بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏
بنام خداى بخشاینده مهربان
میان همه مردم جهان رسم است که هر کار مهم و پر ارزشى را به نام بزرگى از بزرگان آغاز مى‏کنند، و نخستین کلنگ هر مؤسسه ارزنده‏اى را به نام کسى که مورد علاقه آنها است بر زمین مى‏زنند، یعنى آن کار را با آن شخصیت مورد نظر از آغاز ارتباط مى‏دهند.
ولى آیا بهتر نیست که براى پاینده بودن یک برنامه و جاوید ماندن یک تشکیلات، آن را به موجود پایدار و جاویدانى ارتباط دهیم که فنا در ذات او راه ندارد، چرا که همه موجودات این جهان به سوى کهنگى و زوال مى‏روند، تنها چیزى باقى مى‏ماند که با آن ذات لا یزال بستگى دارد.
اگر نامى از پیامبران و انبیاء باقى است به علت پیوندشان با خدا و عدالت و حقیقت است که کهنگى در آن راه ندارد، و اگر فى المثل اسمى از” حاتم” بر سر زبانها است به خاطر همبستگیش با سخاوت است که زوال‏ناپذیر است.
از میان تمام موجودات آنکه ازلى و ابدى است تنها ذات پاک خدا است و به همین دلیل باید همه چیز و هر کار را با نام او آغاز کرد و در سایه او قرار داد و از او استمداد نمود لذا در نخستین آیه قرآن مى‏گوئیم” بنام خداوند بخشنده بخشایشگر” (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ).
این کار نباید تنها از نظر اسم و صورت باشد، بلکه باید از نظر واقعیت و معنى با او پیوند داشته باشد، چرا که این ارتباط آن را در مسیر صحیح قرار مى‏دهد و از هر گونه انحراف باز مى‏دارد و به همین دلیل چنین کارى حتما به پایان مى‏رسد و پر برکت است.
به همین دلیل در حدیث معروفى از پیامبر ص مى‏خوانیم:
کل امر ذى بال لم یذکر فیه اسم اللَّه فهو ابتر:
” هر کار مهمى که بدون نام خدا شروع شود بى‏فرجام است”
امیر مؤمنان على ع پس از نقل این حدیث اضافه مى‏کند” انسان هر کارى را مى‏خواهد انجام دهد باید بسم اللَّه بگوید یعنى با نام خدا این عمل را شروع مى‏کنم، و هر عملى که با نام خدا شروع شود خجسته و مبارک است”.

ادامه مطلب...

به راستی نه دی چه روزی بود  که این چنین  ازآن یاد می شود ؟

مردم زمان حال دست به کار هایی می زنند که شاید خودشان به بزرگی و عظمت  آن کمتر پی ببرند . به عبارت دیگر  به گذشت زمان است که ارزش یک عمل به درستی مشخص می شود.

نهم دی ماه 1388 هم یکی از همین روز ها بود که مردم به خیابان ها آمدند تا از اسلام دفاع کنند . از بیرق حسینی دفاع کنند  ولی به راستی این روز چه تفاوتی با دیگر روز ها داشت که مقام معظم رهبری آن را پیروزی واقعی ملت ایران دانستند؟

برای دریافت پوستر با کیفیت کلیک کنید

در روز عاشورا عده ای برای مبارزه با  حماسه ی حسینی وارد خیابان ها شدند . بیرق ها و هیئت ها را به آتش کشیدند . آن روز کسی برای پس گرفتن و رای و ابطال انتخابات فریاد نمی زد . دشمن چهره ی واقعی خود را نشان داد و ثابت کرد که برای پاک کردن نام حسین (ع) آمده است  . وقتی مردم غیور ایران به  عمق فاجعه ی روز عاشورا پی بردند ، سوری نواخته شد  که گویی همه بیدار شدند . فتنه آتشش خوابیده است و امروز نوبت هوشیاری است . اگر اختلافات سیاسی  وجود دارد ، اگر با انقلاب مشکلی هست نباید حرمت شکنی شود. نباید مذهب و اعتقادات مردم با بازی های کثیف سیاسی مخدوش گردد. اگر کسی با حسین مشکل داشت با خدا مشکل داشته . کسی که با خدا مشکل دارد حرمت نگه نمی دارد .نه حرمت پیراهن عزاری حسین را و نه حرمت خون خدا را! و ملت ایران تحمل تماشا کردن بی حرمتی را ندارند. وقتی پای حسین وسط می آید، همه یک دست می شوند. نه دی فریاد بیداری ملتی بود که صبر کرده بودند در برابر بی حیایی دشمن . نه دی در تاریخ ماند زیرا هوشیاری مردم با نوای زیبای یا حسین طنین انداز شد . نوای یا حسین بیدار باشی است که بر او غفلتی استوار نمی ماند .

هوشیاری مردم با حسین گره خورد و در این عالم هرحرکتی که رنگ و بوی حسینی داشته باشد همچون حسین ماندگار می شود.

++ جنبش پاسداشت حماسه یوم الله 9 دی

++لبیک به فراخوان آقا : موج وبلاگی همراهان نه دی

پ.ن:در مطلب قبلی برخی دوستان خرده گرفتن و برایشان شاعبه این که بنده قالیبافی هستم و … به وجود آمده است.لازم به ذکر است :بنده کلا این اصطلاحات (قالیبافی ،احمدی نژادی و … )قبول ندارم و اهل حزب بازی و اینها هم نیستم و فقط طرفدار ولایتیمو بس ،نه یک کلام بیشتر و نه یک کلام کمتر.و هر کسی در راستای امر ولایت فعالیت کند از او حمایت میکنم و هر که بخواهد جلوی ولایت بایستد جلویش خواهم ایستاد.و در مورد شخص آقای قالیباف :در مورد بعضی فعالیت های ایشان انتقاد جدی دارم ولی وقتی کار خوبی در سیستم ایشان میبینم دلیلی نمیبینم که تشکر نکنم.

شادی روح امام و شهدا صلوات

محرم امسال با تغییرات مدیریتی که در متروی تهران رخ داده است بر خلاف سالهای گذشته فضای مترو فضایی متفاوت به خود گرفته بود. بنرهای مشکی محرم پخش مداحی های زیبا از مداحان برجسته کشور ،پخش زنده حرم مطهر حضرت ابا عبدالله الحسین و اِلمان های حسینی نشان از اهمیت این اتفاق در بین مسئولین مترو بود  این امر مایه رضایتمندی مردم عزادار از مسئولین مترو بود. اما در این میان برخی از فعالیت های صورت گرفته باعث این شده است که کمی از ارزش کار متصدیان امر کم کند به طور مثال پلاکارد های نصب شده در مترو بود که از چند بعد قابل بررسی است .البته لازم به ذکر است این تذکرات شامل بیلبورد های تبلیغاتی جدید شهرداری هم می شود که معمولا به مسائل خانوادگی می پردازد.

اولین چیزی که با دیدن این پلاکارد ها ذهن شما را به خود مشغول میکند نحوه نوشتن نام امام حسین علیه السلام  است. از قدیم الایام آموخته ایم که هر جا نام حسین (ع)و یا چهارده معصوم و پیامبران را بر زبان می آوریم در کنارشان برای احترام، علیه السلام بیاوریم. در فرهنگ دینی آموخته ایم که نام ائمه را با احترام بیاوریم اما متاسفانه در بنرهایی که در مترو نصب شده بود؛ مسئولان و یا طراحان هیچ احترامی برای «حسین» قائل نشده اند. شاید تصاویر بتوانند صریح تر با شما که دغدغه دین دارید سخن بگوید.

 

برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگتر کلیک کنید

واقعا چرا؟واقعا ما جملاتی بهتر از این جملات در مکتبمان پیدا نمیکنیم ؟این همه روایات و احادیث در مورد امام حسین علیه السلام از ائمه به ما رسیده است ،از آنان بگذریم این همه امام بزرگوار ما و رهبری در مورد قیام امام حسین علیه السلام و مجالس عزاداری سالار شهیدان صحبت کرده اند و همه آنها در دسترس است، با وجود این همه چرا این جملات  انتخاب و به این شکل منتشر شده اند .

نکته دیگری که در این پلاکاردها قابل بررسی است محتوای پلاکار هاست:(این نکته در مورد بنر هایی هم که شهرداری در پل ها و خیابان ها نصب می کند بیشتر صادق است )نوشته های که شما روی این پلاکارد ها می خوانید به صورت پست مدرن طراحی و نوشته شده اند تا بتواند روی مخاطب تاثیر فراوان داشته باشد ولی با دسته کم گرفتن مخاطب  و در برخی موارد توهین به شعور مخاطب دیگر اثری رو مخاطب نخواهد گذاشت.

نکته دیگر مخفی کردن برخی از واژگان است. این نوشته ها بیشتر شبیه نوشته های دینی در کشورهایی با حکومت سیاسی لیبرالی است و این خود نشان از الگو گیری ناطلوب دارد و در برخی از موارد برخی مفاهیم دینی مانند:جهاد،آزادی و بصیرت از آن پاک شده تا همه مخاطبان راضی به خانه یا محل کار خود بروند.

آقای قالیباف ما از شما و مسئولین جدید مترو تشکر می کنیم که در محرم امسال مترو و وسائل حمل و نقل عمومی شهرمان و کلا فضای شهر را محرمی ساختید اما خواهشی عاجزانه از شما داریم :در فعالیت های فرهنگی شهرداری از کمیت خوبی برخوردار هستید اما از بعد محتوایی غافل نشوید که اصل کار شما و برآیند کار شما در محتوایی هست که به مردم عرضه می کنید.

خداوند عاقبت همه ما را به خیر کند

برای دریافت پوستر با کیفیت کلیک کنید

شادی روح امام و شهدا صلوات

در یکی از برنامه های نود شنیدم که سردار عزیز محمدی رئیس سازمان لیگ می گفت :سالانه 400 میلیارد تومان هزینه این فوتبال هست که 90 درصد آن از جیب مردم هزینه می شود.

من اصلا به اینکه فوتبال خوب است یا بد ، یا اینکه به صلاح مملکت ما هست یا نه کاری ندارم .بحث من اینجاست حالا که این پول در فوتبال خرج می شود چرا نباید حداقل مردم کمی هم لذت این فوتبال را ببرند.تا کی باید شاهد سوء مدیریت های مدیران فوتبال باشیم. چرا باید تیمی همچون پرسپولیس با این همه طرفدار و هزینه ای که برای این تیم می شود با این شرایط اسفناک رو به رو شود.(البته هر چی باشه 13 نشدیم تو جدول) چرا باید سهمیه ایران در جام باشگاه های آسیا به خاطر کوتاهی مسئولین فدراسیون در بدست آوردن کرسی های بین المللی  و اعمال قدرت در این سازمان ها و همچنین سوء مدیریت مدیران فوتبالی ما در تهیه زیر ساخت های فوتبال از 4 سهمیه به 2?5 سهمیه کاهش یابد و کلی چرا های دیگر….

شاید این مسئله را همه بدانند که پیشرفت فوتبال ایران و به تبع آن دو تیم پرطرفدار پرسپولیس و استقلال  و در ادامه موفقیت های تیم ملی ایران چقدر در شادابی جامعه و خالی شدن هیجانات جوانان ما در ورزشگاه ها و کاهش بزهکاری در کشور تاثیر دارد.ونیز بر کسی پوشیده نیست موفقیت های ورزشی مخصوصا فوتبالی بعضی اوقات در مناسبات سیاسی کشورها هم در داخل و هم در سطح بین المللی امری تاثیر گذار است.پس چقدر خوب است مدیران فوتبالی ما کمی تامل کنند که در آخرت حتما بابت این پول هنگفتی که از بیت المال خرج این فوتبال می شود از آنان بازخواست خواهد شد.

شادی روح امام و شهدا صلوات

ملک عبدالله پادشاهی است که هرکسی به دیدار آن نائل می شود ناخواسته به سمت او رفته و خم می شود البته لال هم می شود .

از بزرگترین افراد تا کوچکترین آنها فرقی ندارد چه رئیس جمهور آمریکا باشد چه یک وزیری که به زور یک رئیس دفتر( آقای بوق)  شده است وزیر امور خارجه .  آلبوم عکس ها را که نگاه می کنی از کلینتون تا اوباما همه خم می شوند. نگویید که آمریکا و عربستان با هم دوست هستند که ناراحت می شوم. دوست و دشمن ندارد حتی ما که این روز ها زیر فشار قطع نامه ای از طرف  عربستان هستیم  هم  دولا می شویم و ادای احترام می کنیم .

تازه آنقدر محو تماشای ملک عبدالله می شویم که تمام خط و مرز هایمان فراموش می شود . بحرین ، تهدید آمریکا ، پرونده پسر سفیر عربستان و….  همه فراموش ، زبان در نیام و  خلاصه بنشینیم  به زبان غیر رسمی تسلیت و حال و احوال .

اصلا ما را با عربستان چه کار؟ کشور های دوست ملتش کشته می شوند  و نابود می شوند ؛ هیچ دولت مردی به فکرش نیست که پیامی بدهد، حرکتی کند ! باز هم دم حلال احمر گرم! بلند می شود و در کمپ ایران آبرو می خرد ولی ولیعهد که مُرد همه برویم که ملک جان خدایی نکرده خم به ابروی مبارکش نیاید. این روز ها خبر تهدید ها و رجز خوانی ها گوش مردم را کر کرده است. عربستان را  هم  که نگو در این آب گل آلود گیر داده است به سفیر  و پسرش که ای دنیا ما از دست ایرانی ها امنیت نداریم قطع نامه ای تصویب کنیم تا امنیتمان تضمین شود.

یادمان نرفته است حرکت آقای صالحی را که برای کم کردن غم از دست دادن ولیعهد عربستان ،چنان عزت ایران  را در مقابل پادشاه وهابی  خم کرد که گویی پسر دایی ملک عبدالله است و پسرخاله ی ولیعهد جوانمرگ شده .

مصاحبه ای دیدم از آقای وزیر که مدتی در بهت ماندم  . جناب صالحی  خیلی شیک و با کلاس  جلوی دوربین رسانه ی ملی می آید و می گوید ما از دولت عربستان توقع نداشتیم علیه یک کشور مسلمان چنین عملی انجام دهد  این کار اصلا به صلاح اسلام و اتحاد و .. نیست .اگر فلان کنید ما بهمان می کنیم  و ….. منظورش همان درخواست صدور قطع نامه علیه ایران است .

خیلی ببخشید ، وقتی برای عرض تسلیت خدمت ملک عبدالله رسیدید ماجرای ترور فرزند سفیر عربستان در آمریکا یادتان نبود ؟ آیا شما که سنگ بحرین را به سینه می زنید فراموش کردید همین عربستان از خود ریاض تا منامه  لشگر زره ای راه انداخته بود ؟ قربان یقه ی برگردانتان بشوم که هنوز نمی دانید وزیر امور خارجه باید لباس دیپلمات ها در اماکن رسمی حاضر شود  ، لکنت زبان داشتید که حرفی نزدید یا دلتان به خاطر داغ از دست دادن عزیز پادشاه سوخت و حرفی در مورد چنین اتهام سنگین نزدید؟

خلاصه تکلیفمان چیست ؟ این آش پخته شده ی آقای رئیس دفتر روغنش از وجب و متر گذشته ، اگر منوچهر متکی بود به راستی چه می کرد ؟ گردن خم می کرد و یادم تو را فراموش ؟ نمیدانم چه بگویم به یاد فیلم حاجی واشنگتون افتادم که استاد انتظامی  نقش سفیر دولت ایران را در آمریکا داشت و وقتی در میدان سیاست آمده بود به جدای کار خود، از ترس همه چیز را به باد فراموشی سپرده بود. خلاصه فراموشی بد نیست ولی نه زمانی که پای آبرو و شرف و امنیت ایران اسلامی در میان باشد …

این اتفاق مشتی بود از خروارها نمونه ای که از جنابعالی روی داده است. بد نیست گاهی اوقات نگاهی هم به وصیت نامه سیاسی بنیانگزار انقلاب اسلامی نیز بیاندازید تا بشناسید خادمین حرمین شریفین را.

اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا!

شادی روح امام وشهدا صلوات