به عنوان وبلاگ نویسی که سال 85 شروع کردم به نوشتن و احتمالا نسل دوم یا سوم وبلاگستان محسوب می شم شناخت زیادی از نسل اول و کسی که از او به عنوان پدر وبلاگ نویسی فارسی یاد می شود ندارم. ولی خواه ناخواه در جریان احوالات و تغییرات رفتاری او هستم. سال 87 اوایلی که به ایران آمد نیز وبلاگش را دنبال می کردم و گاهی کامنت هم برایش می گذاشتم تا خبر دستگیری اش آمد و آن موقع شهاب اسفندیاری در وبلاگ نقد فرهنگ نامه ای را خطاب به قوه قضاییه منتشر کرد که در مورد او خواهان عدالت شد و از وبلاگ نویسان ارزشی خواست تا آن را امضا کنند. من به دو دلیل آن را امضا کردم اول اینکه درخشان به اصلاح طلب ها و ضد انقلاب ها گفته بود در صورت دستگیری اش به هیچ وجه حق ندارند از این دستگیری به نفع خود استفاده تبلیغاتی کنند و از آنجایی که این حرفش را حرفی جسورانه می دانستم که البته باعث شد در مورد او سکوت مرگباری شکل بگیرد شایسته دیدم که آن نامه شهاب اسفندیاری را امضا کنم.

اما اخیرآ متن جدیدی از شهاب اسفندیاری منتشر شد تحت عنوان او مستوجب این عقوبت نبود که در سایت الف نیز درج شد و در آن متن به آن نامه امضا شده توسط برخی وبلاگ نویسان از جمله واژگون نیز استناد شده بود. بهانه ام برای نوشتن این پست در درجه اول مخالفت با تیتر این مطلب (( او مستوجب این عقوبت نبود)) است و در درجه دوم انتقاد از ویرانه قضایی که الهی گرگ بیابون کارش به این ویرانه نیفتد. شهاب اسفندیاری! شما در مقام وکیل و قاضی نیستی که تشخیص بدهی چه کسی مستوجب چه عقوبتی است. البته رسانه های زرد و سایت های خبری نیز حق ندارند برای جلب مشتری قبل از حکم دادگاه واسه خودشان تیترهای عجیب و غریب بزنند همین تیتر او مستوجب عقوبت نبود گرچه علی الظاهر خطاب به شانتاژهای رسانه ای است ولی می تواند خطاب به قوه قضاییه هم تلقی شود و منجر به سو استفاده گردد. مملکت دستگاه قضایی دارد و البته هرچقدر منگول و خرفت باشد باز هم دستگاه قضا باید تعیین تکلیف کند. پرونده حسین درخشان پرونده پیچیده ای است و صرف اینکه او یک وبلاگ نویس بوده است و تغییر رویه داده و به کشورش باز گشته او را از هیچ اتهام (( تاکید می کنم اتهام و نه جرم)) تبرئه نمی کند. آدم های پیچیده و متناقض نما و بیش فعالی مثل درخشان اصولآ همواره کار دست خودشان و دیگران می دهند و قضاوت در موردشان راحت نیست. اینجور آدمها را باید جوری سرگرم کرد و انرژی نهفته شان را مدیریت کرد و به خدمت گرفت. حسین درخشان به اندازه کافی تیزهوش است و می تواند از خودش دفاع کند ما نیز در آن نامه تنها خواهان برقراری عدالت در مورد او بودیم و نه چیز دیگر البته خرفتی دستگاه قضا حتی با توجیه قطور بودن پرونده درخشان به هیچ وجه قابل توجیه نیست. آخر من نمی فهمم این چه مسخره بازی است. اگر مجرمی مرتکب جرمی شده جریمه اش کنید و یا وثیقه و تعهد بگیرید و هرکار دیگری لازم است انجام دهید تمامش کنید چرا بازی راه می اندازید. خسته شدیم از بس گفتند درخشان را آزاد کنید. یا آزادش کنید یا اعدامش کنید یا جریمه اش کنید این همه خودتان را مسخره نکنید این همه تبلیغات بر علیه سیستم قضایی جمهوری اسلامی درست نکنید. اگر پرونده اش امنیتی است خوب پرونده امنیتی در اولویت است نسبت به سایر همه پرونده ها مثل عبدالمالک ریگی که اقدام عاجل انجام شد اگر هم نیست ول کنید این جوان بیچاره را به امان خدا برود پی کارش از دور هم زیر نظرش داشته باشید تا دوباره شلوغ بازی نکند و مثل بچه خوب بنشیند و وبلاگش را بنویسد.