معبــــــودم..

جود تو روی من را زیاد کرده است و توقع من را افزوده است.

بخششت به اتش آرزوی من دامن زده است.

خـــــــــــــــــــدایا

من تکیه ام به عفو توست نه کارهای خودم ..که عفو تو بی تردید برتر از کردار من است.

الهی..

تو اگر میخواستی خارم کنی دست به هدایتم نمیزدی.تو اگر رسوایی مرا میخواستی این قدر با من مدارا نمیکردی.

خـــــــــــــــــــدای من

اگر من ر ا به جرمم بگیری ..تورا به عفوت میگیرم.

اگر دست بر گناهم بگذاری ..چنگ دردامن بخششت میزنم.

اگر لغزش هایم رانشانه بگیری...نشان از آمرزشت میگیرم.

اگر به معصیتم بنگری...چشم به کرامتت میدوزم.

اگر بدی ام را به رخ بکشی ..خوبی ولطف بی نهایتت را برملا میکنم..

.

.

.

اکنون این من...بنده تو و بنده فرزند تو استاده ام در میان دست های اختیار تو و آویخته به ریسمان کرم تو و سرسپرده به دامان لطف تو..

اینک این منم..بنده تو که خود را به سوی تو میکشم.بیزارم از آنچه بوده ام و آنچه کرده ام..آن قدر که شرم و آزرم و حیا اجازه نگریستن به رخسارت را و رودر رو شدن با تو را به من نمیدهد...

معبــــــــــــــــــــــــــــــــــودم..

به من به چشم کسی نگاه کن که خوانده ایش و اجابتت کرده است.

دعوتش کرده ای و امده است.

کسی که یاری اش کردی و اطاعتت کرده است..

همین وجود مرا کافی است!

****************************

مولای من

اما زمانم..

این تو و این دستهای استیصال من!

این تو این فریاد استغاثه من!

این تو و این چشم های اشکبار من!

به فریادم برس!