جبهه وبلاگی غدیر در اغاز دومین سال کار و تلاش خود در عرضه ایجاد و ترویج و نشر جنبشهای وبلاگی از سوی وبلاگنویسان ارزشی ادامه میدهد.و اینک جنبش سایبری بصیرت حسینی را  در فضای سایبری راه اندازی و پیگیری مینماید.لذا از همه وبلاگنویسان و مخاطبین سایبری در نشر و تقویت این جنبش جهت همکاری دعوت بعمل میآورد.

آتشى که عمر بن سعد ( ل ) در سال 61 هجرى به خیمه هاى ابا عبدالله ( ع ) انداخت 1327 سال با جهل و نادانى و نامردى مسلمانان شیعه نما امتداد پیدا کرد تا در عاشوراى 1388 از سر فندک فتنه گران بیرون زد و و باز هم بوى دود و رنگ خاکستر از خیمه گاه سیدالشهداء پیدا بود .

آنچه نسل به جا مانده از قوم خوارج و فرزندان خلف کوفیان نامسلمان در هتک حرمت حریم مقدس امام حسین ( ع ) کردند اولین جرقه اش وقتى زده شد که همین قوم الظالمین تمثال مبارک بنیان گذار جمهورى اسلامى ، امام خمینى ( ره ) را پاره و پایمال کردند و اهل بیت او لب از لب وا نکردند ، اما در مقابل این جوانان و مردمى بودند که هیچ قرابتى به جز سله عشق با حضرت امام ( ره ) نداشتند و آسمان را به زمین دوختند در اعتراض به این مصیبت چونان قوم بنى اسد که شهداى کربى را بعد از اینکه خویشان و هم شهریانشان عده اى به اسارت رفتند و بعضى فرار را بر قرار ترجیح دادند اکرام و دفنشان کردند .

آرى ، آنچه بر سر ما رفت از خود ماست ، اگر رحم و رأفت جمهورى اسلامى و مهر پدرانه و حکمت على منشانه مقام معظم رهبرى ، امام خامنه اى ( حفظه الله ) نبود و اگر مردم ما گوش به فرمان ولیشان نبودند و صبر پیشه نمیکردند به جلال و جبروت خدا قسم که که امروز نه فتنه اى بود که در سست ایمانان رخنه کند و نه فتنه گرى بود که خیمه آتش بزد و خون به دل اهل عشق کند .

اما امسال سالى دیگرى است ، سال همت مضاعف و کار مضاعف است ، ما حوانانى که طلایه داران نسل سوم این انقلابیم همتمان را مضاعف کرده ایم در دفاع از حریم دین و ولایت و انقلاب و میهن ، دیگر دستى جرأت نمیکند به خیمه گاه عشاق تعرض بلکه حتى نزدیک شود ، زیرا امروز ما به وسعت تمامى ایران عزیز همگى از نسل بنى انقلابیم ، بازمانده بنى هاشمیم و از تبار بنى اسد .

ما یاد گرفته ایم و ملکه ذهن کرده ایم که اذا ضربتم نضرب ، خط قرمز ما دین است و ولایت ، بیایید تا ببینید ما چه میکنیم و چه در چنطه داریم ، امروز و مولاى ما على است و ما جملگى عماریم و نمیگذاریم کارمان به آنجا بکشد که مولایمان نداى هل من ناصر سر بدهد .

بصیرت حسینى جوانان این خاک مقدس امروز تیرى شده است به چشم اصحاب فتنه ، تیر سه شعبه حرمله ( ل ) در روز عاشورا از گلوى على اصغر رضیع ( ع ) کمانه کرد و طى این سالها با عشق و ارادت و بصیرت سیعیان به حق اهل بیت ( ع ) آب دیده شد و امروز حلقون اصحاب استعمار و فتنه را دریده است تا دیگر فریاد گوش خراش و و روح آزارشان فضاى پاک ذهن مردم این خاک عزیز را آلوده نکند .

امروز دیگر نسل کوفیان در این سرزمین ریشه کن شده است و ما همگى و به وسعت 70 و اندى ملیون همگى از تبار 72 عاشقیم .

دوستان و عزیزان همیشه همراه ، افسران گرامى جنگ نرم ،،،

بیایید در اعتراض دوباره به حتک هرمت عاشوراى سال گذشته و در اعلام حمایت و سیانت از ارزشهاى والاى اسلامى و انقلابى با ما چون همیشه همراه باشید و با قرار دادن لوگوى این جنبش و اختصاص دادن یک پس در سایت یا وبلاگ خود به این بیانیه فضاى سایبر را از فریاد یا لثارات الحسین پر کنیم.

موفق ، پیرروز و سربلند باشید ،،،

                                                                                       با تشکر

روابط عمومى جبهه وبلاگى غدیر

 <p><Center><a target="_blank" href="http://jwg.parsiblog.com/1832060.htm"><img src="http://www.islamupload.ir/images/auws6oxof6goqm20ol2s.jpg" alt="جنبش سایرى بصیرت حسینى"<

در همین ارتباط دو کلیپ فتنه عاشورای88 را به حضور همه عزیزان معرفی مینماییم / لطفا در انتشار این دو کلیپ همکاری لازم را بعمل بیاورید

بسم الله القاصم الجبارین

^{"الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عندالله واولئک هم الفائزون}"( 20/توبه)

کار نمادین و درخشان اعزام کاروان دریائی به غزه، باید در دهها شکل و شیوه‌ی دیگر بارها و بارها تکرار شود. حکومت سفاک صهیونیست و حامیان آن بویژه آمریکا و انگلیس باید قدرتِ شکست‌ناپذیر عزم و بیداریِ وجدان عمومی جهان را در برابر خود ببینند و حسّ کنند.

بخشی از پیام امام خامنه ای درپی جنایت دریایی رژیم صهیونیستی -11/3/1389

غزه همپنان در محاصره است و ما هنوز در آسایش روزمرگی زندگی مدرن دوران می گذرانیم. بعد از تجاوزات بی شمار به مردم بی سلاح غزه، کاروان دریایی مورد هجمه قرار گرفت و ما هنوز از غم برادران و خواهران خود در غزه و فلسطین جان نداده ایم. رژیم سفاک و خونخوار صهیونیستی امروز شمشیر بر گردن مردم بی سلاح غزه گذاشته است و می فشارد و ما هنوز فقط نظاره گر این ماجرا هستیم

باید بدانیم که امروز تنها فلسطین نیست که مورد تجاوزات رژیم سفاک صهیونیستی قرار می گیرد بلکه بنا به اخبار رسیده بعضی از سرزمینهای عراق را نیز در حال خریداری است تا فردا رؤیای از نیل تا فرات را بصورت کاملا نرم تحقق بخشد.البته در قبل نیز ادعای خیبر عربستان را نیز کرده بود و این روزهاست که با استناد به مدارک جعلی ادعای کل ممالک اسلامی را کند.

همه ی اینها توهین هایی است به من و تو مسلمان و ما هنوز نظاره گر این مهلکه هستیم و باید بدانیم که هرروزی که رژیم صهیونیستی نفس می کشد باید در آخرت همه ی مسلمانان و آزادی خواهان جهان پاسخ گوی آن باشند

چقدر سخت است شنیدن این گزارش که روزانه مراکز صهیونیستی در سراسر جهان خود را موظف می دانند مبالغ بی شماری را  در وجه رژیم سفاک صهیونیستی واریز کنند تا خرج گلوله ها و توپ هایی که قرار است قلب کودکان و زنان غزه را بشکافد، تأمین شود و ما هنوز دست بر روی دست می گذاریم.

آیا هنوز زمان بیداری فرا نرسیده است؟ آیا زمان آن نرسیده است که پتانسیل های جهان اسلام به کار در آید ؟ آیا زمان آن نرسیده است که وجدان های بیدار در سراسر جهان بخروشند و سطل آبی در دست بگیرند ؟

علامه شهید مطهری در 41 سال گذشته در ایام عاشورای حسینی اینطور می فرمایند :

(( آن وقت، تلاش ما مسلمین در این زمینه چه بوده است؟ به خدا خجالت دارد ما خودمان را مسلمان بدانیم، خودمان را شیعه علی بن ابی طالب بخوانیم.... آیا ما وظیفه نداریم که کمک مالی به آنها بکنیم؟ آیا اینها مسلمان‏ نیستند، عزیزان ندارند؟ آیا اینها برای حق مشروع بشری قیام نمی‏کنند؟ کیست که امروز منکر شود که فلسطینی های آواره، حق بازگشت به وطن خود را ندارند؟...... به وسیله مال که می‏توانیم کمک کنیم. والله این انفاق واجب است، مثل نماز خواندن و روزه گرفتن واجب است. اولین سؤالی که بعد از مردن‏ از ما می‏کنند، همین است که در زمینه همبستگی اسلامی چه کردید؟ پیغمبر فرمود: «من سمع مسلماً ینادی یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم» (4) هر کس بشنود، صدای مسلمانی را که فریاد می‏کند یاللمسلمین، مسلمانان به‏ فریاد من برسید، و او را کمک نکند، دیگر مسلمان نیست، من او را مسلمان نمی‏دانم. چه مانعی دارد که ما برای اینها حساب باز کنیم؟ چه‏ مانعی دارد که مقدار کمی از درآمد خودمان را اختصاص به اینها بدهیم؟ چرا یهودیان دنیا حتی یهودیان ایران کمک بکنند و ملت های دیگر آنها را تحسین کنند، بارک الله بگویند، ملت بیدار بگویند، ولی ما نکنیم؟ ))

دوباره و سه باره وچند باره  این جملات علامه شهید را بخوانید و در آن فکر کنید

کاروان آزادی غزه در پی فرمایشات امام خامنه ای برای مطالبه جهانی و حقوق بشر از رژیم صهیونیست و پیگیری کاروان ها پی در پی و در اشکال مختلف، بعنوان اولین کاروان آسیایی به راه افتاده است و در حال عبور از بعضی کشورهای آسیایی است و در این بین نه تنها مسلمانان بلکه تمام آزادی خواهان کشورهای آسیایی برای کمک به این کاروان بسیج شده اند.

در ایام عزاداری حضرت أبا عبدالله الحسین علیه السلام این کاروان به ایران رسیده است و از بعضی از شهرها عبور خواهد کرد و بی شک این امتحانی است برای مردم ما که با حمایت های مالی و معنوی خود از کاروان، باز هم فریاد خود را بر سر شمر زمان بزنند و شمر زمانه ی خویش را نتانیاهو و ایهود باراک و غاصبان قدس شریف و محاصره کنندگان غزه بدانند.

جبهه ی وبلاگی غدیر ضمن حمایت از کاروان آسیایی آزادی غزه ،از تمام برادران و خواهران مسلمان و آزادی خواه جهان دعوت می کند که ضمن کمک رسانی مادی به این کاروان ، با قراردادن این نامه در وب سایت های خود کمک های معنوی خود را به این کاروان برسانند و موجبات آزادی حصر غزه را فراهم کنند.

به امید نماز رهایی در  قدس شریف

  زنده نگه داشتن یاد سالار و سرور آزادگان جهان حضرت امام حسین(ع) از سنت های مسلمانان، ایرانیان و حتی آزادگان سراسر جهان است. کوچه و خیابان های امروز و فردای کشورمان را بوی و عطر محرم و پارچه های سیاه عزاداری گرفته است. عشق به امام حسین(ع) و یاورانش در دل هر پیر و جوان و زن و مردی نهفته است و هر فردی به وسع خود می کوشد تا بتواند با برپایی مراسم عزاداری و روضه خوانی یاد آن امام شهید و غریب را زنده نگه دارد.
آنچه در ادامه می خوانید سخنان رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران حضرت امام خمینی(ره) است.
روضه نخوانید!
دست اهل منبر را، دست علما را بستند و نگذاشتند که اینها تبلیغات خودشان را بکنند؛ و آنها تبلیغات را از آن طرف شروع کردند، و ما را به عقب راندند و تمام مخازن ما را به چپاول بردند. در زمان محمدرضا هم به همین معنا، منتها با فرم دیگر، به فرم دیگر، نه با آنطور سرنیزه، به یک جور دیگر، این طایفه را مى‏خواستند کنار بگذارند. حالا هم همان ها [هستند] منتها جوان هاى ما را بازى مى‏دهند. همان مساله است. همان مساله زمان رضاخان است که مجالس را او قدغن کرد. حالا یک دسته‏اى آمده‏اند مى گویند که نه، دیگر روضه نخوانید! نمى‏فهمند اینها که روضه یعنى چه. اینها ماهیت این عزادارى را نمى‏دانند چیست. نمى‌‏دانند که این نهضت امام حسین آمده تا اینجا، تا این نهضت را درست کرده (1).
ملت گریه سیاسی هستیم
انقلاب کردیم که شعائر اسلام را زنده کنیم، نه انقلاب کردیم که شعایر اسلام را بمیرانیم. زنده نگه داشتن عاشورا یک مساله بسیار مهم سیاسى- عبادى است. عزادارى کردن براى شهیدى که همه چیز را در راه اسلام داد [ه‏]، یک مساله سیاسى است؛ یک مساله‏اى است که در پیشبرد انقلاب اثر بسزا دارد.
ما از این اجتماعات استفاده مى‏کنیم. ما از آن «اللَّه اکبر» ها، ملت ما از آن «اللَّه اکبر» ها استفاده کرد. آن «اللَّه اکبر» ها را باید حفظ بکنیم. این مظاهر و شعائر و امورى که در اسلام در آن سفارش شده باید فکر کنید که اینها یک مساله سطحى نبوده است که مى‏خواستند جمع بشوند و گریه کنند، خیر .ما ملت گریه سیاسى هستیم، ما ملتى هستیم که با همین اشکها سیل جریان مى‏دهیم و خرد مى‏کنیم سدهایى را که در مقابل اسلام ایستاده است (2).
باید قدری تصفیه شود
محرّم و صفر است که اسلام را نگه داشته است. فداکارى سید الشهدا- سلام اللَّه علیه- است که اسلام را براى ما زنده نگه داشته است؛ زنده نگه داشتن عاشورا با همان وضع سنتى خودش از طرف روحانیون، از طرف خطبا، با همان وضع سابق و از طرف توده‏هاى مردم با همان ترتیب سابق که دستجات معظم و منظم، دستجات ‏عزادارى به عنوان عزادارى راه مى‏افتاد. باید بدانید که اگر بخواهید نهضت شما محفوظ بماند، باید این سنتها را حفظ کنید. البته اگر یک چیزهاى ناروایى بوده است سابق و دست اشخاص بى‏اطلاع از مسایل اسلام بوده، آنها باید یک قدرى تصفیه بشود، لکن عزادارى به همان قوّت خودش باید باقى بماند و گویندگان پس از اینکه مسایل روز را گفتند، روضه را همان‏طور که سابق مى‏خواندند و مرثیه را همان‏طور که سابق مى‏خواندند، بخوانند و مردم را مهیا کنند براى فداکارى (3).
حتى یک قطره اشک
آن مطلبى را که راجع به آقایان خطبا عرض مى‏کنم این است که عمق این کارى را که شما دارید و عمق ارزش مجلسهاى عزادارى، کم معلوم شده است و شاید پیش بعضى هیچ معلوم نشده است. اینکه در روایات ما براى یک قطره اشک براى مظلوم کربلا آنقدر ارزش قائلند، حتى براى تباکى- به صورت گریه درآمدن- ارزش قائلند، نه از باب این است که سید مظلومان احتیاج به این کار دارد و نه آن است که فقط براى ثواب بردن شما و مستمعین شما باشد. گرچه همه ثوابها هست، لکن چرا این ثواب براى این مجالس عزا آنقدر عظیم قرار داده شده است، و چرا خداوند تبارک و تعالى براى اشک و حتى یک قطره اشک و حتى تباکى آنقدر ثواب داده است؟ کم کم مساله از دید سیاسى‏اش معلوم مى‏شود و ان شاء اللَّه بعدها بیشتر معلوم مى‏شود. اینکه براى عزادارى، براى مجالس عزا، براى نوحه خوانى، براى اینها، اینهمه ثواب داده شده است، علاوه بر آن امور عبادیش و روحانیش، یک مساله مهم سیاسى در کار بوده است. آن روزى که این روایات صادر شده است، روزى بوده است که این فرقه ناجیه مبتلا بودند به حکومت اموى و بیشتر عباسى و یک جمعیت بسیار کمى، یک اقلیت کمى در مقابل قدرتهاى بزرگ در آن وقت، براى سازمان دادن به فعالیت سیاسى این اقلیت، یک راهى درست کردند که این راه، خودش سازمانده است و آن، نقل از منابع وحى [است‏] به اینکه براى این مجالس اینقدر عظمت است و براى این اشکها آنقدر در دور و برِ این اشکها و عزاداریها، شیعیان با اقلیت آنوقت اجتماع مى‏کردند و شاید بسیارى از آنها هم نمى‏دانستند مطلب چه هست، ولى مطلب، سازماندهى به یک گروه اقلیت در مقابل آن اکثریتها [بود]. و در طول تاریخ، این مجالس عزا که یک سازماندهى سرتاسرى [در] کشورها است، کشورهاى اسلامى است و در ایران که مهد تشیع و اسلام و شیعه است، در مقابل حکومتهایى که پیش مى‏آمدند و بناى بر این داشتند که اساس اسلام را از بین ببرند، اساس روحانیت را از بین ببرند، آن چیزى که در مقابل آنها، آنها را مى‏ترساند، این مجالس عزا و این دستجات بود (4).
ملت حماسه
هیچ قدرتى نمى‏تواند این ملتى که از همه جوانب به او هجوم شده است و از همه قدرتهاى بزرگ براى او توطئه چیده‏اند، این توطئه‏ها را خنثى کند، الّا همین مجالس عزا. در این مجالس عزا و سوگوارى و نوحه سرایى براى سید مظلومان و اظهار مظلومیت؛ یک کسى که براى خدا و براى رضاى او جان خودش و دوستان و اولاد خودش را فدا کرده است، اینطور ساخته جوانانى را که مى‏روند در جبهه‏ها و شهادت را مى‏خواهند و افتخار به شهادت مى‏کنند و اگر شهادت نصیبشان نشود متأثر مى‏شوند و آنطور مادران را مى‏سازد که جوانهاى خودشان را از دست مى‏دهند و باز مى‏گویند باز هم یکى دو تا داریم. این مجالس عزاى سیدالشهداست و مجالس دعا و دعاى کمیل و سایر ادعیه است که مى‏سازد این جمعیت را اینطور، و اساس را اسلام از اول بنا کرده است به طورى که با همین ایده و با همین برنامه به پیش برود. و چنانچه، واقعاً بفهمند و بفهمانند که مساله چه هست و این عزادارى براى چه هست و این گریه براى چه اینقدر ارج پیدا کرده و اجر پیش خدا دارد، آن وقت ما را «ملت گریه» نمى‏گویند، ما را «ملت حماسه» مى‏خوانند. اگر بفهمند آنها که حضرت سجاد- سلام اللَّه علیه- که همه چیزش را در کربلا از دست داد و در یک حکومتى بود که قدرت بر همه چیز داشت، این‏ ادعیه‏اى که از او باقى مانده است، چه کرده است و چطور مى‏تواند تجهیز بکند، به ما نمى‏گفتند که ادعیه براى چیست؟ (5).
بعد سیاسی عزاداری
ملت ما قدر این مجالس را بدانند، مجالسى است که زنده نگه مى‏دارد ملتها را. در ایام عاشورا زیاد و زیادتر و در سایر ایام هم غیر این ایام متبرکه، هفته‏ها هست و جنبشهاى این طورى هست. اگر بُعد سیاسى اینها را اینها بفهمند، همان غربزده‏ها هم مجلس بپا مى‏کنند و عزادارى مى‏کنند، چنانچه ملت را بخواهند و کشور خودشان را بخواهند. من امیدوارم که هرچه بیشتر و هرچه بهتر این مجالس بر پا باشد. و از خطباى بزرگ تا آن نوحه خوان در این تأثیر دارد. آن که ایستاده پاى منبر چند شعر مى‏گوید و چند شعر مى‏خواند با آن که در منبر است و خطیب است، اینها هر دو در این مسئله تأثیر دارند؛ تأثیر طبیعى دارند(6).
غفلت نکنید
از مراسم عزادارى ائمه اطهار و بویژه سید مظلومان و سرور شهیدان، حضرت ابى عبداللَّه الحسین- صلوات وافر الهى و انبیا و ملائکة اللَّه و صلحا بر روح بزرگ حماسى او باد- هیچ گاه غفلت نکنند. و بدانند آنچه دستور ائمه- علیهم السلام- براى بزرگداشت این حماسه تاریخى اسلام است و آنچه لعن و نفرین بر ستمگران آل بیت است، تمام فریاد قهرمانانه ملت ها است بر سردمداران ستم پیشه در طول تاریخ الى الابد. و مى‏دانید که لعن و نفرین و فریاد از بیداد بنى امیه- لعنة اللَّه علیهم- با آنکه آنان منقرض و به جهنم رهسپار شده‏اند، فریاد بر سر ستمگران جهان و زنده نگهداشتن این فریاد ستم شکن است.
و لازم است در نوحه‏ها و اشعار مرثیه و اشعار ثناى از ائمه حق- علیهم سلام اللَّه- به‏طور کوبنده فجایع و ستمگریهاى ستمگران هر عصر و مصر یادآورى شود(7).
پی نوشت :
1- صحیفه امام، ج‏10، ص: 315
2- صحیفه امام، ج‏13، ص: 327
3- صحیفه امام، ج‏15، ص: 331
4- صحیفه امام، ج‏16، ص: 343
5- صحیفه امام، ج‏16، ص: 346
6- صحیفه امام، ج‏16، ص: 347
7- صحیفه امام، ج‏17، ص: 58
8- صحیفه امام، ج‏21، ص: 400

و روز دانشجوی سال 68

از لحظاتی پیش شعار خونی که در رگ ماست،هدیه به رهبر ماست در فضای دانشگاه تهران طنین انداز شده است. بیش از هزاران نفر از دانشجویان با در دست داشتن تصاویری از امام خمینی و رهبر معظم انقلاب شعار دانشجو بیدار است از آمریکا بیزار است را تکرار می کنند و در محوطه دانشگاه تهران حرکت می‌کنند.
به گزارش خبرنگار سرویس دانشگاه برنا، تجمع دانشجویی که از ساعتی پیش به صورت آرام مقابل دانشکده فنی دانشگاه تهران آغاز شده بود از دقایقی پیش به راهپیمایی در محوطه دانشگاه تبدیل شد.
بر اساس این گزارش، حدود 2-3 هزار نفر از دانشجویان با در دست داشتن تصاویری از امام خمینی و رهبر معظم انقلاب شعار دانشجو بیدار است از آمریکا بیزار است را تکرار می کنند و در محوطه دانشگاه تهران حرکت می‌کنند.

امروز ضد آمریکایی‌ترین روز دانشگاه بود

ادامه مطلب...

در تاریخ 24 آبان اعلام شد که نیکسون معاون رئیس جمهور آمریکا از طرف آیزنهاور به ایران می‏آید. نیکسون به ایران می‏آمد تا نتایج «پیروزی سیاسی امیدبخشی را که در ایران نصیب قوای طرفدار تثبیت اوضاع و قوای آزادی شده است» (نقل از نطق آیزنهاور در کنگره آمریکا بعد از کودتای 28 مرداد) ببیند. در مقابل دانشجویان مبارز دانشگاه نیز تصمیم گرفتند که در فضای حکومت نظامی بعد از کودتای سیاه، هنگام ورود نیکسون، نفرت و انزجار خود را به دستگاه کودتا نشان دهند. دو روز قبل از آن واقعه تلخ (14 آذر) زاهدی تجدید رابطه با انگلستان را رسما اعلام کرد و قرار شد که «دنیس رایت» ، کاردار سفارت انگلستان، چند روز بعد به ایران بیاید. از همان روز 14 آذر تظاهراتی در گوشه و کنار به وقوع پیوست که در نتیجه در بازار و دانشگاه عده‏ای دست گیر شدند. این وضع در روز 15 آذر هم ادامه داشت. و بیشتر اعتراض ها از دانشکده پزشکی و داروسازی و حقوق و علوم آغاز شد. صبح شانزده آذر، هنگام ورود به دانشگاه، دانشجویان متوجه تجهیزات فوق العاده سربازان و اوضاع غیر عادی اطراف دانشگاه شده، وقوع حادثه‏ای را پیش بینی می‏کردند. فضا بشدت آبستن حوادث و درگیری بود. بعد از گذشت مدتی برای جلوگیری از تنش و درگیری چندین دانشکده تعطیل اعلام شد و در ادامه سراسر دانشگاه به دستور رییس دانشگاه تعطیل گردید. نیروهای نظامی رژیم که بشدت رفت و آمد دانشجویان را کنترل کرده و در این بین عده ای را نیز دستگیر نموده بودند, با حضور در کلاس یکی از اساتید دانشکده فنی (مهندس شمس استاد نقشه کشی) زمینه اعتراض را در کلاس درس ایجاد کردند. آنان قصد داشتند دو دانشجو را که ظاهرا به حضور نظامیان در دانشگاه اعتراض داشتند را دستگیر نمایند. دستگیری دو دانشجو کلاس را به هم زده، دانشجویی دیگر بر روی نیمکت کلاس فریاد می زند: "آقا ما چقدر بی عرضه هستیم. چقدر بدبخت هستیم. این کلاس نیست، این درس نیست. یک عده ای بدون اینکه از استاد و از کادر دانشگاه اجازه بگیرند وارد کلاس می‌شوند و هیاهو در می‌گیرد. تف به این کلاس و تف به این مملکت!" دانشکده فنی به هم می‌ریزد و در محاصره کامل نظامیان قرار می‌گیرد و به یکباره فرمان آتش صادر شده و دانشجویان در صحن طبقه اول به خون می‌غلطند عده‌ای زخمی شده و در این میان سه دانشجو به نامهای قندچی و بزرگ نیا و شریعت رضوی به شهادت می‌رسند. همان روز 16 آذر پلیس توسط رادیو اعلام کرد: "عده‌ای از دانشجویان در کلاسهای درس نشسته بودند و به پلیس چهره خشنی نشان می‌دادند و پلیس را مسخره می‌کردند و این باعث شده که پلیس به واکنش بیفتد. پلیس قصد زدن دانشجویان را نداشت ولی دانشجویان به پلیس حمله کردند و می‌خواستند اسلحه‌شان را بگیرند. پلیس در قالب دفاع این کار را کرده و قصدش زدن دانشجویان نبوده است." فردای آن روز شاه تیمسار مزینی را برای دلجویی به دانشگاه می‌فرستد تا خودش را از این گناه و تقصیر تبرئه کند. وی با خانواده‌های شهدا ملاقات می‌کند و در دانشگاه به ظاهر از اساتید و روسا عذرخواهی می‌کند. دو روز بعد از واقعه 16 آذر، نیکسون به ایران آمد و در همان دانشگاه، در همان دانشگاهی که هنوز به خون دانشجویان بی‌گناه رنگین بود دکترای افتخاری حقوق دریافت کرد. روز 16 آذر به عنوان روز مقاومت و ایستادگی دانشجویان این سرزمین در برابر استعمار غرب و استبداد و خودکامگی در دفتر تاریخ این سرزمین به یادگار ثبت گردیده است.