علنی شدن مناقشات میان دستگاه قضا و اجرا، در باب موضوعی که بنظر نمی‌رسید از اهمیت چندانی برخوردار باشد، رهبر معظم انقلاب اسلامی را به واکنش واداشت و معظم له در بیانات خود با نقد نامه‌نگاری‌ها و علنی شدن اختلافات کم اهمیت فرمودند: «یک وقت یک چیزهای مهمی است، خب مردم باید مطلع شوند؛ اما این اختلافاتی که انسان می‌بیند بین این حضرات هست، چیزهائی نیست که اینقدر اهمیت داشته باشد»

معظم له ضمن دعوت از مسئولین به مفاهمه، باصراحت اعلام داشتند: «از امروز تا روز انتخابات، هر کسی احساسات مردم را در جهت ایجاد اختلاف به کار بگیرد، قطعاً به کشور خیانت کرده.»

این اظهارات حکایت از آن داشت که در نگاه رهبر معظم انقلاب اولا: اختلافات جزئی نباید به افکارعمومی کشانده شده و ذهن ایشان را بی‌دلیل مشغول سازد و نتیجه آن ناآرامی در جامعه گردد. ثانیا: این توصیه در مسایل اصلی نبوده و مردم در صورت امکان باید از مسایل مهم کشور مطلع گردند.

در همین بین بود طرح سوال از رئیس جمهور که از دو ماه پیش کلید خورده بود و قرار بود یکشنبه (7/8/91) در صحن علنی مجلس اعلام وصول شود، بدلیل تعطیلی مجلس در یکشنبه (14/8/91) اعلام وصول گردیدکه با اختلاف نظر نمایندگان مواجه شد. برخی این اقدام را برخلاف رهنمودهای رهبری تعبیر کرده و برخی آن را مخالف نظر رهبری ندانسته و بر طرح سوال از رئیس جمهور تاکید ورزیدند. جالب آنکه همین مساله خود به اختلافی جدی در چند روز گذشته تبدیل شده است! در این باره باید به نکات زیر توجه نمود:

ادامه مطلب...

قرار گرفتن حکیم و فقیهی اسلام شناس که در حجره‌های بی‌آلایش حوزه‌های علمیه درس اخلاق و تقوی آموخته است در مکتب حکومتداری امیرالمومنین(ع) علم مدیریت اسلامی را اندوخته است، در راس حکومتی که مردمان آن اسلام را به عنوان راهنمای هدایت جامعه بشری پذیرفته اند، مدلی از حکومت است که در دنیای سکولار امروز همتایی را برای آن نمی‌توان یافت. در طول سه دهه گذشته رفتارها و گفتارهایی از فقیه در راس قرار گرفته جامعه اسلامی به ثبت رسیده که وجوه تمایز و برتری نظام اسلامی را بر دیگر نظام‌های غیراسلامی آشکار ساخته است که آخرین نمونه آن را می‌توان در اظهارات رهبر معظم انقلاب اسلامی به استان خراسان شمالی مشاهده نمود.

معظم‌له در اجتماع مردم بجنورد ضمن اشاره به جایگاه مهم جوانان در پیشرفت و اقتدار ملی به تبعات ناصواب سیاست "تحدید نسل" اشاره کرده و ضمن غلط خواندن تداوم آن فرمودند: «یکی از خطاهائی که خود ما کردیم - بنده خودم هم در این خطا سهیمم - این مسئله‌ی تحدید نسل از اواسط دهه‌ی 70 به این طرف باید متوقف میشد. البته اوّلی که سیاست تحدید نسل اتخاذ شد، خوب بود، لازم بود، لیکن از اواسط دهه‌ی 70 باید متوقف میشد. این را متوقف نکردیم؛ این اشتباه بود. عرض کردم؛ مسئولین کشور در این اشتباه سهیمند، خود بنده‌ی حقیر هم در این اشتباه سهیمم. این را خدای متعال و تاریخ باید بر ما ببخشد.»

فارغ از ابعاد مساله تحدید نسلی، آنچه در کلام معظم له قابل توجه و بررسی است، پذیرش خطا و سهیم دانستن خود در آن و طلب بخشش کردن، آن هم در انظار عمومی و در مقابل توده‌های ملت است.‌ اینکه چگونه عالی‌ترین مقام یک کشور، می‌تواند به سادگی و بدور از هرگونه کبر و نخوت و غرور - که مختص اغلب حاکمین در نظام‌های سیاسی امروز و دیروز دنیاست - چنین سخنانی را بر زبان آورد، موضوعی است که فهم آن برای معتقدین به مکاتب غیرالهی به سادگی ممکن نخواهد بود. در یک نگاه اجمالی دقت نظر در این اقدام حکیمانه می‌تواند ما را به ملاحظاتی راهنمایی نماید:

ادامه مطلب...

با تصویب قانون مجلس بود که طرح تجمیع انتخابات در دستورکار برگزار کنندگان قرار گرفت و مبداء آن تجمیع انتخابات ریاست جمهوری دور یازدهم و دور چهارم انتخابات شوراها قرار گرفت و بر این شد که این دو بطور همزمان در 24 خرداد 91 برگزار گردند. این مساله هرچند دارای محاسن فراوانی است اما تا با امروز موجب شده تا در افواه عمومی انتخابات شوراها تحت الشعاع انتخابات رئیس قوه مجریه قرار گیرد. و در این در حالی است که انتخابات شوراها نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است.

1- اولین نکته که اهمیت شوراها را برجسته می کند، توجه به اختیاراتی است که شوراها در اداره عمومی کشور بر عهده دارند. با آغاز به کار فعالیت شوراهای کشور از سال 1377، و سازماندهی تدریجی و روزافزون این نهاد اجتماعی، بر میزان تاثیرگذاری آن افزوده شده است، چنانکه مدیریت شهری و روستایی بطور کامل در اختیار این شوراها قرار دارد. اهمیت این مدیریت، بالاخص در کلان شهرهای کشور و مراکز استانها از اهمیت دوچندانی برخوردار است و اختیار انتخاب شهردار و نظارت بر عملکرد آن تنها بخشی از اختیارات شوراهاست که می‌تواند میزان اهمیت و تاثیرگذاری آن بر سامان امور کشور را نشان دهد.

کارکردهای اجتماعی و فرهنگی شوراها با توجه به در اختیار داشتن شهرداریها نیز موضوع حائز اهمیتی است که نباید از کنار آن به سادگی گذشت، چرا که سیاستگذاری، برنامه ریزی و تصمیم گیری شوراها می‌تواند رنگ و بوی شهر را تغییر داده و تاثیر فراوانی در وضعیت فرهنگی کشور داشته باشد.

ادامه مطلب...

 با طلوع ماه مهر و به صدا درآمدن زنگ مدارس و دانشگاهها، شاهد شور و فعالیت جدیدی در سطح جامعه هستیم که از آغاز فصلی نو خبر می‌دهد. این شور و شادابی و جنبش و فعالیت اجتماعی، زمینه فعال سازی جریانهای سیاسی را با هدف کسب پیروزی در انتخابات آتی پیش رو را نیز فراهم کرده و از این به بعد با حجم بالاتری از اخبار این فعالیت‌ها مواجه خواهیم بود.

اما در این میان جریان سیاسی اصلاح طلب برای آغاز این فعالیت با موانعی روبرو است که مهمترین آن کارنامه منفی این جریان در دو انتخابات گذشته دانست. همه به خاطر دارند که چگونه فعالین این جریان با قرار گرفتن در اردوگاهی واحد با ضدانقلاب و بیگانگان، بر طبل توخالی تقلب در انتخابات کوفته و با بی‌اعتبار جلوه دادن رای ملت و عدم تمکین به آن و با کشاندن هواداران به خیابان، بازی انتخاباتی را به اجرای سناریوی کودتای مخملی ختم کردند! این افراد حتی بعد از شکست کودتا، بر تداوم فتنه تاکید ورزیده و با استفاده از رسانه های دنیای مجازی فرصت را برای فحاشان و مخالفین ارزشهای انقلاب اسلامی فراهم کرده و همه باورهای ملت ایران را مورد هتک قرار دادند!

طبیعی است که در شرایط جدید این جریان آنقدر از صلاحیتهای لازم برای بازی در رقابت سیاسی درون نظام اسلامی دور شده است که ملت و مسئولین برای بازگشت آنها به صحنه رقابت سیاسی، شرایطی را در نظر بگیرد که مهمترین آن برائت جستن از فتنه گران و اعلام وفاداری مجدد به قانون اساسی و آرمانهای انقلاب اسلامی باشد!

در این شرایط است که ضرورت بازسازی چهره اصلاح طلبان و اعتماد سازی نزد ملت و نظام به مساله اصلی آنهایی که برای جلوگیری از مرگ سیاسی به بازگشت به رقابت سیاسی درون نظام و کسب قدرت می‌اندیشند، بدل گشته است. اما این جریان در دو راهی دشواری قرار گرفته است. چرا که خوب می‌داند شروط مذکور شروط طبیعی است که نظام برای آنها گذاشته و بدون پذیرش آن امکان فعالیت رسمی وجود ندارد. و از دیگر سوی نگران است که این اقدام، منجر به آن شود که بعد از قریب به 4 سال مخالفت با نظام، بخشی از هواداران خود را که با طرح چنین شعارهایی بدست آورده از دست بدهد! این وضعیت برزخ گونه آنها را به اظهارنظرات متناقض کشانده و در بهترین حالت در تلاشند تا با اعلام مواضعی نیمه پنهان از وضعیت حاصله عبور نمایند.

ادامه مطلب...

جنگ، روی دیگر سکه تمدن بشری است که حتی می‌توان گفت در بسیاری از دوران زندگانی آدمی چهره غالب آن بوده است! جنگها فرصتی برای برای تغلب و برتری جویی و تهدیدی برای آبادانی و جان بشری بوده‌اند، به نحوی که برجستگی و تاثیرگذاری آن را در روند تاریخ نیز به خوبی می‌تواند مشاهده نمود. به واقع سرفصلهای مهم تاریخ نوشته شده بشر مبتنی بر جنگ شکل گرفته و بخش عمده‌ای از داستانهای تاریخ نیز به ماجرای این جنگها اختصاص یافته است. از تجاوز اسکندر مقدونی به شرق، تهاجم مغولها به جنوب و غرب آسیا، جنگ‌های جهانی اول و دوم گرفته تا تهاجم آمریکا به افغانستان و عراق، نمونه‌هایی از جنگهای تاریخ‌اند که آثار و تبعات آن سرنوشت ملتها و تمدنهای مختلفی را دگرگون ساخته‌اند.

در ورای رویکرد تاریخی، نام جنگ با خشونت و کشتار و خون و باروت و خرابی و آوارگی و جنایت و درنده خویی، همراه بوده و به همین خاطر است که نام جنگ با نوعی نفرت و انزجار در اذهان شکل گرفته همراه است‌. در ورای چهره کریه جنگ، کمتر ابعاد مثبت و انسانی آن متجلی شده و اغلب جنبه‌های حیوانی و غیرانسانی بر جنبه‌های انسانی آن چون شجاعت، غیرت و مردانگی و ایثار غلبه داشته است، چرا که اهداف و اغراض اغلب گردانندگان این جنگها کسب منافع مادی و شهوانی بوده و طبیعتا نمی‌توان انتظار ظهور و بروز چنین مقولات متعالی را در عرصه جنگ داشت.

در این میان هشت سال جنگ تحمیلی یک استثنای بزرگ تاریخی است. جنگی طولانی و پر فراز و نشیب و همه جانبه و نابرابر که متفاوت با اکثریت جنگهای تاریخ، ابعاد نرم‌افزاری آن بر وجوه سخت افزاری‌اش غلبه یافته و شاهد شکل گیری تجربه‌ای تاریخی هستیم که تاریخ مشابه آن را کمتر به خاطر سپرده است.

ادامه مطلب...