به نام خدا

من به صراحت مى‏گویم ملیگراها اگر بودند، به راحتى در مشکلات و سختیها و تنگناها دست ذلت و سازش به طرف دشمنان دراز مى‏کردند؛ و براى اینکه خود را از فشارهاى روزمره سیاسى برهانند، همه کاسه‏هاى صبر و مقاومت را یکجا مى‏شکستند و به همه میثاقها و تعهدات ملى و میهنى ادعایى خود پشت پا مى‏زدند. کسى تصور نکند که ما راه سازش با جهانخواران را نمى‏دانیم. ولى هیهات که خادمان اسلام به ملت خود خیانت کنند! البته ما مطمئنیم که در همین شرایط نیز آنها که با روحانیت اصیل کینه دیرینه دارند و عقده‏ها و حسادتهاى خود را نمى‏توانند پنهان سازند آنان را به باد ناسزا گیرند. ولى در هر حال آن چیزى که در سرنوشت روحانیت واقعى نیست سازش و تسلیم شدن در برابر کفر و شرک است. که اگر بندبند استخوانهایمان را جدا سازند، اگر سرمان را بالاى‏دار برند، اگر زنده زنده در شعله‏هاى آتشمان بسوزانند، اگر زن و فرزندان و هستى‏مان را در جلوى دیدگانمان به اسارت و غارت برند هرگز امان نامه کفر و شرک را امضا نمى‏کنیم ..

 امروز که بسیارى از جوانان و اندیشمندان در فضاى آزاد کشور اسلامى‏مان احساس مى‏کنند که مى‏توانند اندیشه‏هاى خود را در موضوعات و مسائل مختلف اسلامى بیان دارند، با روى گشاده و آغوش باز حرفهاى آنان را بشنوند. و اگر بیراهه مى‏روند، با بیانى آکنده از محبت و دوستى راه راست اسلامى را نشان آنها دهید. و باید به این نکته توجه کنید که نمى‏شود عواطف و احساسات معنوى و عرفانى آنان را نادیده گرفت و فوراً انگِ التقاط و انحراف بر نوشته هاشان زد و همه را یکباره به وادى تردید و شک انداخت. اینها که امروز اینگونه مسائل را عنوان مى‏کنند مسلماً دلشان براى اسلام و هدایت مسلمانان مى‏تپد، و الّا داعى ندارند که خود را با طرح این‏  مسائل به دردسر بیندازند. اینها معتقدند که مواضع اسلام در موارد گوناگون همان گونه‏اى است که خود فکر مى‏کنند. به جاى پرخاش و کنار زدن آنها با پدرى و الفت با آنان برخورد کنید. اگر قبول هم نکردند، مأیوس نشوید. در غیراین صورت خداى ناکرده به دام لیبرالها و ملیگراها و یا چپ و منافقین مى‏افتند؛ و گناه این کمتر از التقاط نیست‏.

صحیفه امام  جلد ‏21 ،  فرازهایی از پیام به ملت ایران در سالگرد کشتار خونین مکه(قبول قطعنامه 598)

قسمت هایی از سخنان علامه مصباح یزدی:

مبادا کسانی در دولت نفوذ کنند و بعد مشخص شود آنها از سرسپردگان بیگانگان بوده‌اند.همان‌گونه که پس از 30 سال هنوز جریان شهادت شهید رجایی کاملا واضح نیست و حتی افرادی مانند مرحوم لاجوردی که از یاران نزدیک حضرت امام(ره) و از افراد باتقوا در گفتار و کردار بود، معتقد بود که این کار توسط یکی از اعضای همان دولت صورت گرفته است که هنوز هم زنده است.اگر دیروز فردی در دولت اسلامی در دوره امام(ره) موقعیتی داشت و بعد خیانت کرد، امروز هم ممکن است کسانی وارد دولت اسلامی شده و مورد توجه دیگران نیز قرار بگیرند، اما روزی خیانتی بزرگ‌تر از خیانت آن‌روز نسبت به انقلاب انجام دهند...

هرچند دایره بصیرت بسیار وسیع است اما آنچه که امروز با توجه به اوضاع، اهمیت بیشتری دارد، توجه به موقعیت اجتماعی جامعه در این عصر است و حداقل بخشی از آنچه مقام معظم رهبری به عنوان کسب بصیرت بر آن تأکید دارند مربوط به این مسأله است...

قبل از ورود به فعالیت آگاهی وجود دارد، اما به تدریج این توجه و آگاهی به فراموشی سپرده می‌شود.

به خدا قسم نعمتی را به عظمت نعمت وجود آیت‌الله خامنه‌ای سراغ ندارم.ایشان در همه زمینه‌ها مانند جامعیت، روشن بینی، شجاعت، تدبیر، صداقت، بزرگواری، بزرگ منشی، گذشت و. . سرآمد هستند و اگر نمی‌دیدیم نمی‌توانستیم باور کنیم که غیر از معصوم، فردی با این صفات امکان وجود داشته باشد.هرچند برتری ایشان نسبت به اقران خود ثابت است، اما به قدری این برتری زیاد است که میزان آن را اصلا نمی‌توان ارزیابی کرد.هرچند برتری ایشان نسبت به اقران خود ثابت است، اما به قدری این برتری زیاد است که میزان آن را اصلا نمی‌توان ارزیابی کرد.

 منبع : اینجا

به نام خدا

نه دی یک یوم الله است که تجلی دست خداوند در آن کاملا مشهود شد و به قولی روز اوج رحمت خداوند در سال 88 بود که این رحمت خداوندی خودش را در تظاهرات میلیونی مردم کشور نشان داد. به بیان دیگر می شود گفت که 9 دی روز بلوغ بصیرت مردم بود که باید هر ساله گرامی داشته شود و با بررسی و تحلیل فتنه سال 1388 و فیصله یافتن آن توسط مردم در 9 دی ، بر نظام ولایت فقیهی تأکید شود. 9 دی یک روزی بود که رابطه بین ولایت ائمه معصومین علیهم السلام و ولایت فقیه برای آن کسانی که هنوز به اطمینان نرسیده بودند کاملا روشن شد و کسی دیگر نمی توانست که این پیوند عمیق را منکر شود.

نه دی روز خیلی شیرینی است.دقیقا این را سال گذشته که از راهپیمایی آمدم احساس کردم.البته هنوز هم وقتی به آن روز فکر می کنم شیرینی آن را احساس می کنم.راستش را بخواهید هنوز هم آن عکس امام و آقا را که آن روز دستم گرفتم را نگه داشتم که برای آینده پیشم بماند و بادیدنش یاد شیرینی بلوغ سیاسی مردممون بیافتم.روزی که بساط فتنه و فتنه گر جمع شد

سالروز بلوغ بصیرت مردم و برتری آنان بر خواص بی بصیرت گرامی باد

مطالب مرتبط:

• اگر ما انقلابى بودیم، اجازه نمى‏دادیم اینها اظهار وجود کنند
  
• آب از زیر کف بیرون آمده...
  

یک نکته : جناب آقای حجة الاسلام علی خمینی فرزند خلف حاج احمد آقای خمینی طبق گزارش های رسیده امروز در مراسم مهدیه تهران شرکت داشتند که بعضی از نقل ها هم هست که سال گذشته در مراسم 9 دی شرکت داشتند. البته شناخت ایشان به این مقدار نیست بلکه بین فرزندان حاج آحمد آقا بصیرت بالاتری دارند که از علاقه ی زیاد ایشون به حضرت امام خامنه ای اخبار موثقی موجود هست.

یک توصیه : به دوستان ارزشی و حزب اللهی که در عرصه فرهنگی و سیاسی در مراکزی فعال و تأثیر گذار هستند توصیه می کنم که در جهت پر رنگ کردن حجة الاسلام علی خمینی و بروز و ظهور ایشان بعنوان نوه ی خلف و حقیقی امام رضی الله عنه تمام تلاششان را بکار بگیرند که نمونه عملی از فرزند خلف امام را بتوان به جامعه معرفی کرد.

بی لیاقت ترین شیعیان علی کسانی هستند که نمی توانند سیدعلی را مدح کنند. محبت به خامنه ای عین بصیرت است. ماه نیازی به محبت ما ستاره ها ندارد اما ما برای ورود به خیمه حسین برای حسینی شدن برای عاشورایی شدن محتاج به ابراز ارادت خود به خامنه ای هستیم. منتظر خورشید اگر ماه را ستایش نکند، اصلا دل ندارد. دوستان! اسیر افرادی نشوید که در بصیرت از دانشگاه هاوایی دکترا گرفته اند. خامنه ای باید هم خود را غلام قنبر علی بداند، چنان که علی می گفت: “انا عبدک الضعیف”. علی و سیدعلی یک رسالتی دارند و ما یک وظیفه دیگر. این ماه پاره علوی تبار، نائب بر حق امام زمان است. چنانکه علی، شیر خدا بود؛ به اسدالله قسم، خدا به هر کسی لیاقت و سعادت مدح خامنه ای را نمی دهد. ما بصیرت را بدون محبت و معرفت را بی عشق نمی خواهیم. هیچ کس چون آن 72 پروانه عاشق، مدح حسین را نگفتند. محبت ما به خامنه ای عین بصیرت ماست. ما اتفاقا عاشق چشم و ابروی رهبرمان هستیم. محبت به خامنه ای عین بصیرت است؛ به کوری چشم هر آنکه تاب دیدن ندارد، تا می توانیم زیباتر در وصف مولا و مقتدای خود، خامنه ای عزیز، سروده می سراییم. ما بی محبت، بی عشق، بدون ابراز محبت به خامنه ای، بصیرت نمی خواهیم. ما از2دیده، اشک می ریزیم وقتی خامنه ای را می بینیم؛ چنان که علی اکبر، حسین را سیدالشهدا را می دید. بصیرت ما از جنس عاشوراست. ما با چشم باز و نه کورکورانه -کورکورانه، چونان چشمِ حسودانِ این عشق خدایی- خامنه ای را مدح می کنیم. در بصیرتش شک کند، آن کس که خدا محروم ساخته دلش را از محبت ارباب. خامنه ای ارباب ماست؛ چون پرچم حسین دست اوست. خامنه ای ارباب ماست؛ چون علم عباس دست اوست. این دفعه گفتم “ارباب”، دفعه بعد، این عشق، سنگر دیگری فتح می کند.