ع) گل هشتم بوستان محمدی (ص) هستیم، جامعه ایرانی با عزاداری و سینه زنی بر هشتمین اختر آفرینش می روند تا این ماه را بدرود بگویند.

ماه صفر رو به پایان است رحلت جانسوز رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و شهادت سبط اکبر پیامبر، امام حسن مجتبی (ع)، و شهادت هشتمین گل بوستان محمدی، امام هشتم، آقا اما رضا (ع)، در آخرین روز، این ماه ایام اندوهبار بر همه ایرانیان و مسلمانان و شیعیان جهان و رهبر بزرگ جهان اسلام امام خامنه ای (حفظ اله) تسلیت باد.