به نام خدا وند بی همتا

و دوباره پس از یک سال  به روزهایی رسیدیم

شاید بوی ریا نمی آید

بوی خدا می آید

صدای ربنا می آید

صدای الغوث می آید

صدای یا رب یا رب

صدای موذن صدای قرآن

بوی سحر بوی افطار

نیایش عبادت اشک توبه اطاعت

شیطان در زنجیر می شود

آری بوی خدا می آید

صدای صلوات

واقعا چه زیباست روزه داری

یکی شدن و همه برای یکی شدن

دعوت به سفره و مهمانی خدا

مهمانی خدا با مهمانی همه فرق می کند

گرسنگی زیبا می شود تشنگی پاداش دارد

همه راستگو می شوند

خدایا ممنونم که یک بار دیگر اجازه نشستن بر سفره

و دعوت به این مهمانی را دادی

نشستن بر این سفره لیاقت می خواهد خود خدا دعوت

می کند پس قدرش را بدانیم

ماه بهار قران ماه شب های قدر ماه رمضان آمد

این ماه برهمه مسلمانان تهنیت باد 

رمضان از اسماء الله است

 هشام بن سالم نقل روایت مى‏ نماید و مى‏ گوید: ما هشت نفر از رجال در محضر حضرت ابى جعفر امام باقر (علیهما السلام) بودیم، پس سخن از رمضان به میان آوردیم. 
    فقال علیه السلام: لا تقولوا هذا رمضان، و لا ذهب رمضان و لا جاء رمضان، فان رمضان اسم من اسماء الله عز و جل لا یجیى و لا یذهب و انما یجیى‏ء و یذهب الزائل و لکن قولوا شهر رمضان فالشهر المضاف الى الاسم و الاسم اسم الله و هو الشهر الذى انزل فیه القرآن، جعله الله تعالى مثلا و عیدا و کقوله تعالى فى عیسى بن مریم (علیهما السلام) و جعلناه مثلا لبنى اسرائیل.    
    امام علیه السلام فرمود: نگوئید این است رمضان، و نگوئید رمضان رفت و یا آمد، زیرا رمضان نامى از اسماء الله است که نمى‏ رود و نمى‏ آید که شى‏ء زائل و نابود شدنى مى‏ رود و مى‏ آید، بلکه بگوئید ماه رمضان، پس ماه را اضافه کنید در تلفظ به اسم، که اسم اسم الله مى‏ باشد، و ماه رمضان ماهى است، که قرآن در او نازل شده است، و خداوند آن را مثل و عید قرار داده است همچنانکه پروردگار بزرگ عیسى بن مریم (سلام الله علیهما) را براى بنى اسرائیل مثل قرار داده است، و از حضرت على بن ابى طالب (علیه السلام) روایت‏شده که حضرت فرمود: «لا تقولوا رمضان و لکن قولوا شهر رمضان فانکم لا تدرون ما رمضان‏» شما به راستى نمى‏ دانید که رمضان چیست (و چه فضائلى در او نهفته است)