با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری, بازار فعالیت‌های انتخاباتی داغ گردیده و از همینک گزینه‌های مختلفی خود را برای حضور در عرصه رقابت آمده ساخته‌اند. رایزنی ها و مذاکرات و دعوت نامه نویسی‌ها بصورت پنهان و آشکار کلید خورده و بخشی از اخبار آن رسانه‌ای شده است.

در این میان بار دیگر مساله انتخاب‌گری و شاخصه‌ها و معیارهای چگونگی انتخاب، به یکی از مسایل مهم اذهان عمومی بدل شده است. پاسخ به این سوال که شرایط سیاسی - اقتصادی - اجتماعی کشور نیازمند چگونه اندیشه و توانمندی است؟ چه کسی خواهد توانست مشکلات موجود را مدیریت کرده و راهکاری برای حل آن ارائه دهد؟ چنین فردی باید دارای چه توانمندیهایی باشد؟ و سوالاتی از این قبیل مساله است که نخبگان و آگاهان جامعه باید برای آن پاسخی ارائه دهند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی در آخرین بیاناتشان در دیدار با مردم قم (19/10/91) به مسایل و مواردی در باب انتخابات پیش رو اشاره کردند که جای توجه و تامل دارد. معظم له در بخشی از اظهارات خود ضمن توجه دادن اذهان عمومی به این مساله که انتخابات هم حق است و هم تکلیف، از همه آنهایی که توانایی در خود دارند خواست که به عنوان یک وظیفه وارد میدان رقابت‌های انتخاباتی شده و خود را در معرض انتخاب مردم قرار دهند. این دعوت عمومی از همه صاحب‌نظران که می‌تواند فضا را برای رونق بخشیدن به انتخابات بیش از پیش فراهم آورد، با ملاحظه‌ای نیز همراه بود. معظم له فرمودند:

«هر کسی که در خود صلاحیتی احساس می‌کند و کار اجرائی بلد است، می‌آید و خود را در معرض انتخاب مردم می‌گذارد. اداره‌ی مملکت و کار اجرائی، کار کوچکی نیست. کارهای بزرگ و بارهای سنگینی بر دوش مجریان سطوح بالاست. ممکن است کسانی که در سطوح دیگری کار می‌کنند، ابعاد این سنگینی را هم بعضاً تشخیص ندهند که چقدر این بار سنگین است. آن کسانی که وارد میدان می‌شوند، باید کسانی باشند که در خود توانائی کشیدن این بار را بیابند»

ادامه مطلب...

در آستانه انتخابات مجلس نهم در سال گذشته بود که بار دیگر سبک و سنگین کردن منطق وحدت و ائتلاف از یکسو و منطق تکثر و رقابت از سوی دیگر در میان نیروهای انقلاب رونق یافت و مخالفین و موافقین هر دو گرایش به تبیین استدلال‌های خود پرداختند.

موافقین وحدت بر ضرورت همگرایی و جلوگیری از تفرق و اختلاف تاکید ورزیدند و با شرح وضعیت سیاسی کشور بعد از حوادث فتنه سال 88 از ضرورت وحدت درون اردوگاهی سخن گفتند. از دیگر سویی، معتقدین به ایده تکثر، با تاکید بر ضرورت "خالص سازی" و "کیفیت بخشی" به سطح مدیریت کشور و حرکت به سوی دستیابی به نامزد اصلح و انتخاب بهترین‌ها، از امکان و استحباب غیریت سازی و استقلال سیاسی و تکثر درون اردوگاهی سخن به میان آوردند.

نتیجه چنین مشاجره ای در نهایت تحقق مدل مطلوب دسته دوم و شکل گیری رقابت درون گروهی نیروهای ارزشی نظام بود که هرچند نگرانی‌هایی را برای دلسوزان نظام به همراه داشت، اما همین امر موجب شد تا در حالی که جریان اصلاح طلب همسوی با فتنه‌گران و ضدانقلاب مبتنی بر سناریوی تحریم انتخابات حرکت کرده و جریان انحراف نیز از حضور موثر در انتخابات ناکام مانده بود، رقابت درون گفتمانی اصولگرایی، زمینه پرشور گشتن انتخابات اسفندماه سال 90 را فراهم آورد و شاهد شکل گیری مشارکتی 64 درصدی باشیم که فراتر از پیش بینی کارشناسان امر بود.

نتایج حاصله در انتخابات سال 90 پیام صریح و آشکاری برای اردوگاه اصلاح طلبان و جریان انحرافی به همراه داشت. و آن اینکه ارزشمداران و گفتمتن اصولگرایی از آنچنان ظرفیتی برخوردارند که می‌توانند بدون حضور این دو جریان، صحنه انتخابات را چنان جذاب و متکثر کنند که بخش عمده‌ای از توده‌های ملت را به صحنه بکشانند و این خط بطلانی بود بر خط تحریم و عدم مشارکت در انتخابات!

ادامه مطلب...

در درون هر نظام سیاسی شاهد همگرایی و واگرایی هستیم که در قالب رقابت‌ها و ائتلافات سیاسی ظهور و بروز می‌یابد. پذیرش این اصل که جامعه مبتنی بر منافع متکثر، نظرات مختلف و سلیقه‌های گوناگون شکل گرفته است و تعدد و تفاوت‌هاست که می‌تواند زمینه کارآمدی و حق انتخاب و گزینش را فراهم آورد، همواره زمینه پذیرش و به رسمیت شمردن تکثر سیاسی و فعالیت‌ها بوده است. از سویی دیگر، جلوگیری از تنش و مخاصمه، استفاده بهینه از همه توان و نیروها، افزایش توانمندی، حفظ امنیت و کسب اقتدار ملی و مواردی از این قبیل زمینه ساز تقویت نظریات ائتلاف و وحدت می‌باشد.

با در نظر گرفتن موارد مذکور به خوبی آشکار می‌شود که هم وحدت و ائتلاف گروههای سیاسی و هم تکثر و رقابت سیاسی در شرایط متفاوت می‌تواند مفید برای جامعه و نظام سیاسی باشد و این شرایط سیاسی - اجتماعی در آستانه هر انتخاباتی است که مفید بودن یا نبودن آن را مشخص می‌سازد.

با نزدیک شدن به انتخابات خردادماه 1392 و نمایان شدن تدریجی آرایش جریان‌های سیاسی بنظر می‌رسد که حداقل سه جریان اصولگرایان، اصلاح طلبان و جریان دولت نامزد یا نامزدهایی برای حضور در صحنه رقابت انتخاباتی معرفی نمایند. از درون هر یک از این اردوگاه‌ها نیز نام افراد و شخصیتهای مختلفی به گوش می‌رسد که خود را آماده حضور در صحنه رقابت انتخاباتی می‌کنند. لذا حداقل سه قطبی بودن رقابت انتخاباتی برآورد اولیه‌ای است که می‌توان از فضای انتخاباتی خرداد 92 ارئه کرد.

با توجه به جدی بودن اصلاح طلبان و جریان انحرافی برای حضور در انتخابات، جریان اصولگرا نیازمند اتخاذ راهبردی است که نتیجه آن حضور پرقدرت در انتخابات با بهره گیری از همه توان اردوگاه اصولگرایی است. به یاد داریم که در انتخابات مجلس نهم، منطقی ظهور یافت که به جای تاکید بر وجوه مشترک و گفتمان وحدت، بر غیریت سازی و تکثر و مرزبندی در درون اردوگاه اصولگرایان تاکید داشت. آن نگرش معتقد بود که جریان‌های رقیب در انتخابات اسفند 90 خط تحریم و عدم حضور را اتخاذ کرده و بخشی دیگر نیز توان ارائه فهرستی مناسب برای جذب آراء ملت را ندارند، لذا توجه به نقاط افتراق، و ارائه فهرستی مختلف و متکثر خطری را برای انقلاب و اردوگاه اصولگرایی ایجاد نخواهد کرد. ضمن آنکه تکثر، موجب رونق فضای انتخاباتی شده و شادابی و شور را به همراه خواهد آورد.

ادامه مطلب...