وحید یامین پور مجری نام آشنای برنامه دیروز، امروز، فردا و مدیر کل سابق دفتر مطالعات فرهنگی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی است که این روزها بیش از همیشه به تدریس در دانشگاه مشغول است.

وی معمولا از بعد فرهنگی به مسایل روز نگاه می کند و در همین راستا،  طی گفتگویی با نسیم، ضمن بازخوانی بسیار از آفتهای فرهنگی سالهای اخیر، به اسیب ها و چالش های پیش رو در این زمینه نیز پرداخته است. وی معتقد است فتنه 88 یک بیماری فرهنگی بود و دولت آتی نیز باید "فرهنگ محور" باشد.

در ادامه گزیده سخنان یامین پور را می خوانید:

- امروز در بررسی وضعیت جامعه باید معترف شد که با یک جامعه رشد یافته روبرو هستیم. این رشدیافتگی نتیجه تجربه‌های مردم از دهه‌های بعد از انقلاب است.

-از مولفه های این جامعه رشد یافته می‌توان به عمیق شدن سطح تحلیل‌های افراد جامعه اشاره کرد؛ چراکه امروز شاهد این هستیم که حرف‌های عوامانه کمتر شده و میزان مشارکت مردم در اداره جامعه نیز بالا رفته است.

-دلیل بالا رفتن این میزان مشارکت، حاکمیت یک مدل منحصر به فرد از دموکراسی با عنوان "مردم‌سالاری دینی" است که امروز در حال تجربه آن هستیم.

-امروز با جامعه‌ای به غایت دینی و معنویت‌گرا و مسئولیت‌پذیر مواجهیم.

ادامه مطلب...

سال 91 هم گذشت؛ سالی که قرار بود سال آغاز دهه ی پیشرفت و عدالت باشد. تحریمها تشدید شد؛ دلار با بازار بازی کرد؛ دولت و مجلس دست به یقه بودند؛ تعداد و شدت هشدارهای رهبری بیش از همیشه بود؛ حرفهای انتخاباتی کم کم نقل محافل شد؛ همه چیز در محاق سیاست و سیاست ورزی بود؛ اگر نبود درگیری های رسانه ای با لاشخورهای ضد انقلاب، شاید هیچ هیجان دیگری برای مان باقی نمی ماند. امسال بیش از همه از دست رفقای سابق مان دلگیر بودیم و بیش از همه به لبخند های آقا دلخوش… برای طایفه ای انحرافی بودیم و برای طایفه ای حزب اللهی رادیکال! همچنان بهترین سرگرمی مان تدریس و معلمی است. خدا عاقبت مان را ختم بخیر کناد.
این پست را فانتزی می نویسم که به عنوان یک بلاگر از نوشتن خاطرات بی نصیب نمانده باشم:

افتضاح سال: یکشنبه سیاه مجلس
هرکی هرکی سال: کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری
غصه ی سال: شهید حسن شاطری
فرزند ناخلف سال: مثل پارسال: علی مطهری
کینه توز سال: سایت محترم الف
جنجال سال: آتش گرفتن بخاری مدرسه ای در پیرانشهر
بامبول سال: عکس احمدی نژاد در حاشیه ی خاکسپاری چاوز
هشدار سال: «من فعلا نصیحت می کنم…»
مصیبت سال: رحلت دو عالم پارسای تهران: آیات عظام تهرانی و خوشوقت
فیلم سال: نداریم
مظلوم سال: فرهنگ!
آبروریزی سال: اهدای جایزه اسکار به ارگو
خط قرمز سال: ع ل… هنوز می ترسم نام ببرم.
دلخوشی سال: تولد دختر دومم: حسنا
مهمترین اقدام فرهنگی سال: کاروان ضریح حضرت عشق علیه السلام
جوک سال: پسته ی 60 تومنی و پراید 21 تومنی!
سوژه سال: خال گوشتی میمون فضانورد
دست مریزاد سال: تیم ملی کشتی آزاد
افتخار سال: قاهر 313
کتاب سال: پایی که جا ماند… خاطرات سید ناصر حسینی

غم سال: زلزله ورزقان
سرکاری سال: پایان دنیا در سال تحویل 2013
جمله سال: من یک انقلابیم، دیپلمات نیستم
نعمت الهی سال: بارش های ناگهانی و فراوان

«ماکس وبر» گفته بود بعد از دوران کاریزماتیک، اقتدار آسمانی و نفوذ معنوی رهبر فرهمند افول می کند و رابطه عاطفی طرفدارانش به رابطه ای تقلیدی کاهش می یابد. پس از دوران تقلیدی، دوران حاکمیت عقل بوروکراتیک است و دیگر نباید از دوران فرهمندی سراغی گرفت. اصلاح طلبان 8 سال با قاطعیت می گفتند که دوران فرهمندی ولایت فقیه به پایان رسیده است. حرف از حدود اختیارات ولی فقیه می زدند و می خواستند ولایت فقیه و سپهر سیاست را «جادو زدایی» و «افسون زدایی» کنند و او را در حدود اصول قانون اساسی و به عنوان «یک مدیر سیاسی» و نه «نائب امام زمان عج» شناسایی کنند.
امروز همه ی تحلیل گران داخل و خارج، آیت الله سید علی خامنه ای را بانفوذترین رهبر دینی جهان و رهبری فرهمند و مقتدر می دانند که قلمرو نفوذ معنوی او بسیار فراتر از مرزهای ایران است. اصلاح طلبان در جریان فتنه اعتراف کردند که چارچوب نظری ماکس وبر برای فهم منطق ولایت فقیه ظرفیت ندارد و ناقص است.
*حرف این است: فهم وبر غلط از آب درآمده است. رهبری سیدعلی خامنه ای در فرهمندترین حالت خود در 23 سال گذشته قرار دارد و آفتهای دوران بوروکراتیک اصلاحات به خاطره هایی تاریخ گذشته بدل شده اند.*

نه امام راحل و نه مقام معظم رهبری هیچکدام به معنای دقیق کلمه با انکار عقلانیت سیاسی خود را در جایگاه کاریزماتیک ننشاندند. وبر وقتی از رهبری کاریزما حرف میزند با لحنی انتقادی دوران آنرا سپری شده می داند. دوران کاریزماتیک دوران سوءاستفاده از قدرت فرهمند و دور زدن عقلانیت و فراتر از قانون ایستادن است. درحالیکه امام راحل بلافاصله پس از انقلاب مجلس خبرگان قانون اساسی را تشکیل داد تا قانون مبنای مشروعیت باشد همچنین بلافاصله اصل نظام را به همه پرسی گذاشت درحالیکه همه می دانستند همگان به امر و خواست امام تمکین خواهند کرد.

نظریه ی وبر از آنجهت توانایی و ظرفیت تحلیلش را ازدست داده است که ولایت فقیه علیرغم عبور از مرحله ی انقلاب و پساانقلاب، و علیرغم قوام یافتگی قانونی و گذار به عقلانیت سیاسی، همچنان از ارتباط عاطفی عمیق با مردم و اقتدار و نفوذ معنوی  و جایگاه فرهمندش برخوردار است.