آرشیو سادات علوی نیم سال دوم 89 - پایگاه تحلیلی( فصل انتظار)

مدیر وبلاگ : سادات علوی[754]

نویسندگان وبلاگ :

احسان آیتی (@)[218]

حاج رضا (@)[174]

کیومرث کاتوزی (@)[223]

تاملات (@)[64]

آرش کماندار (@)[18]

واژگون (@)[119]

وحید یامین پور (@)[200]

مهدی سعیدی (@)[136]

سرباز (@)[11]

محمد زندی (@)[24]

سعید(یک بجا مانده)[5]

بهمن یار (@)[132]

اللهم عجل لولیک الفرج از پای فتاد ه سرنگون باید رفت!!!!!!!! مارا چه غم از طعنه این مردم اگاه/ما مست حسینیم تو کلت علی الله همین

بیانیه شماره 2 تشکلهای دانشجویی دانشگاه های شیراز؛درخصوص برج 25»
89/11/4 11:28 ع

پس از قریب به 4 سال فریاد جریانات حزب الله و عدالت خواه مبنی بر انحراف عمیق شورای بالاشهر شیراز از اصول و مبانی انقلاب اسلامی ، خبر بازداشت چند تن ازاعضای شورا، ابعاد

جدیدی از اتفاقات پشت پرده را آشکار کرد. اتهام حداقل سه نفر از اعضا به فساد فاجعه ای است که بایستی از ابعاد مختلف مورد بررسی قرارگیرد.

ازجمله عواقب اولیه گفتمان لیبرال سرمایه داری ، فردگرایی و توجه به منافع شخصی به جای توجه به منافع امت است. هنگامی که این تئوری باطل در کنار عدم اعتقاد عملی به مبانی مذهبی در کنارهم جمع شوند، می شود آن چیزی که اکنون در شورا شاهد آن هستیم.

در پی انشار بیانیه اول 7 تشکل دانشجویی پیرامون احداث برج 25 طبقه ، برخی اعضای شورای شهر و مدعی اصولگرایی، به جای پاسخ به بیانیه ی تحلیلی دانشجویان، با منطقی تهی، بیانیه ی دانشجویان را به شب نامه تعبیر کردند. جای تاسف که برخی از این آقایان مدعی اصولگرایی هنوز فرق میان بیانیه و شب نامه را نمی دانند! حمایت همه جانبه ی شوراییان از برج 25 طبقه نشان دهنده ی دعوای زرگری چپ و راست است که به هنگامه ی تهدید منافع اقتصادی مشترکشان، جملگی با هم یکی شده و از سرمایه برداران زالو صفت حمایت میکنند. همچنین برخی سیاسیون به طمع خام با آغاز بازی نخ نما شده ای ، سعی در وابسته نشان دادن دانشجویان به یکی از دستگاههای دولتی را داشته ، تا با پیاده کردن این سناریو، از اساس این حرکت گفتمانی را سیاسی جلوه داده و آن را تخطئه کنند. از طرفی نیز برخی افراد سعی در مصادره جریانهای دانشجویی به نفع خود را دارند غافل از اینکه این سناریوها ، مدتهاست که کهنه شده است.

همچنین قرابت موضع دانشجویان در موضوعی، با یکی از نهادها، به هیچ وجه نشان دهنده ی وابستگی و یا حمایت همه جانبه از آن نهاد نیست، اما در این زمینه از هر دستگاهی که با گفتمان ولایی ، انقلابی همراه شود حمایت خواهیم کرد و در هر صورت اعتقاد ما همانی است که در بیانیه گذشته مطرح شد : "ما با سرمایه ای موافقیم که در خدمت شهر باشد، نه با شهری که در خدمت سرمایه باشد. سرمایه گذاری می خواهیم که مشکلات شهر را کاهش دهد، نه سرمایه برداری که بر مشکلاتمان بیفزاید." ما فرزندان روح الله ضمن محکوم کردن آن مصوبه ی ننگین پشت کنندگان به آرای مردم در شورای شهر، حمایت مجدد خود را از ابطال آن اعلام می داریم و از سایر گروه ها و دستگاه ها و نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی نیز می خواهیم که سیاسی کاری را رها کرده و از این موضع حمایت کنند(!)

در این فضا و در هنگامه ای که دستگاه های مختلف اعم از دستگاه قضا و نهادهای اطلاعاتی در امتحانی مهم که نشان دهنده ی میزان عزم مسئولین در برخورد با فساد است قرار گرفته اند، ابتدا تشکر خود را از دستگاه اطلاعاتی و امنیتی اعلام داشته و مطالبات دانشجویان دانشگاههای شیراز را به شرح زیر اعلام می نماییم:

اخبار واصله حاکی از لابی های پیدا و پنهان برخی جریان ها به منظور کنار آمدن با این مسئله و تبرئه ی متهمین است. همه ی تلاش های جریانات منحرف در سیاسی کردن این مسئله است. قوه ی قضائیه باید به پرونده ی این افراد به طور ویژه و به دور از فشارهای سیاسی رسیدگی کند و در صورت اثبات اتهامات وارده، کلیه مجرمین بایستی سلب صلاحیت شده و علاوه بر اخراج از شورا، مطابق قانون مجازات شوند.

اتهام اختلاس یک چهارم ازاعضا و بازداشت برخی از نان، نشان دهنده ی بستر مناسب برای فساد مالی در شوراست . لازم است هرچه سریعتر کمیته ی مستقل تحقیق و تفحص متشکل از دستگاه های اطلاعاتی، سازمان بازرسی و نیز قوه ی قضائیه و ... تشکیل و به بررسی ویژه عملکرد شورا و اعضای آن بپردازند.

مسائل فوق خواسته های به حق جامعه ی دانشگاهی است که عدم توجه به آنان موجب خروش انقلابی دانشجویان حزب اللهی می گردد. بدیهی است عواقب عدم توجه به این مطالبات بر حق، بر عهده ی نهادهای ذی ربط خواهد بود.

بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز

‌بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد شیراز

بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور شیراز

بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

بسیج دانشجویی دانشکده فنی و مهندسی شهید باهنر شیراز

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز (دفتر تحکیم وحدت)

مجمع یادواره ی شهدا دانشجویان دانشگاه شیراز

تشکل دانشجویی وصال دانشگاه آزاد شیراز

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز

جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز

مجمع دانشجویان عدالتخواه شیراز

کلمات کلیدی :

نوشته شده توسط :سادات علوی::نظرات دیگران [ نظر]

نماز شبش بهراه بود، حتی شب عروسی هم سجاده نماز شبش جمع نشد»
89/11/4 9:24 ع

هیچ چیز تصادفی نیست!

فرقی نمی‌کند استاد دانشگاه باشد یا خانه‌دار؛ به هر کسی بگویند میهمانی که وارد خانه‌اش می‌شود، رهبر است، دست و پایش را گم می‌کند. با این‌که خانه را به خاطر همین میهمان‌ها تر و تمیز کرده و میوه و شیرینی را هم آماده، اما باز هم انگار حس می‌کند چیزی کم است.

همسر دکتر مجید شهریاری هم از این قاعده مستثنی نیست. هرچند چهره بسیار آرامی دارد، اما از وقتی خبر را شنیده مرتب این طرف و آن طرف می‌رود؛ با همان عصایی که به خاطر ماجرای ترور مجبور شده در دست بگیرد. اولین چیزی هم که درست می‌کند، قاب عکس استاد شهریاری و چند نفر از همکارانش است: «اگه قراره این فیلم رو جایی پخش کنید، بذارید این قاب رو بردارم. چون عکس یکی دیگه از دانشمندان هم توش هست.» حواسش هست که مبادا خاطره تلخ خودش، برای کس دیگری تکرار شود. اما توی قاب، دکتر دارد می‌خندد؛ مثل بقیه اطرافیانش که با او عکس یادگاری گرفته‌اند. گوشه قاب هم نوشته: «یاد آن روز به خیر... همه می‌خندیدند.» عکس برای بهار همین امسال است.

رهبر که وارد می‌شود، پسر دکتر به استقبالش می‌رود. همسر دکتر اما، کنار مادر و دختر شهید، نشسته روی مبل. نمی‌تواند جلوی رهبر بلند شود. پایش را گذاشته روی میز جلویش و پارچه‌ای انداخته روی آن. همان‌طور نشسته خیرمقدم می‌گوید. استخوان‌های پایش در اثر انفجار خُرد شده؛ اما خودش نه. صورت زخمی‌اش پر است از صلابت زینبی. انگار نمی‌خواهد کسی غم سنگین دلش را در چهره‌اش بخواند. دقیقاً به همین دلیل هم پس از انفجار، در بیمارستان خواسته بود که هیچ خبرنگاری بالای سرش نرود: «آخه من زخمی بودم و داغدار. ممکن بود حرفی بزنم که دشمن سوءاستفاده کنه.»

رهبر که قبلاً صحبت‌های همسر شهید را از تلویزیون دیده، تقدیری از شهید و خانواده‌اش می‌کند: «شهادت دکتر شهریاری، آبرویی داد به جامعه علمی کشور. شهادت همچنین شخصیت برجسته و مورد قبولی، به دشمن نشان داد که در محیط علمی جمهوری اسلامی، اینجور شخصیت‌ها و انگیزه‌هایی وجود دارد.»

و بعد هم از مقام شهید می‌گوید و از عنایت الهی که موجب تسلی بازماندگان است:
«مهم‌ترین تسلایی که انسان در اینجور حوادث به خودش می‌دهد این است که می‌داند خدای متعال برای این جانفشانی‌ها و این شهادت‌ها و این خون‌های به ناحق ریخته شده، ثواب‌هایی را معین و مدون کرده که به ذهن ما هم خطور نمی‌کند! به قدری این مقامات و درجات الهی، عالی و غیرقابل توصیف است که ما اصلاً نمی‌توانیم درک کنیم؛ و مطمئن باشید ایشان الان در بهترینِ حالات است، که هر مؤمنی و هر انسان صالحی، اگر چنانچه اندکی از آن مراتب را با بتواند با دیده‌ی بصیرت خودش ببیند، آرزو می‌کند که ای‌کاش ما به همین سرنوشت دچار بشویم. و الحمدلله رب‌العالمین ایشان (شهید شهریاری) وضعشان اینطور است؛ و بزرگترین تسلی این است.
لکن تسلای دومی هم وجود دارد و آن قدردانی مردم است. دیدید که مردم ما چه قدردانی و چه ارزش‌گذاری کردند از این شهید بزرگوار.»

خانم دکتر که در دانشگاه هم همکار دکتر شهریاری بوده، می‌‌رود سراغ خاطرات همسرش: «نماز شبش به‌راه بود. حتی شب عروسی هم سجاده نماز شبش جمع نشد.» می‌‌داند که همه می‌دانند همسرش از دانشمندان طراز اول مملکت بوده، دیگر چه اهمیتی دارد که رتبه‌2 کنکور بوده و مهندسی برق دانشگاه امیرکبیر خوانده، یا نمره درس ریاضی2 را 19.5گرفته؛ درسی که تقریبا هر مهندسی سابقه یکی‌دوبار افتادن در آن را دارد.

دوست دارد مردم از دین و ایمان همسرش هم بدانند: «سرپرستی مالی چند خانواده رو برعهده داشت. تازه، مطمئنم خیلی‌هاش رو هم ما خبر نداریم.» بعد هم از تأسیس صندوق قرض‌الحسنه مسجد و چند کار دیگر می‌گوید. مطمئن است که شهادت دکتر به خاطر این تزکیه نفس بوده، نه آن مدارج علمی. این تلقی را رهبر هم تأیید می‌کند.

رهبر از احوال جسمی خانم دکتر می‌پرسد. دویست ترکش توی بدن خانم دکتر، رهبر را هم به تعجب می‌اندازد. اما وقتی از ترکشی می‌گوید که در کنار قلبش جا خوش کرده، رهبر را می‌برد به 30سال پیش؛ روزی که خودش را ترور کرده ‌بودند: «توقع این که من زنده بمونم نبود. وقتی به هوش می‌آمدم، به نظرم می‌رسید دارم می‌رم. مرگ رو می‌دیدم.»

رهبر اینها را که می‌گوید، به دست راستش اشاره می‌کند؛ یادگار همان ترور: «وقتی خوب شدم، با خودم گفتم حتما علتی داشته؛ خدای متعال از من توقعی داشته. همون موقع به امام(ره) هم گفتم این حرف‌ها رو. البته اون موقع فکر می کردم به خاطر جبهه و جنگ و این‌جور چیزهاست. شما هم همین فرض رو بکنید. اگر ترکشی تا نزدیکی قلب می‌ره و وارد قلب نمی‌شه، اتفاقی نیست. می‌شود گفت که تصادفیه، اما همه تصادف‌ها با اراده الهی صورت می‌گیره. حتما خدا توقع دارد کاری بکنید. زمینه‌اش هم هست. هم زمینه فعالیت علمی دارید، هم دانشجویان و جوانان زیادی زیر دست شما هستند.»

خانم دکتر که فرصت را مناسب دیده، نکته‌ای را برای حفاظت بهتر از دانشمندان مطرح می‌کند و می‌گوید: «من راضی‌ام به رضای خدا. مطمئنم که این شهادت، تقدیر مجیدم بود. برای خودم نمی‌گویم. اما می‌خواهم که بیشتر مواظب دانشمندان دیگر باشند.» بعد هم می‌شنود که رهبر این دستور را قبلاً داده.

درددل‌ها که تمام می‌شود، رهبر به رسم همیشه، قرآنی را به همسر و مادر شهید هدیه می‌کند. اما جمله یادگاری رهبر، این بار کمی با یادگاری‌های دیگر متفاوت است؛ درحد یک کلمه: «بسم الله الرحمن الرحیم. اهدایی به خانواده‌ی دانشمند شهید عزیز؛ آقای دکتر مجید شهریاری. سیدعلی خامنه‌ای. 89/10/30» و انگار تمام ماجرا در همین یک کلمه‌ «دانشمند» بود تا برای خیلی‌ها ثابت شود که درِ باغ شهادت هنوز باز است

کلمات کلیدی :

نوشته شده توسط :سادات علوی::نظرات دیگران [ نظر]

سی سال" ایستادگی و ایثار یک ملت/ فیلم کوتاه "تواتر" + لینک دانلو»
89/10/30 5:37 ع

فیلم کوتاه «تواتر» با نویسندگی و کارگردانی داوود مرادیان، به روایت سه نسل از زندگی خانواده‌ای می‌پردازد که زمان مبارزات علیه رژیم شاه، جنگ تحمیلی و فتنه‌ی سال ?? را تجربه می‌کنند و در هر عرصه با فداکاری و از خودگذشتگی عزیزان خود را تقدیم می‌کنند تا ایران اسلامی سربلند و استوار بماند. مدت زمان این فیلم ? دقیقه و ?? ثانیه است و می‌توانید آن را از لینک‌های زیر دریافت کنید.

«لینک مستقیم»

«لینک غیر مستقیم»

منبع

کلمات کلیدی :

نوشته شده توسط :سادات علوی::نظرات دیگران [ نظر]

دارالقرآن اسلامی در ایران به سبک معماری انگلیسی به چه قیمت؟»
89/10/14 11:8 ع

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم
خداوند در قرآن فرموده است که همانا تنها کسانی به عمران و آبادانی مساجد می پردازند که به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشند.
انما یعمر مساجد الله من آمن با الله والیوم الاخر
بنابراین هرکسی اجازه ندارد وارد این بحث شود. به همین علت است که جامعه دینی ما درباره مساجد و مراکز دینی از جمله دارالقرآن و مانند آن حساسیت ویژه دارد و انتظار از مسئولان شهری احترام به این دغدعه است.
معاون محترم شهردار آقای ایازی از اسفند پارسال درباره تهران سرای قرآن توضیح داده اند. از همان ابتدا هم خانم فرشید موسوی را تحت عنوان طراح بندر یوکوهامای ژاپن و المپیک لندن معرفی کرده اند. چگونه پس از گذشته این همه مدت شهرداری اعلام کرده است هنوز قراردادی در این خصوص بسته نشده است. نکته دوم اینکه آقای تشکری نیا در مصاحبه چند روز پیش خود به نقل از ایسنا،‌گفته اند که ما با خانم فرشید موسوی قرارداد بسته ایم. ایشان باز در مصاحبه اخیر خود موضوع را انکار کرده اند. خود آقای شهردار وقتی کلنگ مجموعه را شهریور امسال به زمین زد و چند ماه پس از آن درباره آن مصاحبه کرد،‌ بیانگر این است که طرف شهرداری خانم موسوی است.
اما درباره خانم موسوی
نخست:‌ایشان ملیت انگلیسی دارد. مشخصات ایشان در ویکی پدیا آمده است.
دوم: به عنوان مدیر شرکتی انگلیسی که در زمینه معماری فعالیت می کند فعالیت گروهی دارد. خود ایشان در مصاحبه با بنده گفته اند ما به صورت گروهی در مناطق مختلف جهان فعالیت می کنیم. بنابراین شهرداری با یک شرکت طرف است نه فرد. چون موفقیت خانم موسوی در ساخت بندر یوکوهاما و المپیک لندن که شهرداری به آن افتخار می کند تحت عنوان شرکت بوده نه فرد. زیرا وی به تنهایی قادر به اجرای چنین طرحهایی نبوده است.
سوم:‌خانم موسوی از داوران جایزه معماری بنیاد آقاخان است. این بنیاد متعلق به گروهی ضاله است که خود را از شیعیان اسماعیلیه می دانند. لازم به ذکر است که انکار ضروریات دین اسلام و مانند آن از اصول رهبران بنیاد آقاخان است. ثالثا برخی منابع اعلام کرده اند این بنیاد از حامیان سلمان رشدی است که البته بنده هنوز دراین باره به اطمینان نرسیده ام. باید بیشتر تحقیق شود چون بسیاری از جوایز بین المللی مانند جایزه صلح نوبل و مانند آن به افراد مسئله دار داده می شود بنابراین ساخت موزه قرآن و طراحی آن بدست فردی که فعالیتش را به طور کامل نمی توان تایید کرد به صلاح نیست. آنهم در شرایطی که در معماریهای خانم فرشید موسوی-که البته شخصا خانم محترمی هستند- ویژگی خاصی ندارد و در داخل کشور معماری های بزرگ و درخور تحسین دیده می شود.
چهارم:‌خانم موسوی در رزومه کاری خود طراحی سینما آزادی در سال 1997 را دارد. این موضوع خود جای سوال دارد که رابطه شهرداری با خانم موسوی از چه سالی و چگونه تعریف شده است.
پنجم: هرچند خانم موسوی خانم محترمی هستند و هیچکس قصد توهین به ایشان را ندارد،‌ولی به هر حال با توجه به تصاویری که از ایشان در اینترنت وجود دارد،‌ایشان به یکی از ضروریات اسلام یعنی حجاب پایبند نیستند. وجود چنین سابقه ای در طرحی که شهرداری آن را بزرگترین مجموعه قرآنی جهان اسلام می داند شایسته نیست. البته اگر وجود خانم موسوی مانند داروی منحصر به فردی بودکه نمونه آن در هیچ جای جهان پیدا نمی شد،‌پناه بردن به طرحهای ایشان جایز به نظر می رسید. ولی نمونه های طراحی خانم موسوی را ملاحظه فرمایید که تنها بناهای مدرنی هستند که هیچ قرابتی با شهرسازی اسلامی ندارند. .

ششم: تعبیر آقای ایازی در مصاحبه های متعددی که با اینجانب انجام داده -که فایل صوتی آن در صورت صلاحدیدارائه خواهد شد- تاکید کرده اند که ما از فلان معمار دعوت کرده ایم که بیاید و طراحی کند. چنین مضمونی در مصاحبه آخر ایشان با بنده دیده می شود. ایشان حتی به بنده ایراد گرفته اند که چرا وقتی ما می خواهیم یک معمار -مثلا نخبه-را از خارج به داخل دعوت کنیم مانع می شوید و نمی گذارید از ظرفیت ایشان استفاده شود. معلوم می شود رابطه ای دوجانبه با خانم موسوی یا شرکت ایشان درکار است و این ابهام وجود دارد که چرا با وجود اینهمه شرکتهای معماری در جهان و طراحان ایرانی در خارج کشور -و صد البته درداخل کشور- جرا در طول یک سال گذشته مرتب نام طراح بندر یوکوهاما و المپیک لندن را بر سرزبان آورده اند. البته ایشان در مصاحبه نخست با اینجانب از ذکر نام معمار و کشوری که ایشان سکونت دارند خودداری می کردند و بعد هم که با لطایف الحیلی نام معمار را فهمیدم و از معاون شهردار خواستم که هماهنگ کند تا با ایشان مصاحبه ای انجام دهم تاکید کردند که فعلا مصاحبه با ایشان امکان پذیر نیست.
چند روز پیش هم وقتی به اصل مصاحبه بنده با خانم موسوی ایراد گرفتند من از آقای ایازی خواستم هماهنگی کند تا بار دیگر با خانم موسوی و آقای تشکری نیا مصاحبه کنم تا جزئیات را خودشان بگویند. اما ایشان تاکید کردند که به تو اجازه نمی دهیم با اینها مصاحبه کنیم. البته بنده می دانم به علت اطلاعاتی که اینجانب از برنامه شهرداری درباره تهران سرای قرآن دارم،‌ایشان صلاح نمی دانند که بنده مصاحبه ها را انجام دهم. هدف ایشان این است که اشکالی به کار شهرداری وارد نشود.
بنده اخیرا حساسیتهای رهبر معظم انقلاب را درباره معماری و شهرسازی مرور می کردم. ایشان نکات بسیار جالبی در دیدار اعضای شورای شهر و شهرداری و مهندسان شهرسازی داشته اند که توجه به آنها شهرداری را ازبرنامه خود برای انعقاد قرارداد با خانم موسوی -و شاید ادامه قراردادی که در گذشته با ایشان بسته شده است- بازخواهد داشت. هرچند مجبور شود خسارتی در این خصوص بپردازد. البته آقای ایازی و قالیباف تاکید کرده اند که مرجع فعالیت شهرداری شورای شهر است و بنابر این چنین قراردادهایی نباید از دید اعضای محترم شورای شهر پنهان بماند. اگر قرارداد بسته شده دست کم برای اثبات حقانیت شهرداری باید مفاد آن اعلام شود و اگر قراردادی بسته نشده،‌مفاد مذاکراتی که با خانم موسوی-که نام ایشان از اسفند پارسال بر سر زبان آقای ایازی است-باید روشن شود.

هفتم:این نکته بسیار ابهام برانگیز است که معاون محترم شهردار آقای ایازی،‌از اسفند پارسال -همه مصاحبه ها تقریبا به صورت صوتی و کامل موجود است- همواره معمار بندر یوکوهاما و المپیک لندن را به عنوان معمار تهران سرای قرآن ذکر می کنند. این درحالی است که از همان ابتدا تا مصاحبه اخیری که از ایشان ضبط شده اعلام کرده اند که ما طرح تهران سرای قرآن را به فراخوان عمومی و مسابقه گذاشته ایم. این موضوع در مصاحبه های آقای قالیباف هم مورد تاکید قرار گرفته است چگونه است که آقای ایازی از میان معماران مختلفی که احیانا طرح خود را به شهرداری فرستاده اند تنها نام خانم موسوی را بر سر زبان می آورند و از طرح ایشان به عنوان طرح برگزیده سخن می گویند. پس از ماهها که نام معمار دیگر و طرح دیگری مطرح نیست ادعا می شود که قرارداد با خانم موسوی نهایی نشده است و اصلا قراردادی وجودندارد. پس طرحهای دیگری که به شهرداری رسیده بود کجا رفته است و آیا تنها خانم موسوی از فراخوان و مسابقه طراحی تهران سرای قرآن مطلع شده اند. آقای ایازی در مصاحبه آخر خود با بنده که چند روز پیش -جمعه- انجام شد در پاسخ به این سوال جوابی نداشتند و بعد هم با ناراحتی بنده را به سوء نیت و ایجاد اختلاف میان شهرداری و صدا و سیما متهم کرده اند.

هشتم: اگر از کیش و آیین و سبک زندگی خانم موسوی هم بگذریم -هرچند درباره تهران سرای قرآن و بزرگترین مجموعه قرآنی حساسیتها اجازه چنین کاری نمی دهد- آنچه باز اهمیت دارد تخصص ایشان در معماری ایرانی و اسلامی است که خود ایشان آن را انکار کرده اند. صدای خود ایشان گویا ترین سند برای این موضوع است. خانم موسوی خود می گوید ورود من به عرصه معماری اسلامی و ایرانی توهین به معماران داخل ایران است که در این زمینه تخصص دارند. این را نمی توان به عنوان شکست نفسی مطرح کرد. شما اگر به رزومه خانم موسوی و طرحهایی که به برکت شرکت خود در مناطق مختلف جهان اجرا کرده مراجعه کنید،‌می بینید که هیچ سابقه ای در زمینه معماری اسلامی و ایرانی ندارد. هیچ یک از طرحهای ایشان با معماری که آقای قالیباف بر آن تاکید کرده اند -که حتما بامعماری اسلامی و ایرانی ساخته خواهد شد- سازگار نیست. مگر اینکه در عمل معماران دیگری از طرف شهرداری مامور به اجرا شده باشند درخواست من این است که به سایت شرکت خانم موسوی نگاهی بیندازید و سابقه و تصاویر طرحهایی را که اجرا کرده است -هرچند بی نظیر باشد ببینید. پس دغدغه ای که رهبر معظم انقلاب و دلسوزان دیگر دارند کجا رفت؟. تعجب من این است که گویا شهرداری ساده ترین نکات را در واگزاری طرحهای بزرگ نادیده می گیرد و آنهم سابقه کاری طرف قرداد و یا مذاکره است.به آقای ایازی درباره این موضوع گفتم ولی ایشان این موضوع را قبول نکرد.

والسلام