ارزانی نفت و غیر اقتصادی شدن صادرات نفت و بالطبع مشکلات عدیده ای که بر سر خرج و دخل دولت ایجاد میشود از جهاتی جای خوشوقتی دارد و این خوشوقتی از آن جهت است که ما جماعت ایرانی با توصیه و رهنمود راه صواب در پیش نمی گیریم و بیشتر پیرو سیره عملی هستیم قضایای مختلفی در پیرامون ما وجود دارد که موید همین مطلب است از گرد و غبار خوزستان و مشکلات محیط زیست گرفته تا مشکلات اقتصادی همه ناشی از رخداد های آنی نبوده اند بلکه در سالیان گذشته مکررا در همین رسانه  ها علل آنها مورد واکاوی قرار گرفته و چنین رخداد هایی  پیش بینی گردیده بود در این روزها اولیای امور مکررا بر افزایش در آمد مالیاتی تاکید میکنند ولی باز هم از این نکته غافل میشوند که اصولا حجم عمده ای از اقتصاد ما که در انحصار شرکت های دولتی  و یا شبه دولتی است مالیاتی پرداخت نمیکند و مدیر موفق در این شرکت های دولتی به کسی اطلاق می شود که حساب سود و زیان شرکت را به نحوی تنظیم نماید که مالیاتی پرداخت نکند در موارد خاص برخی شرکت های دولتی مالیات قلیلی پرداخت میکنند البته حساب کارکنان دولت از این امر جداست و این افراد از جمله خوش حساب ترین مالیات دهندگان هستند بحث بر سر نحوه هزینه کرد شرکت های دولتی است اصولا تا حالا چقدر به بحث شرکت های دولتی پرداخته شده و ضرورت وجودی این شرکتها در تک تک وزارت خانه ها مورد ارزیابی دقیق قرار گرفته است ؟
احساس ما این است که مسئولین حساسیت موضوع را احساس کرده اند اما افسوس که مشکلات اقتصادی با بروز احساسات خاص حل و فصل نمی شود

تا اوچه خواهد....
والسلام