سفارش تبلیغ
صبا ویژن







برای روشن شدن محل دقیق شهادت حضرت امیرمؤمنان علی(ع) نگاهی کوتاه به برخی از منابع تشیع و تسنّن میافکنیم و به زوایای آن واقعه دردناک و تأسف‏بار به نظاره مینشینیم.
نخست به خلاصه داستان شهادت آن حضرت اشاره میشود و سپس نگاهی به متون برخی از منابع شیعه و اهل سنت خواهیم داشت/
امیرمؤمنان(ع) در سحرگاه شب نوزدهم ماه رمضان سال چهلم هجرت، طبق معمول برای اقامه نماز جماعت صبح از خانه به مسجد کوفه روانه شد. آن شب باز کردن درِ خانه که از چوب خرما بود برای آن حضرت دشوار گردید، آن بزرگوار در را از جای بیرون آورد و کنار گذاشت و این شعر را خواند:
اُشْدُدُ حَیاز یَمکَ لِلْمَوْتِ فَاِنَّ الْمَوْتَ لاقیکاوَ لا تَجْزَعْ مِنَ الْمَوْتِ اِذا حَلَّ بِوادیکا
کمربند و سینه خود را برای مرگ ببند، زیرا مرگ تو را دیدار خواهد کرد، و از مرگ اندوهناک مباش و بی تابی مکن در وقتی که در خانه تو فرود میآید.
آن گاه به سوی مسجد حرکت کرد. اول دو رکعت نماز خواند و سپس بالای بام رفت تا اذان بگوید. با صدای بلند اذان گفت که صدایش به گوش تمام ساکنان کوفه میرسید، سپس از بام پایین آمد و به محراب رفت و مشغول نماز نافله صبح شد، وقتی که خواست سر از سجده اولِ رکعتِ اول بردارد، در آن تاریکی، ابن ملجم آن چنان شمشیر بر فرق مقدس آن حضرت زد، که فرق سر آن بزرگوار تا نزدیکی پیشانی شکافته شد. امام علی(ع) در این هنگام گفت: «بِسْمِ الله وَ بِالله وَ عَلی مِلَِّْ رَسُول الله فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبه، به نام خدای و برای خدا و بر دین رسول خدا، به خدای کعبه سوگند رستگار شدم». سپس مقداری از خاک محراب را برداشت و روی زخم سرش پاشید و این آیه را خواند: (مِنْها خَلَقْناکُمْ وَ فِیها نُعیدُکُمْ وَ مِنْها نُخْرِجُکُمْ تارًَْ اُخْری)، ما شما را از خاک آفریدیم و در آن باز میگردانیم و از آن نیز بار دیگر شما را بیرون میآوریم/
در این لحظه جبرئیل بین زمین و آسمان فریاد زد: «تَهَدَّمَتْ وَ الله اَرْککانُ الْهُدی، وَانْطَمَسَتْ اَعْلامُ التُّقی وَانْفَصَمَتْ الْعُرْوَِْ الْوُثْقی، قُتِلَ ابْنُ عَمِّ الْمُصْطَفی، قُتِلَ عَلِیُّ الْمُرْتَضی، قَتَلَهُ اَشْقَی الاْ َشْقیأِ»، سوگند به خدا استوانه‏های هدایت، ویران شد، و نشانه‏های بزرگ تقوی تاریک گردید، و دستگیره محکم ایمان شکسته شد، پسر عموی مصطفی(ص) کشته شد، علی مرتضی کشته شد، او را شقیترین اشقیا کشت.{1}
و اما مکان و زمان شهادت در برخی از منابع شیعی و اهل سنت:
1. مرحوم علامه مجلسی؛ با نقل حدیثی از امام علی بن موسی الرضا(ع) مینویسد: هنگامی که ابن ملجم - لعنْ الله علیه - بر سر مبارک علی(ع) ضربت شمشیر را میخواست وارد سازد با خود همدستی داشت که ضربت او به دیوار برخورد کرد اما ابن‏ملجم در حالی که علی(ع) در سجده بود، ضربتی بر فرق مبارک آن حضرت وارد ساخت.{2}
2. سید بن طاووس در کتاب «مصباح الزائر» در ضمن نقل زیارت جامعه ائمه المؤمنین(ع) به نقل از ائمه معصومین(علیهم السلام) مینویسد: «و انتم بین صریع فی المحراب قد فلق السیف هامته»;{3} و بعضی از شما اهل بیت(علیهم السلام) در محراب عبادت به زمین افتاده در حالی که شمشیر زهرآلود فرق مبارکش را شکافته است. و این دلیل دیگری است که امیر مؤمنان علی(ع) در محراب عبادت به شهادت رسیده است/
3. «ابن قتیبه دینوری» از مورخین شهیر اهل سنت در کتاب معروف الامامْ و السیاسْ، حادثه شهادت امیرمؤمنان علی(ع) را چنین گزارش کرده است: در صبح روز جمعه که ده روز از ماه رمضان، در سال چهلم هجرت باقی مانده بود، علی(ع) از منزل خود برای اقامه نماز وارد مسجد شد و هنگامی که در محراب عبادت نماز را شروع کرد ابن‏ملجم بر او حمله کرد و در حالی که گفت: الحکم لله لا لک یا علی! با ضرتب شمشیر فرق مبارک علی را شکافت و علی(ع) گفت: «فزت و رب الکعبه».{4}
4. دانشمند معروف اهل تسنن «سبط بن جوزی» مینویسد: هنگامی که حضرت علی(ع) در محراب عبادت قرار گرفت چند نفر به او حمله‏ور شدند و ابن‏ملجم ضربتی بر آن حضرت فرود آورد و بلافاصله با همراهانش گریختند.{5}
5. محمد بن جریر طبری در تاریخ خود کیفیت شهادت امام علی(ع) را به نقل از محمد حنفیه{6} چنین گزارش کرده است: آن شب من در مسجد بودم و عده‏ای دیگر نیز در مسجد بیتوته کرده و مشغول عبادت بودند. نزدیک صبح امیر مؤمنان علی(ع) وارد مسجد شد و با صدای بلند فرمود: ایُّها الناس، الصلاْ، الصلاْ متوجه نشدم که آیا آن حضرت بعد از عبور از درگاه مسجد این کلمات را گفت یا قبل از آن. ناگهان چشمم به برق شمشیری افتاد و در آن لحظه شنیدم که یکی میگفت: الحکم لله یا علی لا لک و لا لاصحابک، شمشیری را دیدم و بار دوم همان ضربت بر امام(ع) وارد آمد. علی(ع) فرمود: نگذارید مرد قاتل فرار کند جمعیت حاضر در مسجد ضارب را احاطه کردند.{7}
6. «ابوالحسن مسعودی» مورخ نامدار اهل سنت در قرن سوم هجری نیز در مروج الذهب مینویسد: ابن ملجم با همدستان خود در مقابل دری که علی از آن جا وارد مسجد میشد مخفی شدند، علی(ع) هر روز هنگام اذان صبح میآمد و مردم را برای نماز بیدار میکرد ابن ملجم بر اشعث که در مسجد بود گذر کرد و اشعث به او گفت: صبح تو را رسوا کرد. حجر بن عدی که این سخن را شنید گفت: ای اعور! او را به کشتن دادی خدا تو را بکشد. در این لحظه علی(ع) وارد مسجد شده و ندا میداد: ای مردم برای نماز آماده شوید. ابن‏ملجم و یارانش به او حمله کرده و میگفتند: «الحکم لله لا لک»، ابن ملجم با شمشیر ضربتی بر پیشانی آن حضرت زد.{8}
7. سید نعمت الله جزایری از محدثین قرن دوازدهم هجری در کتاب قصص الانبیأ خود روایتی را از پیامبر اکرم(ص) نقل میکند که دلالت روشنی بر شهادت علی(ع) در محراب عبادت دارد. او میگوید: روزی رسول الله(ص) به علی(ع) فرمود: «یا علی صبر تو چگونه خواهد بود آن روزی که فرق تو شکافته شده و محاسنت از خون سرت رنگین شود در حالی که تو در محراب عبادت سجده کرده‏ای؟! علی(ع) فرمود: یا رسول الله! آن جا مقام شکر است نه مقام صبر.{9}
از متون تاریخی فوق که از منابع معتبر اهل سنت و شیعه میباشند چنین برمیآید که محل شهادت علی(ع) محراب عبادت و در حال نماز در مسجد کوفه بوده است/
[1].فروغ ولایت، ص 697؛ منتهی الاَّمال، ج 1، ص 174؛ انوار البهیه، ص 61/

[2].بحارالانوار، ج 42، ص 5 - 2 - 6 - 2/

[3].بحارالانوار، ج 99، ص 165/

[4].الامامْ و السیاسْ، ج 1، ص 160/

[5].تذکرْ الخواص، ص 177/

[6].تاریخ طبری، ج 3، ص 157/

[7].این شخص در سایر منابع محمد حنیف ثبت شده و ظاهراً غیر از محمد حنفیه فرزند آن حضرت میباشد/

[8].مروج الذهب، ج 2، ص 412/

[9].القصص الجزائری، ص 351


  • کلمات کلیدی : سیاست

  • نوشته شده توسط :سادات علوی::نظرات دیگران [ نظر]

    انا انزلناه فی لیلة القدر ، و ما ادراک ما لیلة القدر ؟ لیلة ...

     

    علامه طباطبائى در علایم شب قدر مى‏گوید:

    روایات در معنى و خصایص و فضایل شب قدر بسیار است، در بعضى از آن روایات علامتهایى براى شب قدر ذکر کرده از قبیل اینکه شب قدر، صبح آن شب آفتاب
    بدون شعاع طلوع
    می‏کند و هواى آن روز معتدل است.  (المیزان، ج 40، ص 332)

    قال الباقران علیهما السلام:

    سالته عن علامة لیلة القدر، فقال: علامتها ان یطیب ریحها، و ان کانت فى برد دفئت، و ان کانت فى حر بردت فطابت. (1)

    ترجمه: (محمد بن مسلم) از علامت لیلة القدر پرسید؟ پس امام (ع) فرمود: علامت لیلة القدر این است که بوى خوشى از آن پخش مى‏شود، اگر در سرماى (زمستان) باشد گرم و ملایم مى‏گردد، و اگر لیلة القدر در گرماى (تابستان) باشد خنگ و معتدل و نیکو مى‏گردد.

    حدیث: قال ابو عبد الله علیه السلام:

    لیلة القدر فى کل سنة و یومها مثل لیلتها. (2)

    ترجمه: شب قدر در هر سال است و روز آن مثل شب آن مى‏باشد.

    قال النبى (صلى الله علیه و آله):

    ان انا ادرکت لیلة القدر فما اسال ربى؟ قال (ص): «العافیة‏». (3)

    ترجمه: به پیامبر(ص) گفته شد: اگر شب قدر را دریابم از خدا چه چیزى را مسئلت کنم؟ فرمود: «عافیت را».

    حدیث: قال موسى (علیه السلام):

    الهى ارید قربک، قال: قربى لمن استیقظ لیلة القدر، قال:

    الهى ارید رحمتک، قال: رحمتى لمن رحم المساکین لیلة القدر، قال:

    الهى ارید الجواز على الصراط، قال: ذلک لمن تصدق بصدقة فى لیلة القدر، قال:

    الهى ارید من اشجار الجنة و ثمارها، قال: ذلک لمن سبح تسبیحه فى لیلة القدر، قال:

    الهى ارید النجاة من النار، قال: ذلک لمن استغفر فى لیلة القدر، قال:

    الهى ارید رضاک، قال: رضاى لمن صلى رکعتین فى لیة القدر. (4)

    ترجمه:

    خداوندا! مى‏خواهم به تو نزدیک شوم، فرمود: قرب من از آن کسى است که شب قدر بیدار شود، گفت: خداوندا! رحمتت را مى‏خواهم، فرمود: رحمتم از آن کسى است که در شب قدر به مسکینان رحمت کند: گفت: خداوندا! جواز گذشتن از صراط را از تو مى‏خواهم فرمود: آن، از آن کسى است که در شب قدر صدقه‏اى بدهد. گفت‏خداوندا! از درختان بهشت و از میوه ‏هایش مى‏خواهم، فرمود: آنها از آن کسى است که در شب قدر تسبیحش را انجام دهد گفت: خداوندا! رهایى از جهنم را مى‏خواهم، فرمود: آن، از آن کسى است که در شب قدر استغفار کند: گفت‏ خداوندا خشنودى تو را مى‏خواهم، فرمود: خشنودى من از آن کسى است که در شب قدر دو رکعت نماز بگذارد.

    توضیح:

    لیلة القدر شبى است که قرآن نازل شده است و ظاهرا مراد به قدر، تقدیر و اندازه‏گیرى است، خداى تعالى در آن شب حوادث یکسال را یعنى از آن شب تا شب قدر سال آینده را تقدیر مى‏نماید، زندگى و مرگ، رزق، سعادت، و شقاوت و چیزهایى از این قبیل را مقدر مى‏سازد.

    چند حدیث در عبادت زهرا (س) در شبهای قدر

    قدرشناس قدر

    قال على(ع): و کانت فاطمة(س) لا تدع احدا من اهلها ینام تلک اللیلة - لیلة القدر - و تداویهم بقلة الطعام‏و تتاهب لها من النهار و تقول: محروم من حرم خیرها.

    دعائم الاسلام، ج 1: 282.

    حضرت على(ع) فرمود: فاطمه(س) نمى‏گذاشت کسى از اهل خانه در شبهاى قدر به خواب رود به آنان غذاى کم مى‏داد و از روز قبل براى احیاى شب قدر آماده مى‏شد و مى‏فرمود: محروم کسى است که از برکات این شب محروم باشد.

    دو رکعت نماز

    قال ابوعبدالله الصادق(ع):

    کان لامى فاطمة صلاة تصلیها علمها جبرئیل، رکعتان تقرء فى الاولى: الحمد مرة و: انا انزلناه فى لیلة القدر، ماة مرة و فى الثانیة: الحمد مرة و ماة مرة: قل هو الله احد، فاذا سلمت‏سبحت تسبیح الطاهرة علیها السلام.

    جمال الاسبوع:173.

    امام صادق(ع) فرمود: مادرم فاطمه(س) همواره دو رکعت نماز را مى‏خواند که جبرئیل به او آموخته بود، در رکعت اول آن پس از حمد صد بار سوره قدر و در رکعت دوم پس از حمد صد بار سوره توحید را مى‏خوانى، و پس از سلام نماز تسبیحات حضرتش را نیز مى‏گویى.

     

    از اهم موارد درماه مبارک رمضان شب قدر است .شبی که از هزار ماه بهتر می باشد . روایاتی داریم مبنی بر این که هزار ماه جهاد بهتر ، و عبادت آن بهتر از عبادت هزار ماه می باشد . خلاصه اینکه شب مقدسی است که روزی بندگان ، اجلهای آنان وسایر امور مردم از خوب و بد در آن مقدر می گردد .شبی که درقرآن در آن نازل شد . شبی که به نص قرآن مبارک است . درروایات اهل بیت آمده است : ‹‹‌ فرشتگان در شب قدر فرود آمده و در زمین پخش می شوند ، بر مجالس مؤمنین گذشته ، بر آنان سلام می کنند و برای دعاهای آنها ‹‹‌ آمین ›› می گویند ، تا آنگاه که سپیده دم طلوع کند .›› و ‹‹‌ دراین شب دعای کسی رد نمی شود مگر دعای عاق والدین ، قطع کننده رحم نزدیک ، کسی که شراب بنوشد و کسی که دشمنی مؤمنی دردلش باشد .››‌

    ادامه مطلب...

  • کلمات کلیدی : سیاست

  • نوشته شده توسط :سادات علوی::نظرات دیگران [ نظر]

    آیت الله مکارم شیرازی:هک کردن سایت‌های شیعه از سوی وهابی‌ها حکایت از عجز و ناتوانی آنها در برابر شیعیان دارد.

    اقدام غیراخلاقی وهابیون مبنی بر هک کردن بزرگتین سرور شیعیان و سایتهای تعدادی از مراجع تقلید را محکوم میکنیم.

      دوستان گرامی شما هم نظر خودتان را چه در وبلاگ خود و چه در این لینک ابراز کنید



  • کلمات کلیدی : سیاست

  • نوشته شده توسط :سادات علوی::نظرات دیگران [ نظر]

    در حـلول مـاه رمـضـان ، بـعد از هر نماز، مستحب است دعایى خوانده شود که در آن ، این طور به پروردگار عرض شده است :
    ((... اَللّــهـُمَّ اَصْلِحْ کُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ الْمُسْلِمینْ ... اَللّـهُمَّ سُدَّ فَقْرَنا بِغِناکَ. اَللّـهُمَّ غـَیِّرْ سـُوءَ حـالِنـا بـِحـُسـْنِ حـالِکَ ...))؛ پـروردگـارا! بـدى احـوال مـا را با نیکویى حال و لطف و فضل خود ترمیم و اصلاح کن . این را از خدا خواسته ایـم . ایـن ، بـه دسـت خـود مـن و شـمـا هـم هـسـت . بـایـد مـراقـبـت کـنـیـم . بـایـد در طـول یـازده ماه قبل از ماه رمضان ، خود را آماده کنیم . اگر با آمادگى لازم ، وارد ماه رمضان شـویـم ، از ضـیـافـت الهـى بـهـره بـیـشـتـرى خـواهـیـم بـرد و بـراى سـال آیـنـده ، یـک درجه و یک سطح و یک کلاس بالاتر خواهیم رفت . آن وقت ، هم در نفس و قـلب خـود و هـم در مـحـیـط زنـدگى اجتماعى ، آنچه شما را خشنود و راضى مى کند، مشاهده خواهید کرد. اساس برنامه ى تربیتى و همه ى برنامه هاى زندگى در اسلام ، همین موارد است . هر کسى باید واعظ خود باشد، خود را مراقبت کند، از تخطى خود مانع شود، امر به مـعـروف و نـهـى از مـنـکـر هـم بکند، که آن امر خود به معروف و نهى خود از منکر و موعظه کردن خود، بر امر و نهى و موعظه ى دیگران مقدّم است



  • کلمات کلیدی :
  • جـسـم انـسـان بـدون ورزش ، ضعیف و لاغر و بى قدرت خواهد بود. هرکسى باشید، هرچه بـنـیـه ى قـوى و نیرومند داشته باشید، اگر ورزش نکردید و خوردید و خوابیدید، بدن ضـعـیف مى ماند؛ شکى در این نیست . همچنانى که اگر ورزش نکنید، بدن شما آن رشد لازم را نـمـى کـند، زیباییهایى هم دارد که ورزش آنها را آشکار خواهد کرد؛ بدون ورزش ‍ نمى شـود. روح شـمـا هم عینا همین طور است . بدون ورزش ، بدون تمرین و ریاضت ، ممکن نیست شما قوى بشوید.
    اى بـسـا انـسـانـهـایـى هـسـتـند با جسمهاى نیرومند و زیبا، ولى با روحهایى لاغر، زشت ، نـاتـوان و ضـعیف ؛ این به درد نمى خورد. تمام عبادات براى این است که ما ورزش کنیم ، تـربـیـت بـشـویـم و پیش برویم . البته باید عبادات را شناخت . عبادات هم جسم و روحى دارنـد. جـسـم عـبـادات ، بـه تـنـهـایـى کـافـى نـیست . نماز را که انسان بخواند، ولى در حـال نـمـاز، تـوجـه بـه خـود ذکر نداشته باشد، ملتفت نباشد که چه مى گوید و با چه کسى حرف مى زند، مضامین نماز را بکلى از روى غفلت ادا بکند، این نماز، نماز بى فایده اى است .
    البـتـه کـسـانـى کـه عـربـى نـخـوانـده انـد و مـعـنـاى ایـن جـمـلات را نمى دانند، اگر در حـال نـماز، همین اندازه توجه پیدا کنند که با خدا حرف مى زنند و به یاد خدا باشند، این هم بهره ى خوبى است ؛ ولى سعى کنید که معناى نماز را بدانید. یاد گرفتن معناى نماز، کـار خـیـلى آسانى است . خیلى زود مى توانید ترجمه این چند جمله را یاد بگیرید. نماز را بـا تـوجـه بـه مـعـناى آن بخوانید. این نماز است که ((قربان کلّ تقى (22))) خواهد بود. نماز، نزدیک کننده ى انسان به خداست ، اما نزدیک کننده انسان باتقوا.(23)

    اگر نه هم هر جور صلاح عمل کنید یا حق



  • کلمات کلیدی :
  •    1   2   3   4   5   >>   >
    کلیه ی حقوق این وبلاگ متعلق به نویسندگان آن می باشد
    گروه فناوری اطلاعات آن لاین تکنولوژی