شبکه های اجتماعی یه فرصت خوب برای کاربران محسوب میشن برای ابراز نظر در خصوص موضوعات مختلف و بسته به شخصیت و جایگاه اجتماعی افراد این حسن و قبح ها شدت و ضعف داره و چند نکته در این مورد قابل بحث هست :

1- شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک و... میدان دشمن محسوب میشه در میدان دشمن امکان آسب دیدن وجود داره ولی اینطوری هم نیست که نشه کار موثری انجام داد .

ادامه مطلب...

رسانه نه چندان ملی ما با توجیهات اختصاصی و شبه حرفه ای خود و برای اقناع طیف های مختلف مخاطبین خود، بعضا اقداماتی انجام می دهد که آدمی فکر می کند تعمدی در این باره داشته باشد .
به نظر بزرگان رسانه ، پیام های صادره از رسانه به منزله گلوله شلیک شده ای است که آثار غیر قابل برگشت دارد و گلوله به محض اصابت فارغ از اینکه شلیک کننده چه نیتی دارد بر مخاطب اثر غیر قابل انکار می گذارد !!!

در کشور ما شبکه های رادیو تلوزیونی در دست ابرسازمانی به نام رسانه ملی است که به واقع کمپانی هولناکی است که خروجی آن تولید پیام هایی است که به نظر می رسد نه مخاطب محور است و نه کار کارشناسی آنچنانی بر روی آن صورت می گیرد .

تعدد انحصاری شبکه هایی با اسامی فانتزی اگرچه در نگاه اول می تواند اغوا کننده باشد برای منابع قدرت ، اما هنگامی که با دیدی عمیق تر نگریسته می شود ماهیت اصلی آن آشکار تر شده و آینده ای غیر قابل کنترل برای آن در ذهن کسانی که آشنای فضای رسانه ای هستند ترسیم می گردد .

از یک منظر داشتن تنوع شبکه های ترادیو تلوزیونی می تواند فرصتی برای نگهداشت مخاطب ، پای رسانه ملی باشد اما این ساده انگارانه ترین تحلیل از مزایای تنوع رسانه ای است که تولید هدفمند و فاخر و مبتنی بر نیاز مخاطب ندارد و بیشتر به عنوان یک دالان مشروع و قانونی برای نفوذ همان چیزی است که شبکه های غیر وطنی قصد انتشار ان در فضای فرهنگی و تربیتی جامعه ما دارند !

اگرچه هر یک از شبکه های تلوزیونی رسانه ملی از حیث شکل و محتوای برنامه هایی که پخش می کنند  بصورت مستقل و مجزا جای بحث دارند لیکن برخی برنامه ها  آنقدر تاثیرات منفی دارند که در جواب کسانی که به عنوان مشاوره سراغ آدم می آیند که کدام شبکه را ببینیم یا کدام برنامه های رسانه ملی برای کودک ما مفید است نمی تواند شبکه ای را توصیه کند !!

از کارتون های تمام اکشن شبکه پویا بگیرید که بالشخصه بارها به چشم خود دیده ام که باعث پریشانی خاطر کودکان می شود  تا سریال های تکراری و ویرانگر شبکه تماشا که در نوع خود در ترویج  سکولار گوی سبقت را از شبکه های معاند ربوده است .

پیام های بازرگانی هم وجه تجاری رسانه ما با پیوست های وحشتناک فرهنگی است از جمله پارامترهایی است که بیش از اینکه در آمد زا برای رسانه باشد هزینه زا بر فرهنگ ماست .
هزینه ای که با ترویج سبک زندگی امریکایی و رواج لیبرالیسم فرهنگی بر ما تحمیل می شود و ناتوانی نهادهای فرهنگی ما در این میان مزید بر علت است در تاثیرات مخرب خبط های رسانه ای ما .

رسانه ، محمل است برای رساندن پیام به مخاطب و کسی که صاحب رسانه است لاجرم باید دارای پیام باشد تا برای رساندن آن نیازمند داشتن رسانه باشد و الا اگر رسانه از ما باشد و پیام از کسانی که از مانیستند و پیام شان یا برای ما نیست یا لزومی در رساندن آن به شهروندان ما وجود ندارد .

بنابراین 2 راه بیشتر برای مدیران رسانه ای کشور متصور نیست یا باید برگردیم و  از نقطه آغازین بدانیم می خواهیم چه به مخاطبین خود بگوییم و یا اینکه حمل اسفار برای دیگران نکنیم .

به اعتقاد مارشال مک لوهان در عصر ارتباط الکترونیک و دهکده جهانی ، گلوبالیسم یا جهانی سازی توانایی مانایی و میرایی فرهنگ ها را دارد به عبارت دیگر فرهنگی که نتواند در رسانه حضور داشته و خود را ارائه دهد محکوم به مرگ است و بر عکس فرهنگی می تواند توان عرض اندام را داشته باشد که بتواند در رسانه حضور فعال و پویا داشته باشد . با این توضیح به نظر می رسد رسانه ما چندگام عقب تر هم واقع شده است به این معنا که نه تنها نتوانسته است الگویی ملموس از فرهنگ ناب تمدن اسلامی را به جهان عرضه کند بلکه به عنوان کمک کار و همیار فرهنگ هایی است که حضور در رسانه های خودشان انها را ارضاء نکرده و هماکنون از ضعف دانسته یا نادانسته  مدیریت فرهنگی و رسانه ای کشور ما بهره برده و بدون کوچکترین دفاع در منازل خانواده های ایرانی حضور پیدا کرده اند .

رسانه ظرف است برای مظروف مغفولی به نام تمدن بزرگ اسلامی و ایرانی که می توانست و می تواند تصویری غیر از آنچه امروزه افکار عمومی نسبت به رسانه ما دارند برای همگان نمایش دهد.

کسانیکه به جناب دکتر روحانی رای دادن از کره مریخ تشریف نیاوردن بلکه همه شون ایرانی هستند با تمام مشکلات معیشتی موجود که بین همه ملت نسبت به جایگاه و پایگاه شون تقسیم شده !

سرخوشی پیروزی  هم منحصرا متعلق به  هیچکس نیست مال همه است.

آقای روحانی رئیس جمهور ایران اسلامی و قرار است پاسخگوی همه نیازهایی باشه که همه اقشار جامعه دارن و بر خلاف تصور برخی که فکر می کنن رای دادن به آقای روحانی که روسری ها برداشته بشه و ماهواره ها چند قلو بشن به نظر بسیاری  هم رای دادن که معاش شون تامین بشه / رای دادن اوضاع فرهنگی اصلاح بشه / رای دادن نظام اداری اصلاح بشه و...

 آقای روحانی بعد از چند ماه در کفه ترازوی سنجش ملت قرار است پاسخگو باشن / ایشون دولت راستگویی رو قراره راه اندازی کنن و هزاران مطالبه دیگر که اتفاقا در این دوره از انتخابات شیب این مطالبات به شدن تند هم شده

امیدواریم به عنوان یک شهروند ایرانی شاهد بهبود همه جانبه روند زندگی باشیم به دلیل اینکه مردم حماسه سیاسی رو خلق کردن والان نوبت جناب روحانی است که حماسه اقتصادی رو رقم بزنن

به نظرم چند نکته رو باید مد نظر داشته باشیم :

1- این اصطلاح  چند روزی میشه روش خیلی فکر کردم : " نقطه سرخط"

ول کنیم این حرف های تکراری و نبش قبر ها رو اجماعی صورت گرفته و مردم تصمیم گرفتن یه ذائقه ای ( زاعقه  ظایگه / ضایقه / زایغه/ )عوض کنن در سالم ترین و بی شبهه ترین شرایط انتخابات برگزار شده / طرفدارای منتخب مردم هم با سعه صدر نیروی انتظامی شادی کردن و الان همونطوری که قبلا هم عرض کردم آقای روحانی رئیس جمهور همه ملت ایران هست و هیچ جایی برای این حرفای تشتت بر انگیز وجود نداره !!

2- رقبا نه تنها تمکین کردن بلکه دست همکاری هم دراز کردن دیگه طرفداران کاندیداها کاسه داغ تر از آش نشن :

آقای روحانی در کنفرانس خبری دیروز خوب ظاهر شدن / ممکنه نقدهایی به برخی مواضعشون باشه ولی عموما اعتدال و همدلی در حرفاشون مشهود بود امیدوارم این سکینه و آرامشی که فعلا در جامعه هست همینطوری با بهبود فضای کسب و کار و افزایش کیفیت معیشت مردم و فکر کردن به جنبه های معنوی زندگی و مدیریت کلان ادامه دار باشه .

3- به حرفای امثال حسین قدیانی که تا دیروز مرید آقای مصباح بودن  و امروز رودروی ایشون قرار می گیرن توجه نکنید تا دلتون بخواد جامعه ما از افراط و تفریط ها و بادیست های بلاتکلیف ضربه خورده اصل ماجرا اینه که ما فکر کنیم از امروز مسیری جدید پیش رو داریم و به عبارت دیگر بهتره به باز تعریفی از مفاهیم دیروز برای رسیدن به مقصد فردا داشت باشیم .

سیره حقیر اینست که همه مطالبی که در اینجا درج میگردد بازتاب اندیشه و قلم شخصی خودم باشم زیرا خود را پاسخگوی این مطالب در پیشگاه همگان و خدای خود می دانم اما وقتی جنسی مرغوب ببینم خیلی خوش دارم همه آنهایی که سری به خانه افکار من می زنند از آن بهره ای ببرند و می دانم که جنس مرغوب خریدار دارد بخصوص این پستی که تقدیم حضور دوستان می کنم و می دانم در موقعیت های مختلف این سوال حتی اگر برای خودتان هم پیش نیامده باشد سوالی است که افکار عمومی نیاز به شنیدن پاسخ آن دارند آنهم از سرچشمه زلال ولایت آنچه می خوانید پاسخ علی زمان در مقابل سوال جوانی انقلابی است . نعم السوال و نعم المسئول :

 سوال دانشجوی منتقد از رهبری چرا همه ی مشکلات را به گردن نیروهای خارجی (امریکای بیچاره!) می اندازید. رهبر کشور، خود باید پاسخگوی مشکلات کشورش باشد، نه یک کشور بیگانه

... پاسخ رهبر معظم انقلاب:

 کاملاً درست است. اولاً امریکا خیلی هم بیچاره نیست؛ آنچنان هم که بعضی خیال میکنند، باچاره نیست! یک چیز میانه ای است. ما همه ی مشکلات را به گردن امریکا نمیاندازیم - مشکلات ما از خودمان است - منتها دشمن میخواهد از این مشکلات حداکثر استفاده را بکند و پدر کشور و ملت را دربیاورد؛ این را هم نگوییم؟! ما نمیگوییم اگر تورم هست، تقصیر امریکاست؛ نه، اگر تورم و کاهش قدرت خرید و کمبود اشتغال هست، چه کسی گفته تقصیر امریکاست؟ این تقصیر خود ماست، تقصیر مسؤولان است؛ اما اگر اسم امریکا را میآوریم، میخواهیم بگوییم گرگی کمین گرفته و پشت خم کرده تا به شما حمله کند؛ از این غافل نباشید . به مسؤولان میگوییم ضعفها را برطرف کنید؛ به شما میگوییم متوجه این دشمن باشید تا به شما حمله نکند. وقتی دزدی کمین کرده است،وقتی حیوان وحشییی در کمین انسان است، وقتی دشمن سلطه گری در کمین یک ملت است، یکی از وظایف اساسی و مهم مسؤولان و رهبری کشور این است که به مردم بگویند توجه کنید؛ و نیز کارهایی که میدانند جلوی آسیب دشمن را میگیرد، به مردم بگویندواز آنها بخواهند؛ والّا نخیر، ما مشکلات داخلی کشور را به گردن امریکا نمیاندازیم. اما اینکه رهبر باید پاسخگوی مشکلات کشور باشد، البته همینطور است و شکی در این نیست ؛ قانون هم موازین پاسخگویی را مشخص کرده است. هر کس به هر اندازه که حوزه ی اختیارات اوست، باید پاسخگو باشد. البته مسؤولیت مدیریت انقلاب با مدیریت اجرایی کشور فرق دارد؛ این را توجه داشته باشید. رهبری طبق قانون اساسی در کشور مسؤولیت اجرایی ندارد؛ جز در زمینه ی نیروهای مسلح . مسؤولیت اجرایی به عهده ی قوای سه گانه است، منتها مدیریت انقلاب - که همان رهبری باشد - مسؤولیت حفظ جهتگیری انقلاب و نظام را دارد؛ باید مواظب باشد انقلاب و نظام از آرمانها منحرف و منصرف نشود؛ فریب دشمن را نخورد و راه را عوضی نرود؛ اینها مسؤولیتهای رهبری است . مسؤولیت اجرایی به عهده ی مسؤولان اجرایی است و هر کس مسؤولیتی دارد، باید طبق مسؤولیت خود عمل کند.

جلسه پرسش و پاسخ دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی‌ 1382/02/22