یکی از پدیده‌های مهمی که فضای عمومی کشور را در سال‌های اخیر متاثر ساخته است، فعالیت رسانه‌های بیگانه و ضدانقلاب است که با گسترش استفاده از ماهواره و اینترنت، امکان دسترسی به آنان در داخل کشور آسان شده است. این مساله به فرصتی برای ضدانقلاب و دشمنان انقلاب اسلامی تبدیل شده تا اذهان عمومی توده های ملت را هدف قرار داده و انحرافات و بیمارهای خود را به اذهان عمومی سرایت دهند که برای مقابله با آن باید چاره ای اندیشید.

آثار این دسترسی آسان و فرصتی طلبی مغرضان و معاندان را می‌توان در گسترش شایعات و تحلیل‌های ناروا از حوادث مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی ورزشی مشاهده نمود.

به عنوان نمونه می توان به ماجرای موفقیت کاروان ورزشی و ورزشکاران ما در آوردگاه المپیک لندن اشاره کرد که چگونه رسانه های ضدانقلاب و برخی از دوستان داخلی آنها تلاش کردند تا آن را تخریب نمایند. در حالی که کسب جایگاه هفدهمی المپیک با کسب 12 مدال رنگین و بالاتر قرار گرفتن از کشورهای صاحب نامی چون اسپانیا، برزیل، کانادا، کرواسی، جمهوری چک، ترکیه، سوئیس، آرژانتین و ... و بدست آوردن رکوردهایی تاریخی چون کسب اولین مدل المپیک در رشته دوومیدانی، قهرمانی در کشتی فرنگی برای اولین بار با کسب 3 مدال طلا، کسب 4 مدال رنگین توسط تیم وزنه برداری، تنها گوشه ای از موفقیت‌های تمام عیار در میدان المپیک برای نظام اسلامی و دولت اصولگرا به حساب می‌آید، رسانه های ضدانقلاب برای کوچک شماردن این موفقیت بزرگ وارد میدان دروغ پراکنی تبلیغاتی شدند.

این جریان رسانه‌ای تلاش کرد تا برخی از شکست‌ها و ناکامی‌های ورزشکاران که در صحنه بزرگی چون المپیک طبیعی بنظر می‌رسد را بزرگنمایی کرده و علت آن را نه در عملکرد ضعیف ورزشکاران بلکه تنها در سوء مدیریت مسئولین جستجو کنند و در مقابل با مصادره به مطلوب موفقیت‌ها و انتساب آن به تلاش ورزشکاران، سهمی برای مسئولین ورزشی کشور در موفقیتهای حاصله در نظر نگیرند!

ادامه مطلب...

شاید یکی از ممتازترین مولفه های شکل گیری نظام سیاسی جمهوری اسلامی قرار گرفتن اسلام شناسی عادل و مدیر در راس قدرت باشد که از آن با عنوان "ولایت فقیه" در متون دینی و قانون اساسی یاد شده است.

عملکرد جمهوری اسلامی با محوریت ولی فقیه در طول سه دهه گذشته کافی بود تا دشمنان جمهوری اسلامی بیش از پیش به اهمیت وجود چنین جایگاهی در راس نظام سیاسی پی برده و برای تضعیف و ناکارآمدسازی آن توطئه چینی کنند.

یکی از سطوح هجمه به این رکن اساسی نظام اسلامی، ایجاد شبهه نسبت به جایگاه ولایت فقیه و مردم و نخبگان بود. دشمنان چنین القاء کردند که ولایت مطلقه فقیه، نظریه‌ای توتالیتر و استبدادی است که اجازه هرگونه مخالفت و مغایرت با رهبری را سلب کرده و به نخبگان و کارشناسان که احیانا نظری مخالف نظر ولی فقیه داشته باشند اجازه انتقاد و طرح نظر و رای نمی‌دهد و کار کارشناسی در این مجموعه تا آنجایی معنا دارد که در مخالفت با رهبری نباشد!

شبهاتی با مضامینی چنین، در طول این سال‌ها از رسانه‌های مختلف ضدانقلاب انتشار یافته و در سال‌های اخیر با رشد و گسترش فضای مجازی به اوج خود رسیده است. این در حالی است که حکیم فرزانه انقلاب اسلامی بارها در اظهارات خود به این شبهات پاسخ داده و تبیین "ضدیت با ولایت فقیه" پرداخته اند. آخرین بیانات ایشان در این زمینه به دیدار دانشجویان با معظم له در مورخه 17/5/91 باز می‌گردد که چنین فرمودند:

«گفته شد که بعضی‌ها نظرات کارشناسی میدهند، با نظر رهبری مخالف است، می‌گویند آقا این ضد ولایت است. من به شما عرض بکنم؛ هیچ نظر کارشناسی‌ای که مخالف با نظر این حقیر باشد، مخالفت با ولایت نیست؛ دیگر از این واضح‌تر؟! نظر کارشناسی، نظر کارشناسی است. کار کارشناسی، کار علمی، کار دقیق به هر نتیجه‌ای که برسد، آن نتیجه برای کسی که آن کار علمی را قبول دارد، معتبر است؛ به هیچ وجه مخالفت با ولایت فقیه و نظام هم نیست. البته گاهی اوقات می‌شود که این حقیر خودش در یک زمینه‌ای کارشناس است؛ بالاخره ما هم در یک بخش‌هائی یک مختصر کارشناسی‌ای داریم؛ این نظر کارشناسی ممکن است در مقابل یک نظر کارشناسی دیگر قرار بگیرد؛ خیلی خوب، دو تا نظر است دیگر؛ کسانی که می‌خواهند انتخاب کنند، انتخاب کنند. در زمینه‌های فرهنگی، در زمینه‌های آموزشی - در بخشهای مخصوصی - بالاخره ما یک مختصری سررشته داریم، یک قدری کار کردیم؛ این می‌شود نظرکارشناسی. به هر حال هیچگاه اعلام نظر کارشناسی و نظر علمی، معارضه و مبارزه و مخالفت و اعلام جدائی از رهبری و ولایت و این حرفها به حساب نمی‌آید و نباید بیاید»

ادامه مطلب...

سال گذشته بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی در سفر چند روزه خود به کرمانشاه ضمن تاکید بر این مهم که آرمانهای انقلاب غیرقابل تغییرند، از امکان تحول در روش‌ها و سازوکارها سخن گفتند و فرمودند: «دولت اسلامی، یعنی سازوکارها و نهادسازی‌های لازم برای ایجاد آن جامعه‌ی اسلامی؛ اینها چرا، ممکن است کهنه شود. ممکن است اقتضایات در دنیا جوری بشود که این سازوکار، این هندسه‌ی نظام، کامل نباشد، مطلوب نباشد، لازم باشد عوض شود؛ هیچ اشکال ندارد. نظام اسلامی این ظرفیت را دارد. اگر نظامی دنبال آن آرمانهاست، آن آرمانها کهنه‌بشو نیست؛ اما سازوکارها، چینش این نهادهایی که می‌خواهد ما را به آن آرمان‌ها برساند، قابل نو شدن است.»

ادامه مطلب...

اخبار و آمارهای منتشره در مورد کاسته شدن از ضریب رشد جمعیتی کشور و عوارض ناشی از تداوم طرح تحدید نسلی و کنترل جمعیت، نگرانی‌هایی را برای آینده کشور در نتیجه کاسته شدن از نسل جوان و بانشاط و افزایش متوسط سن ایرانیان و پیر شدن جامعه در سالهای پیش رو فراهم آورده است. این روند در حالی صورت می‌گیرد که در دهه 60 رشد بی‌رویه جمعیت را شاهد بودیم که در دهه‌ی 70 با سیاست‌های کنترلی در مسیر تعادل قرار گرفت، اما این روند در دهه 80 با کاهش شدید روبرو شده، بطوری که نگرانی‌هایی را نسبت به چینش جمعیتی آینده کشور به همراه داشته است.

این معضل مدتی است که مورد توجه مسئولین نظام اسلامی قرار گرفته و رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در چند نوبت از جمله در آخرین دیدارشان با مسئولین نظام اسلامی بر آن تاکید کردند. معظم له با تاکید بر آنکه "وجود جمعیت جوان و بانشاط و تحصیلکرده و باسواد، امروز یکی از عامل‌های مهم پیشرفت کشور است"، اشاره فرمودند که «ما باید در سیاست تحدید نسل تجدیدنظر کنیم... و باید نگذاشت که غلبه‌ی نسل جوان و نمای زیبای جوانی در کشور از بین برود»

طبیعتا تاکیدات صریح رهبر معظم انقلاب اسلامی بر ضرورت بازنگری در سیاست‌های تحدید جمعیتی، با همراهی مسئولین و دغدغه‌مندان و صاحبان تریبون و رسانه همراه خواهد بود. اما آنچه در این میان اهمیت دارد آن است که دغدغه‌های مذکور چگونه دنبال خواهد شد؟ در این زمینه لازم است به چند نکته کلیدی و مقدماتی واجب توجه شود تا با بی‌توجهی و کج فهمی، سیاست راهبردی نظام دچار آسیب نگردد.

ادامه مطلب...

 با حرکت تدریجی جریان‌های سیاسی کشور به سوی انتخابات، تصمیمی گیری در مورد چگونگی حضور در صحنه رقابت‌هاتی سیاسی به مهمترین مساله احزاب و گروههای سیاسی کشور مبدل گردیده است. و اخبار مختلفی در مورد همگرایی‌ها و واگرایی‌ها شنیده می‌شود. در این میان اردوگاه اصلاح طلبان با توجه به حوادث 4 سال گذشته و حتی پیشینه قدیمی‌تر خود دچار تعارضات متعددی هستند که مانع از رسیدن به وحدت رویه در این جریان گشته است.

مساله از آنجایی آغاز می شود که جریان اصلاح طلب که در دولت هفتم و هشتم را در اختیار داشت، با بازی در سناریوی طرحریزی شده دشمن در انتخابات سال 88، و مشارکت در کودتای مخملین و ایجاد بلوا و آشوب در کشور، مشروعیت سیاسی خود را از دست داده و بخشی از فعالین سیاسی آن به جرم اقدام علیه امنیت ملی به زندان افتاده و احزاب فعال آن چون مشارکت و سازمان مجاهدین غیرقانونی اعلام شدند. در این بین اصلاح طلبان در اقدامی بی‌سابقه به سمت همگرایی با اپوزیسیون خارج رفته و اردوگاه فراگیر فتنه سبز را با حضور ضدانقلاب فراری شکل دادند تا فتنه ای عمیق را علیه نظام اسلامی مدیریت کنند.

اما خیلی زود مشخص شد که مسیر پیش رو و حرکت در بازی ضدانقلاب راه بی نتیجه است که جز خسران اخروی و دنیوی برای اصلاح طلبان به همراه نخواهد داشت و حماسه بزرگ 9 دی پایانی بر انتخار سیاسی اصلاح طلبانی بود که پیرو ضدانقلاب برانداز شده بود.

ادامه مطلب...